Wanneer ik thuiskom van vakantie, is er een kort tijdsbestek waarin m’n eigen huis er anders uitziet. Heel even maar, een paar uur hooguit.
Kort krijg ik een glimp van een andere wereld: mijn huis door andere ogen. Verse, aangescherpte, opgefriste zintuigen.
Wat ruikt het hier grappig. O, wat een ruime woonkamer. Wat glimt dat aanrechtblad. Hmm, lekkere douche. En fijne lakens…
Ineens zie ik ook allemaal dingen die best weg kunnen. Anders gezegd, ik voel een minimaliseer-slag opkomen. ;-)
Dit keer werd het thuiskomgevoel nog eens versterkt doordat Loes en haar vriend hier hadden gelogeerd. Via appjes naar B (ik ging smartphonevrij op vakantie) had ik al vernomen dat ze het hier goed hadden gehad, het kaartje dat bij onze thuiskomst op tafel lag bevestigde dat nog eens dubbeldik.
O ja, wat hebben we eigenlijk een heerlijk huis. Wat bof ik hiermee.
En dat terwijl we afgelopen weken ook in héél fijne huisjes verbleven: eerst een paar dagen in Levanto, daarna in een cottage op de berg bij Moneglia en tot slot een nachtje in het historisch centrum van Genua.
Ik heb zoveel te vertellen en ik weet niet waar te beginnen.
Het hele reisverhaal volgt later, maar hier alvast wat flarden, in willekeurige volgorde:
- Ik ben een beetje verliefd geworden op Genua. Maar echt. 1 dag in die stad was te weinig, mag ik terug? (Goed nieuws: vanaf dit voorjaar gaat er een directe nachttrein van Nederland naar Italië!)
- In Moneglia lag ons huisje op de berg. Wisten we, maar de klim was nog wat steiler dan we dachten. Dus ik heb nu supersterke benen, ha.
- Mensen zeiden dat de Cinque Terre, hoe mooi ook, bezwijken onder het toerisme, en da’s inderdaad zo. Tóch tof om gezien te hebben. En eten bij Nessun Dorma was een ervaring op zich. Maar erg blij met onze keus om in de luwte te verblijven.
- Moneglia (de naam komt van het Latijnse woord voor juweel) is echt een pareltje van een stadje. Levendig en charmant, zónder dat het te toeristisch wordt. Eten bij Monile was briljant, ja ook met kindje van 1 erbij.
- Lunchen is het nieuwe dineren.
- Op vakantie met kleine M ging super, boven verwachting zelfs. En in de nachttrein sliep ze als een roosje, heen én terug. Leve haar Deryan-slaaptentje.
- Ik heb geen baby meer. Mijn kind is 1. 1!!!!! Het is bizar en superwerkelijk, want in gedrag is ze ook écht baby-af nu.
- Ze gaat haar eerste stapjes in Italië zetten, voorspelde de gastouder. And yes, she did.
- Was het alleen maar makkelijk? Nee natuurlijk niet. Uit eten gaan met een kleintje kan behoorlijk intensief zijn, zeker als je alledrie moe en hongerig bent. We hebben sommige dingen bewust níét gedaan die B en ik anders zeker weten wél hadden gedaan. En de laatste paar uur in de trein naar Zürich was ze er écht klaar mee. Tja.
- Ik heb nog nooit zo veel honden gezien als deze vakantie. Kan ook komen doordat m’n dochter enthousiast begint te roepen bij elke viervoeter die ze spot.
- De zee vond ze ook helemaal het einde. Doet ze toch haar naam eer aan.
Geef een reactie