3 juli 2013 [21 jaar]

Een paar dagen geleden hoorde ik iemand op de radio iets zeggen waar ik best van schrok. Het ging om een protest dat Geert Wilders blijkbaar gaat organiseren en in de uitzending kwamen een aantal ‘bellers’ aan het woord die aangaven wat ze daarvan vonden. “Ik ga zeker mee met Wilders protesteren,” hoorde ik toen. “Misschien krijgen we dan ook wel een Nederlandse lente…” Ik weet niet meer precies wat er nog meer werd gezegd, maar het kwam er op neer dat we het toch wel schandalig slecht hebben hier, dat het zo echt niet langer kan, dat het hoog tijd wordt dat dit kabinet omver geworpen wordt, et cetera.

Nu ben ik de laatste om te beweren dat het kabinet-Rutte II goede zaken doet (lees hier mijn stukje over bezuinigingen op Nadelunch) maar van deze uitspraken viel ik bijna van mijn stoel van verbazing. Hoe kort door de bocht kun je zijn om de huidige ‘crisis’ te vergelijken met de politieke misstanden en het gebrek aan vrijheid in de Arabische wereld? Man man, ik kan er niet over uit. Ja, natuurlijk gaat het even allemaal wat minder dan we zijn gewend, maar desalniettemin hebben we in Nederland nog gewoon stromend water en een dak boven ons hoofd. En dat niet alleen: we hebben prima openbaar vervoer (echt, alle NS-zeikers moeten eens in sommige andere landen proberen te reizen zonder auto), onderwijs voor alle kinderen, eindeloos veel supermarkten vol betaalbaar voedsel op loopafstand tot onze beschikking, internet in huis en daarnaast WiFi op steeds meer openbare locaties, zelfs gratis (!) in de trein, we lopen bijna allemaal met een chique smartphone op zak en daarnaast soms zelfs ook een tablet en/of laptop, we kunnen het ons permitteren om een paar keer per jaar nieuwe kleding en schoenen te kopen (we hoeven niet onze eigen kleding te maken, noch ons eigen voedsel te verbouwen tenzij we daar zelf voor kiezen), en.. nou ja, you get the point, zo kan ik nog wel even doorgaan.

Met andere woorden: we hebben ontzettend veel om dankbaar voor te zijn.Zelfs nu het “crisis” is.

Eerlijk is eerlijk, ik was zelf ook tijdenlang doemdenker (en ben dat soms nog steeds). Net als velen was ik er maandenlang van overtuigd dat het voorlopig niet goedkomt met Nederland, dat we allemaal naar de kl*te gaan hier, dat de tijd van Europa als welvarend continent voorgoed voorbij is. We zitten in een dip en het wordt alleen nog maar slechter. En al zijn die gedachten niet compleet verdwenen – berichten over Monsanto en de rare klimaatsveranderingen baren me regelmatig zorgen – ik zie de afgelopen week dat je ook heel goed met een andere, positieve blik naar de wereld kunt kijken. Ik herhaal: we hebben zo veel om dankbaar te zijn, we hebben het zo goed in dit land. Echt waar. Kijk maar eens goed om je heen…

PS. Deze dingen waardeerde ik vandaag in het bijzonder:

• Wakker worden naast mijn Liefste.
• Ontbijten met een heerlijke zelfgemaakte mango-banaan-kiwi-smoothie.
• Dat ik het zo heb getroffen met dat lieve vriendje van me, dat speciaal voor mij weer hierheen afreisde (ik pas weer op het huis van Papa en Hanneke).
• Het regende helemaal niet de hele dag, zoals was voorspeld, en het was best warm.
• Glazen fris water uit de kraan (dorst, dorst vandaag!).
• Dat ik even naar de supermarkt fietste aan het eind van de middag, en koos om mezelf te trakteren op aardbeien en 85%-cacao-chocolade van Lindt.
• De witlofsalade die ik bij mijn avondeten at: oh-my-god wat is die toch goed. Ik heb er regelmatig cravings naar.
• Lekker op de bank hangen met het tweede seizoen van Game of Thrones.
• Het lieve poesje dat luid spinnend op mijn schoot kwam liggen.
• Dat we tegenwoordig zelfs foto’s naar onze geliefden kunnen sturen via onze telefoon. Ik doe het dagelijks maar bedacht me net ineens: dat kon nog niet toen ik puber was. Hoe gaaf eigenlijk dat zoiets mogelijk is!
• De muziek van Lindsey Stirling tijdens het afwassen.
• Het zachte grote bed waar ik zometeen weer lekker in slaap mag vallen…