Suushi

a little bit of everything, all rolled into one

Wennen & lijstje met dingen

Ja, weer beginnen met werken hè. Ik zal eerlijk zijn: dat was best even wennen na drie weken vrij in december. Meer dan anders, misschien wel. Logisch ook, er is nu geen kantoor om naar terug te gaan. En daarmee is de overgang van ‘vakantie’ naar ‘werkdag’ een hele vage: ik ben thuis, net als vrijwel alle dagen sinds september.

Nou was ik in de kerstvakantie wél een paar dagen de deur uit. Ik ging een weekend logeren bij A en was rond Oud en Nieuw bij E en J in Groenlo. Allebei superfijn – en achteraf ben ik extra blij dat ik de mogelijkheid heb benut om even weg te gaan. Want hoe fijn dit huis ook is, het is goed om nieuwe ervaringen op te doen.

Het kerstdiner dat we bestelden bij Waku Waku was trouwens ook een héél goede nieuwe ervaring!

Nu is het januari, een grijze januari. Het lukt me gelukkig om vóór het begin van elke werkdag even naar buiten te gaan, een blokje om. Ik ga dan als het ware naar mijn werk, zo voelt het echt een beetje. Hop, de deur achter me dicht trekken, tien tot dertig minuten lopen door de ontwakende wereld en dan naar de werkkamer.

Wat hierin helpt, is dat m’n collega’s en ik tegenwoordig wandelen met de Ommetje-app. Zo krijgt dat dagelijkse rondje een sociaal én competitief element! Je ontvangt bonuspunten als je vóór 9 uur ’s morgens al een Ommetje hebt gemaakt. Drie keer raden wat mij afgelopen dagen op tijd m’n bed uit kreeg…

Voor wie het leuk vindt: ik maakte zojuist een nieuw team aan in de app.
Wees welkom om mee te lopen in team Blokkie met code KWWTL. Zie je daar!

Maar ja, verder begin ik dus wel op een punt te komen dat ik denk: mag er weer een beetje? O, er is genoeg te schrijven, te lezen, te koken en te bakken, te bespreken via de telefoon. En ik heb weer een tijdelijke Xbox-verslaving, ditmaal speel ik oldskool Sims 4.

En toch.

Het is januari, vertel ik mezelf nog maar eens.
Winter. Korte dagen. Tijd om je terug te trekken.
En het is dus helemaal niet raar dat ik niet helemaal in de pas loop. Wat minder gemotiveerd of energiek ben. (Los van dat dit niet eens de héle tijd aan de hand is, allerminst zelfs! Er zijn heel veel leuke dingen, ook nu. En mentaal voel ik me rustig, stabiel en doorgaans tevreden met wat er is. De winterdips die ik vroeger had, zijn in geen velden of wegen meer te bekennen.)

Goed, een ouderwets lijstje dan, met wat random dingen die ik jullie al de hele tijd wil vertellen.

