Weer zin

Het figuurlijke stof begint eindelijk weer een beetje neer te dalen hier. Ik merk het vanavond, als ik na het avondeten met een bakje pepernoten achter de Wii kruip voor een ouderwets potje Mario. Ik voel het, als ik daarna naar boven loop, de berg verhuisdozen verplaats en van het hoekje-met-mijn-piano een soort kleine derde kamertje maak, een prettige ruimte om te oefenen.

Ik oefen toonladders, speel oude stukken door en voel de rust in me zakken. Thuis. Ja, het duurde even voor ik me vrij voelde hier piano te spelen – niet in de minste plaats doordat ons huis een gehorige vooroorlogse bovenwoning is. Maar deze week, heb ik me voorgenomen, ga ik de ruimte weer pakken. Het voordeel van mijn Yahama (ten opzichte van de mooie Grotrian Steinweg van B, die in de woonkamer staat) is dat-ie digitaal is, en je het volume dus kunt regelen. Desnoods kun je zelfs spelen met koptelefoon op.

Wat ‘nestelen’ betreft – in de zin van: je nieuwe huis je eigen maken – is de winter best een fijne tijd. Ik ben hier immers veel, het is vroeg donker, dus we kunnen het binnen makkelijk gezellig maken, kaarsjes aan, dekentje om, dat soort dingen. Nu moet ik zeggen dat het wel enorm scheelt dat we sinds een week gordijnen hebben. Het voelt meteen tien keer knusser, veel meer mijn coconnetje.

En al is het winter, al zijn de dagen kort, er zijn zo veel dingen die ik wil doen, de komende tijd:

  • Een wijncursus volgen en m’n wijnbrevet halen. Ja, eindelijk. Deze staat al jaren op mijn bucketlist en ik geloof dat ik het binnenkort écht ga doen. (Even sparen nog.)
  • Weer door met Chinees leren. Een tijdje terug was ik superenthousiast gestart met DuoLingo, maar toen kwam de nasleep van de verhuizing en was ik weken moe moe moe, en ja dan schieten zulke dingen er natuurlijk bij in he. Maar elke dag 5 minuutjes, dat moet toch kunnen?
  • Hardlopen!! En ja, dat gaat best goed, tegenwoordig. Inmiddels zit ik op rondjes van 5 tot 7 kilometer, twee keer per week en daar ben ik behoorlijk tevreden mee. Nee, pijnvrij/zorgeloos lopen is het nog altijd niet (wat duurt herstellen van zo’n peesontsteking laaaaang) maar dat ‘belasting opbouwen’ gaat dus best prima. Ik loop tegenwoordig met schema’s van Laetitia (ikbeginvandaag) en dat bevalt goed, het is fijn om me niet druk te hoeven maken over hoe ver of lang ik moet lopen, en het is vooral ook een fijne rem. In m’n eentje had ik nu vast al verwacht weer op de 12 tot 15 km te zitten…
  • Dinner party’s organiseren. Koken voor mensen is nu eenmaal veel fijner als je een goeie, fatsoenlijk uitgeruste keuken hebt. En ik kocht deze maand een Magimix, ook al zo’n bucketlist-ding, dat is natuurlijk een hele goede reden om allemaal lekkere dingen te maken.
  • Meer boeken lezen. Ik ben me één voor één door al B’s favoriete sciencefiction- en fantasyseries heen aan het vreten en dat is best lekker.
  • Weer elke dag 2x vijf minuten mediteren. Eigenlijk ben ik daar alweer min of meer mee begonnen. Sinds de zomer is er vrijwel geen week voorbijgegaan zonder meditatiemomentje, maar ik moet zeggen dat ik het de laatste week eerder 1-3 keer per week deed dan dagelijks. Terwijl ik wél de voordelen merk als ik het doe. Het argument waarmee ik mezelf meestal overtuig te gaan ‘zitten’? “Vijf minuutjes, Susie, het is jouw leven, maak dan tenminste vandaag vijf minuutjes tijd voor jezelf. Tijd om te zijn.”

Daarover gesproken; ik heb vanavond nog niet gemediteerd. Nu dan maar even.

Fijne week lieverds!


Geplaatst

in

door

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.