Simpel

Voor 2018, denk ik de laatste dagen, heb ik misschien maar 1 doel: simpeler leven.

Als yup in de stad wonen is alles immers al snel Heftig en Veel. Er is genoeg te doen om je het jaar rond te vermaken. Genoeg te kopen om altijd maar weer meer te willen. Genoeg te beleven om steeds opnieuw te denken: YES.

Gisteren liep ik met B door de Albert Heijn. Vlak voor kerst, dus alle schappen bomvol met het ene na het andere bijzondere ‘feestdagen-editie’-product. Kerstbrood in boomwortels, boterfiguren, allerlei exclusieve kaasjes, desserts die de rest van het jaar niet verkrijgbaar zijn.

We gingen wat spullen kopen om onszelf Eerste en Tweede Kerstdag, als de winkels dicht zijn, in leven te houden. En al heb ik morgen en overmorgen twee kerstdiners staan, en al hadden we van tevoren bedacht om het dan daarna gewoon lekker simpel te houden – niets te HOEVEN – ik merkte dat mijn hoofd dat niet goed kon accepteren. Zou ik misschien toch een kaasplankje meenemen? Alsnog chocolade-lavataartjes maken als dessert? Een extra flesje wijn voor je-weet-maar-nooit?

En oh, we hebben ook niet eens een tafelkleed, en moeten we niet kaarsjes hebben om het gezellig te maken – of misschien toch last-minute nog een kerstboom aanschaffen?

Het is heel fijn dat B op die momenten nuchter blijft. “Na twee dagen kerstdiners”, zei hij, “heb ik helemaal geen zin meer om uitgebreid te eten. Dan word ik opstandig en wil ik gewoon met een pizza film kijken op de bank”.

En jeetje, wat een opluchting is dat besef eigenlijk. Je kunt het ook gewoon NIET doen allemaal. Niets hoeven. En je zult merken dat het dan helemaal niet minder leuk is. Sterker nog, waarschijnlijk is het ook nog stukken minder stressvol. Want eh, voor wie doe ik al die heisa eigenlijk? En waarom?

Wat is dat toch, waardoor ik steeds weer de neiging heb om te willen voldoen aan een ideaalbeeld dat blijkbaar in mijn hoofd bestaat? Dat ik me – vaak voor ik het door heb – in allerlei bochten wring om het plaatje compleet te krijgen? Dat mijn hoofd zegt dat het dan (ALS aan al die voorwaarden is voldaan) pas ‘goed’ is?

In deze wereld hebben we met z’n allen ZO ontzettend veel de hele tijd, dat we vaak helemaal vergeten hoe bijzonder de ‘normale’ dingen in ons leven eigenlijk al zijn. Wat een voorrecht het is, om in een warm en knus huisje te zitten. Om in de supermarkt om de hoek alle spullen te kunnen kopen voor een heerlijke maaltijd. Om soms in het weekend een lekker flesje wijn bij de slijter te kunnen halen. Dat je echt niet steeds uit eten hoeft om een gezellige avond te hebben. Dat het gewoon al goed is. Nu. Samen.

In 2018 wil ik dat dus leren. Simpeler leven. Ontdekken dat het dan ook fijn is – misschien zelfs fijner. Dat de wereld niet vergaat als ik geen nieuw jurkje koop voor een evenement bij een klant. Dat ik geen dure Nike-sportkleding nodig heb (dat ontdekte ik trouwens gelukkig al tijden terug; m’n vijf keer zo goedkope H&M-hardloopkleding is minstens zo leuk en gaat al meer dan 2 jaar probleemloos mee). Dat ik, als vrienden komen eten, ook gewoon een simpel gerecht kan koken. Dat ik niet elk weekend spannende dingen hoef te doen. Dat ik niet elk feest hoef te beleven. Dat er niet overal wijn bij hoeft om het leuk te maken.

Die dingen ontdek ik de laatste maanden al steeds meer. En ik kan je vertellen, het is een fantastisch en kalmerend inzicht. De hele dag door wordt ons immers door allerlei reclame-verleidingen (of dat nu billboards, bloggers of Facebook-ads zijn) verteld dat JE ECHT DEZE SPULLEN / ERVARINGEN / ETENSWAREN NODIG HEBT OM JE LEVEN COMPLEET TE MAKEN. Tegelijkertijd waren de fijnste weekenden dit jaar misschien wel die dagen, dat ik gewoon thuis een ontbijtje van geroosterde boterhammen at en de dag besteedde op de bank met een boek van de bieb.

Dus ja. Simpeler leven, te beginnen bij kerstmis. Of wacht, misschien is het meer: mijn definitie van ‘luxe’ herijken. Heel veel dingen die ik de laatste jaren normaal ben gaan vinden, zijn natuurlijk in feite hartstikke luxe. Voor maandag, Eerste Kerstdag, liggen er ingrediënten klaar voor een lekkere oven-pasta op basis van spullen uit B’s kerstpakket. Wijn erbij zien we dan wel – er ligt ongetwijfeld nog wel wat in een van onze beider huizen.

Ik weet nog niet hoe die dag er verder uit gaat zien. Waarschijnlijk gewoon een boek lezen, of een film kijken, met een kop thee op de bank en kaarsjes aan. Om me heen kijken en me realiseren dat dit is wat er nu is. Dat het fijn, veilig en goed is.


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

3 reacties op “Simpel”

  1. Thea

    Zo hebben wij tweede Kerstdag mijn vader uitgenodigd om te komen eten en .. we maken gewoon simpel een zuurkoolstamppot :) geen opsmuk, geen gedoe, lekker zuurkool met spek en rookworst, heerlijk. Eerste Kerstdag zijn we saampjes en gaan we ook iets eenvoudigs, simpels maken, wat moeten we morgen nog even verzinnen, kan best dat het een vogelnestje of zo wordt hihi, voor ons geen opsmuk met Kerst en de rest van de komende dagen….lang leve de eenvoud! Fijne Kerstdagen!!

  2. En zo is het. Fijne gedachten en dan ook nog mooi verwoord. We zouden bijna vergeten wat een rijkdom we hebben. :)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.