  • Onze BeterBoompje-kerstboom doet het supergoed! In tegenstelling tot de verdrietige dode bomen die deze week overal op straat liggen, staat Pim (zoals we ‘m hebben gedoopt) nog vrolijk in onze woonkamer te stralen. Zondag brengen we hem terug naar het depot, en dan planten ze hem weer in het bos. Fijn idee.
  • Ik stapte over naar een duurzame zorgverzekering. ASR scoort volgens deze test het beste – en is bovendien een ‘kleine’ verzekeraar, niet een van de grote jongens. Ik koos de verzekering van Ditzo.
  • Met dank aan jullie heb ik Vinted helemaal ontdekt. Weet je nog dat ik schreef dat ik zo’n weerstand voelde tegen tweedehands kleding kopen? Well, crossed that bridge. Oké, ik moest het even ‘leren’ en dat kostte wat moeite en tijd. Maar als je doorhebt hoe je dit handig aanpakt, is het helemaal niet moeilijk – en eigenlijk zelfs superleuk. Voor een paar tientjes heb ik nu twee prachtige warme truien van Filippa K en er zijn ook drie spijkerbroeken naar me onderweg. Waar vind je bijna-nieuwe jeans van G-star en Tommy Hilfiger voor weinig geld? Tip jongens, Vinted is awesome.
  • Soms denk ik: zucht, dat tweedehands kopen is inderdaad meer moeite en gedoe dan gewoon nieuwe spullen aanschaffen. Fair enough, maar vooral omdat het nog niet in mijn systeem zit. En toen realiseerde ik me dat als ik 25 euro uitgeef aan mijn favo G-star-jeans in plaats van 140 euro (let wel: exact hetzelfde model, hooguit een paar keer gedragen), ik heel wat uren minder hoef te werken voor die broek. Weegt makkelijk op tegen de ‘zoektijd’ op Vinted/Marktplaats. Sterker nog, als je nieuwe kleding gaat shoppen kost dat óók tijd. Een middagje winkelen vinden we heel normaal…
  • In de kerstvakantie ben ik flink aan het opruimen geweest. En nu geef ik de spullen die ik niet meer hoef, gratis weg op Marktplaats. Eerst vroeg ik er een paar euro voor (kost immers moeite om zo’n advertentie te maken, contact met kopers te leggen, et cetera). Maar toen kreeg ik een mega-enthousiaste, vrolijke mail van E over hoe fijn het is om dingen gratis weg te geven aan anderen. Hun enthousiasme, blije verhalen en het goede gevoel dat je krijgt van zowel opruimen als weggeven. Prompt veranderde ik de prijs van al m’n advertenties in “Gratis”. En verrek. Wat is het leuk om dit zo te doen.
  • Ik weet niet meer zeker of ik dit al schreef hier, maar in december kocht ik dus een refurbished Macbook Pro. Dikke tip, jongens. Zélfs als het milieu niet je eerste zorg is; je bespaart ook gewoon bakken met geld. Mijn laptop (model 2019) kwam op het oog gloednieuw binnen, inclusief netjes dichtgesealde Apple-doos. Hij werkt héérlijk. Online vind je allerlei refurbished stores; ze geven meestal 2 tot 3 jaar garantie op je producten. Ik kocht mijn MacBook op iUsed, daar kun je ook selecteren hoeveel gebruiksporen er zichtbaar mogen zijn (van nul tot veel; ik ging voor vijf sterren, ‘zo goed als nieuw’. Zo’n miep ben ik dan ook wel weer ;-)).
  • Is er bij jullie ook zo’n babyboom gaande? Zonder overdrijven: de afgelopen 7 weken is er elke week minstens één iemand in mijn omgeving die vertelt dat ze zwanger is. Komt dit alleen doordat ik in de levensfase zit waarin dit nu eenmaal gebeurt, of zouden de coronacrisis en de lockdown er ook wat mee te maken hebben?

Eén reactie op “Wennen & lijstje met dingen”

  1. Om te reageren op je laatste punt, ik denk dat corona ervoor heeft gezorgd dat veel mensen grote plannen, zoals een reis, huwelijk of ander grote wens (bv een berg willen beklimmen of een marathon willen lopen) hebben moeten uitstellen. Daardoor kan ruimte gekomen zijn voor een kinderwens die al sluimerde. Daarnaast denk ik dat de tijd die mensen doorbrachten met hun gezin misschien hun kijk op het gezinsleven verfriste, en er dus een nieuw gezinslid welkom was. Maar ik denk ook dat het je levensfase is (en die van mij :-)), en zelf vind ik eigenlijk “coronababy’s” of “coronababyboom” niet zo’n leuke term. Een kindje krijgen is zo ongeveer de grootste beslissing die je in je leven kunt maken, want, in tegenstelling tot samenwonen, trouwen of een huis kopen, kun je de beslissing nooit meer ongedaan maken, en ben je jarenlang verbonden aan je kind, samen met je partner of alleen, en als het goed is wil je dat ook. Ik kan me voorstellen dat corona een ‘zetje’ is geweest, maar uiteindelijk hangt de beslissing om zwanger te willen raken (en dat dan ook gegund zijn) van toch iets meer factoren af…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.