REBLOG 2009: ik drink nooit meer GoldenPower

Jeetje, hoe kon ik uit de enorme berg 2009-blogs nu het stukje kiezen dat ik graag met jullie wil delen? Ploegend door m’n archief kwam ik het ene na het andere stukje tegen dat herinneringen opriep, gedachten terugbracht. 

De dag dat ik mijn derde gaatje liet schietenM’n laatste toetsweek, de eindexamentijd, de diploma-uitreiking. Hoe ik met bonzend hart een paar blogs aan m’n lerares Nederlands liet lezen. Treinreisjes naar Houten, Eindhoven en Den Haag. De ontdekking van Nijmegen, Karpe Noktem en de Zuidkantine. Voor het eerst een tentamen.

Maar ook: een blogpauze (want oververmoeid), gebroken harten en slapeloze nachten. Ik was vergeten dat ik tussen m’n 17e en 18e al zo intens leefde. Als ik nu iemand van 17 of 18 zie denk ik toch een beetje: jouw leven moet nog beginnen. Note to self (and maybe to you): dat is een misvatting.

Willen jullie me er alsjeblieft aan houden dat ik nooit meer stop met schrijven? Het archiveren van gebeurtenissen is cruciaal om ze later opnieuw in het juiste perspectief te zien.

2009 was een jaar van transitie. Op 1 januari was ik een schoolgaand, thuiswonend 6vwo-meisje dat veel te veel tegelijk wilde, op 31 december was ik een op kamers wonende studente die… nou ja, nog steeds te veel tegelijk wilde. 

Dus ja, wat doe je als je steeds maar MEER wilt? EneryDrink natuurlijk! Hoewel?

Het is niet al goud wat blinkt

7 september 2009 [18 jaar]

Burp, ik drink nooit meer Golden Power.

Om half één ‘s middags liepen Judith en ik vandaag de collegezaal uit; we hadden net de eerste twee uur hoorcollege erop zitten en we waren duf, flauw en hongerig. We waren wat aan het kletsen met Bart, een super toffe gast die we kennen via Karpe Noktem.

Bart zit technisch gezien in z’n tweede studiejaar, maar vond vorig jaar zijn warme bed telkens verleidelijker dan de colleges Oudheid. Het handige aan ouderejaars is dat ze je veel slimmigheidjes op en rond de uni kunnen bijbrengen – op die manier kwam ik er ook achter dat de chocomel bij de automaat van de studentenbalie gratis is, – al moet je wel een halve kilometer lopen om bij dat gebouw te komen.

Goed. Bart vertelde dat hij even zijn ‘dagelijkse’ broodje bapao ging scoren bij de Aldi. Zowel Judith als ik had nog niemand eerder de naam van deze goedkope supermarkt horen vallen (zelfs niet in een Help-Ik-Ben-Blut-En-De-Maand-Is-Net-Begonnen-gesprek!), dus onze interesse was gewekt. Bart weigerde eerst ons zijn geheimpje te verklappen, maar ging na wat schattigemeisjeslooks toch overstag. Onder één voorwaarde: wij moesten mee. Judith stribbelde licht tegen maar ik zeihet is niet De Refter dus ze hebben er vast dingen die wel eetbaar en betaalbaar zijn en sleepte haar mee.

Over het Verlichte Pad (dat had volgens Bart iets te maken met Golden Power en de initialen van een coole docent) liepen we naar de supermarkt. Ik was niet van plan er iets te halen (in bapao zit toch iets dat op vlees lijkt) maar toen ik de trays met blikjes energy-drink zag, besloot ik dat erop te wagen.  Ja, het is vieze rotzooi, maar nee, ik zou het vast niet nog twee hoorcolleges uithouden zonder enige bron van energie. Eenmaal buiten begon ik direct aan m’n eerste blikje en in de pauze van het tweede college klokte ik de tweede achterover. Wauw, eigenlijk werkte dat spul best goed, dacht ik opgewekt toen ik de collegebank in stuiterde.

Pas tijdens de treinreis terug naar huis begon ik de nadelen van het neongele goedje op te merken. Mijn buik begon raar te borrelen en dat kwam zeker niet door de eierkoek die ik zat te eten. In de bus begon een vaag licht gevoel zich over m’n hoofd te verspreiden en toen ik het laatste stukje naar huis liep, bonkten mijn hersens tegen mijn slaap. Thuis had ik enorme dorst.
Oh ja, daarom hield ik zo van water

Nu ik dit typ – zeker een paar uur later – is de hoofdpijn nog niet verdwenen en ik heb dus wel m’n lesje weer geleerd: als ik me voortaan verlicht wil voelen, loop ik wel gewoon over dat pad. Zonnebloemen kunnen dan wel werken, niet alles wat felgeel is, doet me stralen…

De rest van de avond doe ik het met groene thee!

 


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.