Suushi

a little bit of everything, all rolled into one

niet zomaar een hobby

Bloggen doe je als hobby, voor je werk, of iets daar tussenin. Maar hoe zit dat eigenlijk bij mij? Ik ben immers schrijver van beroep; vier dagen per week werk ik bij Einder en daarnaast doe ik er regelmatig een freelanceklus bij.

Ja, Suushi is in de eerste plaats een hobby – een passie misschien wel, als ik niet zo’n jeuk kreeg van dat woord. Tegelijkertijd is dit blog een manier om m’n schrijfspier te trainen. Zoals ik laatst al liet vallen in een vlog; stiekem zou ik best wat meer human interest-dingen willen schrijven dan ik nu (professioneel) doe. M’n laatste artikel in Radboud Magazine (‘ziek van corona’, pagina 18 en verder) wijst uit dat dat ook best kan.

Ik zou natuurlijk kunnen beginnen dit blog uit te bouwen. Een niche kiezen, proberen een groter publiek te trekken, partner worden van Bol.com (dan krijg je een paar cent telkens als iemand via jouw blog doorlinkt en daarna wat koopt), merken en pr-bureaus benaderen om samen te werken, uitzoeken wat de mogelijkheden zijn van Google Ads.

Maar weet je: dat wil ik niet. Vorig jaar schreef ik dat al en dat geldt nog steeds.

Ik hoef geen geld te verdienen aan mijn hobby – daar heb ik m’n baan voor. Aan de andere kant: ik geloof niet dat commercie en consumentisme de enige manieren zijn om een online contentplatform rendabel te houden. Kijk naar De Correspondent, dat al bijna zeven jaar draait op bijdragen van haar leden.

En zijn het niet precies gedachten als “het is maar een hobby”, die je klein houden? Blijven zeggen dat je project weinig voorstelt, het niet op waarde schatten of in (serieus) gezelschap zelfs weglachen?

Als ik het van een andere (commerciëlere) kant bekijk: ik ben professioneel tekstschrijver en ik geef hier gratis en voor niets het hele jaar door content van goede kwaliteit weg. Dingen waar mensen iets aan hebben.

Poe, dat klinkt bijna cynisch hè, als ik het zo zeg. ;-)

Nee, serieus: ik doe dat met liefde. Ik ben superblij dat jullie me trouw lezen, en moet er niet aan denken om een paywall of zoiets dergelijks op Suushi te plaatsen.

Bovendien levert dit blog me een hoop op dat niet in geld te vangen is: levensgeluk, mooie mails en gesprekken, persoonlijke ontwikkeling, nieuwe contacten, inspiratie.

Maar ja, deze week werd wél weer 101,56 van mijn bankrekening afgeschreven. Antagonist, m’n hostingprovider, wil immers ook zijn deel voor het mede mogelijk maken van dit webstekje. En over twee weken verloopt m’n 90-dagen-trial van Final Cut Pro – wat betekent dat ik € 325 moet betalen als ik video’s wil blijven maken met een degelijk programma (en dat wil ik, maar ja, het is wel een behoorlijke bak geld.. ik ben er nog niet uit).

Bewijs ;-)

Kortom: hartstikke leuk, zo’n hobby, maar gratis is het niet.

Nou hoeven natuurlijk niet alle hobby’s gratis te zijn, dus er speelt ook iets anders mee: zelf ben ik me de laatste jaren steeds meer bewust van de waarde van dingen die mensen doen en maken – en in toenemende mate bereid daar gepast voor te betalen. Denk aan kunst, journalistiek, films en boeken, maar ook aan actiegroepen over racisme of klimaat en de Deliveroo-bezorger die voor een hongerloontje door de stortregen fietst.

Omdat ik het toejuich dat mensen die dingen doen. Omdat ik graag wil dat ze het blijven doen.

Vanuit die gedachte – hij werkt immers misschien ook wel andersom, richting mij! – zette ik me vorig jaar voor het eerst over m’n schroom heen en vroeg jullie om een vrijwillige donatie per Tikkie. Ik was verrast over de hoeveelheid positieve reacties: maar liefst 18 mensen droegen een steentje bij, met in totaal 35,50 euro (van de 90 euro die Suushi dat jaar kostte).

Dit jaar wil ik je opnieuw de gelegenheid geven om te delen in de onkosten van dit blog. Voor alle duidelijkheid: het blijft hier gewoon gratis. :-) En je bent natuurlijk tot niets verplicht, voel je vrij.

Wil je wél doneren: met elke euro ben ik superblij. Zoals ik vorig jaar schreef: als elke vaste Suushi-lezer één euro bijdraagt, ben ik voor een groot deel uit de kosten. Zie het als een lidmaatschap, zo je wilt.

Blijf ik weer een jaartje lekker voor jullie schrijven.

Doneer aan ‘Suushi in 2020’ via https://tikkie.me/pay/51o8871j499eoap6gpi9

Je kunt doneren tot zaterdag 18 juli.

2 reacties op “niet zomaar een hobby”

  1. ZZ

    Ha, deze hyperlink zat toevallig in een nieuwbrief die ik iedere week krijg, sluit nogal aan bij waar je het over hebt :) — misschien geeft dat ook nog een mooi perspectief waar je nog niet direct aan gedacht had:
    https://tomcritchlow.com/2018/02/23/small-b-blogging/

    1. Ha, wat een interessante blogpost, dank voor het delen! Kan me inderdaad erg vinden in dat verhaal.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.