Terugkomen

Des is weer aan het schrijven en god, wat ben ik daar blij om, want wat is die vrouw een inspiratiebron. Van de week had ze een stukje waarin ze zei: sporten en mediteren, mensen doe dat nou, geloof mij maar. Is goed voor je. En ja, dacht ik toen, dat herken ik en sporten doe ik meestal wel maar ik ben alweer een eindje verwijderd van m’n dagelijkse meditatiemomentjes. Ik herinner dat toen ik meer mediteerde, ik me meer ‘in mijn lichaam’ voelde. Hoe ik soms na de werkdag echt zag hoezeer dat (kantoor)werk me in mijn hoofd had gedreven, hoe belangrijk ik voelde dat het was om er dan ook weer úit te komen.

Wat is het toch eenvoudig om te worden opgeslokt door het leven van alledag. Zo makkelijk word ik meegezogen door al die dingen, al die mensen, al die plannen. Let op, dit is geen verwijt aan mezelf al neigt het daar misschien na – het is niet erg Suusie, om afgeleid te raken, het is menselijk. Bovendien: laatste weken wilde ik me vooral de hele tijd verstoppen onder een dekentje met chocola (stomme januari).

Nu is het tijd om weer terug te komen. Langzaam worden de dagen langer, en hoewel ik nog steeds wat heen-en-weer schiet in emoties, voelt alles weer een beetje lichter. Dus ineens vond ik mezelf net weer op m’n rode bankje, met de tweede oefening van de Headspace-app (Edel Maex staat helaas niet meer op Spotify, boeh – iemand nog een goeie tip voor Nederlandstalige mindfulnessoefeningen?).

Ik moet denken aan wat vorig jaar tijdens die training zelfcompassie werd gezegd: “als het voelt als werken, is het geen zelfcompassie”. Ik mag het ook klein en simpel houden. Heel klein, heel simpel. Het is goed.

P.S. mensen die ik nog niet heb teruggemaild of aan wie ik lang(er) niets heb laten horen – ik denk aan jullie en het komt, als er weer meer ruimte is.


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.