REBLOG 2012: Hoe ik in Taiwan bijna dakloos werd

Het is verleidelijk om ook uit 2012 een bezinnend/reflecterend/’wijsheid’-stukje online te plaatsen, want daarvan schreef ik er genoeg in Taiwan. Over hoe ik veel beter functioneer zonder mezelf doelen (lees: eisen) op te leggen, over hoe je soms jezelf een schop onder je kont moet geven en hoe ik mijn leven vorm wilde geven (‘get real Suusie’ versus ‘een zekere dosis schijt aan de wereld’). 

Maar het zou toch ook gek zijn om helemaal niets concreets uit Taiwan te rebloggen? Ik schreef immers ook veel over de dagelijkse dingen die er gebeurden, de avonturen die ik zoal meemaakte (wie herinnert zich m’n met water overgoten MacBook na een dronken avond uit?) en wat me zoal opviel aan Taiwan.

Met name dat laatste is zo leuk om terug te lezen. De kleine dingen die een land bijzonder en ‘eigen’ maken zijn gek genoeg juist ook de dingen die je neigt te vergeten als je weer thuis bent. Lijstjes vol tikte ik over de gekke, fijne Taiwan-dingen die ik tegenkwam.Vaak waren het leuke dingen, maar het was ook in Taiwan dat ik meerdermaal moest ondervinden dat het leven niet te controleren valt. En dat je soms moet vertrouwen dat het allemaal wel weer goed komt (want uiteindelijk overleef je het wel, heus).

Bijvoorbeeld toen ik in januari 2012 plots m’n dorm uit werd gezet…

En toen was ik bijna dakloos

18 januari 2012 [20 jaar]

Het gebeurde tijdens een Skype-sessie met de Keukenprinses, maandagavond. We waren al aan het afsluiten (‘geniet van je dag!’ – ‘lekker slapen zo!’) toen mijn oog viel op het tablad van m’n browser. Inbox (1). Gedachteloos klikte ik het aan. Het was antwoord van Amy Chen was, het hoofd van de International Office op NCTU, die ik vanmorgen had gevraagd hoe lang ik eigenlijk nog in de dorm mocht blijvenHoewel een paar Taiwanezen me eerder hadden verzekerd dat je gewoon tijdens de wintervakantie in de dorm kon zijn, had ik van m’n Russische kamergenote onlangs een ander verhaal gehoord. ‘You know, you have to check-out before January 19,’ zei ze op de dag dat ze verhuisde naar haar nieuwe flat.

Tijd voor verheldering dus. Helaas had Amy Chen geen goed nieuws voor me.According to Housing Service Division, you should leave your dorm by 5:00pm, January 19th. Since they’ve already assigned your dorm to the other student, you can not to stay in your room anymore after Jan. 19th. Eh..  say what?! Dat was al binnen vier dagen! Hoewel ik er eerst vooral hard om moest lachen – want gosh, dit is dus echt weer typisch Taiwan – drong de gehele situatie al gauw tot me door. Verschillende gedachten gingen door me heen. Woah, ga ik nu plots onverwacht weg uit Hsinchu? Goed dat ik al was begonnen mijn koffer in te pakken… Yes, eindelijk de eerste stappen naar huis. Maar ik wil nog helemaal geen afscheid nemen van het zwembad! Zou ik de jongens ook moeten waarschuwen? Haha, word ik gewoon m’n kamer uit gezet! Oh jee, waar moet ik nu slapen? Zal ik gewoon na Chinees Nieuwjaar gelijk naar Taipei gaan dan? Maar wat moet ik dan tot ik zondag naar Tainan vertrek? Jemig, ik heb ontzettend veel spullen, hoe ga ik die in godsnaam verslepen…

Goed. Helaas had ik een eetafspraak en veel tijd om direct dingen te regelen was er dus niet. Ik sprong snel onder de douche en haastte me naar de bushalte aan Guang-Fu Road. Vanavond zou ik gaan eten met Iris Tuan, een docente die me in het begin van het semester was toegewezen als begeleidster maar die ik tot dan toe nog nooit had ontmoet. Gelukkig was de eet-date erg gezellig en toen ik mijnhousing problems met haar deelde, bood Iris spontaan aan dat ik wel in een kamertje in haar huis kon logeren, als ik echt niets anders zou kunnen vinden. Bij wijze van final back-up. Fijn! Nu was de druk er een beetje af.

Omdat op de campus blijven echter een gunstiger alternatief is, ging ik gistermiddag naar de International Office om met Amy Chen te overleggen. Ze vertelde een beetje verbaasd te zijn dat ik, Jesper en Alex uberhaupt nog in Taiwan waren. ‘Most of the exchange students have gone home already…’  Yes, dat weet ik, zuchtte ik in gedachten, en het liefst zou ik hetzelfde doen. ‘Toen we in mei onze tickets boekten, hadden we geen goed zicht op de planning dus we hebben zomaar een datum geprikt,’ legde ik haar uit.

Gelukkig toonde Amy zich erg meelevend en behulpzaam. Ze belde naar de Campus Housing Division, maar werd daar helaas weg-gebonjourd. Blijkbaar was de vrouw die er de baas was de komende twee dagen niet aanwezig, dus ze konden nu niets voor me doen. Ik gaf Amy mijn telefoonnummer en ze beloofde donderdag te bellen met nieuws. Het best-case scenario is dat ik in elk geval tot eind januari in de dormitory kan blijven; theoretisch gezien kan dat gewoon in m’n eigen kamer, aangezien de Vietnamese meisjes tot half februari in Vietnam zijn. Maar nogmaals,het is Taiwan, dus wellicht dat dit om administratieve redenen niet mogelijk is. In dat geval ben ik allang blij als er ergens op de campus nog een bed vrij is. Dat moet haast toch wel zo zijn?!

Op dit moment is de situatie nog volledig onduidelijk. Ik kan momenteel niets anders doen dan het telefoontje van Amy Chen morgen afwachten, om dan te horen wat het mevrouwtje van Housing Devision te zeggen heeft. Moet ik inderdaad de 19e (morgen dus al!) uitchecken, dan heb ik een paar alternatieven. Ginger, een meisje dat bij me in Chinese les zat en dat op dezelfde gang woont als ik, zei gisteravond dat er in haar dorm een bed vrij is en dat ik daar wel (semi-stiekem) mag blijven, en Rainy heeft aangeboden dat ik in haar bed mag slapen zolang zij in Tainan is (maar ja, hoe krijg ik dan haar sleutel?). Ten slotte is er natuurlijk nog Iris Tuan.

Het komt vast goed, op de een of andere manier, maar een beetje vervelend is het wel. Inmiddels heb ik m’n koffers zo veel mogelijk ingepakt en er staat een doos klaar om naar huis te sturen. In gedachten neem ik al afscheid van de campus, het zwembad, de vertrouwde paadjes, het wooden waffle house… maar stiekem hoop ik dat ik gewoon nog een week of twee in Hsinchu kan blijven. Of nou ja… wat er ook gebeurt, zondag vertrek ik voor Chinees Nieuwjaar een paar dagen naar Tainan, en ik ben sowieso van plan om de laatste week van m’n Taiwan-reis in Taipei door te brengen. Verder, wat mijn toekomstig zwerverbestaan (?) betreft: I’ll keep you posted!

Hoe het afliep? Dat lees je morgen. ;)

 


Geplaatst

in

door

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.