Mijn eerste kwartaal als zzp’er

Zo, en dan is het kerstvakantie. Gisteravond om iets voor tien klapte ik m’n laptop dicht. Alles af, alles gelukt. Klaar voor dit jaar.

Even bijkomen hoor.

Nu voelt het net alsof ik uit een lange tunnel kruip. Hé, en ineens is het 24 december – nog maar een week en dan leven we al in 2022. Wat is er veel gebeurd in dit laatste kwartaal. Soms kan ik me nauwelijks voorstellen dat ik nog geen 3 maanden ondernemer ben, zo hard ging het.

Ik weet dat ik veel voldoening haal uit m’n werk, eigenwaarde ook wel, en hoewel ik besef dat dat in potentie problematisch is (want wie ben je dan zonder je werk, en ben je nog steeds oké met jezelf als een opdrachtgever kritiek levert?) kan ik er niet onderuit dat vandaag de trots en tevredenheid overheersen. Ik heb het toch maar mooi allemaal geflikt.

Of nee: we hebben het geflikt. Want zoals ik gisteravond al op LinkedIn concludeerde: zzp’en doe je niet alleen. De afgelopen maanden waren alleen mogelijk dankzij de opdrachtgevers die vertrouwen in me hadden, de mede-freelancers die me klussen doorspeelden en af en toe broodnodige support boden, en natuurlijk m’n liefsten – B, familie en vrienden, voor wie ik soms minder tijd en aandacht had dan ik zou willen.

Toch even een lijstje dan: wat spookte ik allemaal uit?

  • Voor onderzoekers van de WUR schreef ik een document met de resultaten van hun onderzoek in toegankelijke taal. (Onderwerp is mega-interessant en vertel ik later gráág meer over, maar dat kan nu nog niet. ;-))
  • Ook schreef ik voor de WUR twee wetenschapsverhalen – eentje over een project met genenbanken voor planten en een artikel over de circulaire stad. Beide verhalen verschijnen in een magazine voor EU-beleidsmakers.
  • Met een zorgorganisatie in de regio Arnhem-Nijmegen werk ik aan een nieuwe brochure over hun woonaanbod.
  • Voor een denktank van de leerstoelgroep Politieke Geschiedenis aan de Radboud Universiteit (waar ik zelf in 2014 afstudeerde) verzorg ik de eindredactie van een serie rapporten over onteigend Joods vastgoed. Extra leuk is dat mijn vriendin J de vormgeving van deze rapporten verzorgt.
  • Ik interviewde ruimteonderzoeker Inge Loes ten Kate voor DUB: ‘Mars blijft toch een beetje mijn baby’tje‘.
  • We maakten weer een nieuwe VLOT, alweer het laatste nummer van het jubileumjaar!
  • Ook maakten m’n Einder-collega en ik weer een nieuwe AanZet, samen met het team van ASVZ.
  • Ik kreeg een 1-op-1-coachingsessie van niemand minder dan Jan Renkema. Dat was mega-interessant, op een gegeven moment werd het bijna een psychologische sessie.
  • Deze maand volgde ik een tweedaagse training Interviews schrijven bij de Nederlandse Vereniging van Journalisten. Dikke aanrader! Ook van Brigit Kooijman kon ik veel leren en ze gaf me waardevolle feedback op m’n interview met monnik/hoogleraar Thomas Quartier.
  • Voor de Universiteit Twente interviewde ik ontwerper Lisa Mandemaker – dat verhaal komt na de kerst online.
  • Ook maakte ik voor de UT weer 3 verhalen in de ‘Shaping2030’-serie, waarin UT’ers elkaar interviewen over hun persoonlijke ambities en drijfveren.
  • Voor UWV schreef ik (in opdracht van bureau LVB) een interview met een adviseur van het Leerwerkloket Twente, over hoe je als ondernemer je medewerkers aanspoort om zich te blijven ontwikkelen. Dit stuk wordt begin volgend jaar gepubliceerd in NLWerkt, een magazine voor ondernemers.
  • De Hogeschool van Arnhem en Nijmegen vroeg me om vier testimonial-interviews te maken over hun nieuwe jaarplan.
  • Ik redigeerde het jaarverslag 2021 van het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies. Verschijnt begin volgend jaar.

En dan ben ik vast nog wat kleine dingetjes vergeten… O ja, daarnaast was ik elke week bezig met offertes maken, netwerkgesprekken, kleine tussendoorvraagjes, planning en projectmanagement, factureren en meer van die dingen.

En die 25 blogs deze maand schreven zichzelf ook niet. ;-)

Je snapt: hoog tijd voor even helemaal niets. Uit ervaring weet ik dat het wel een aantal dagen duurt voor ik een beetje uit de doe-modus raak. Een beetje zoals een stripfiguurtje dat over de rand van een ravijn holt en eerst een tijdje in de lucht blijft doorrennen voor-ie beseft dat hij geen grond meer onder zijn voeten heeft.

Dus wat is het plan voor komende dagen? Uitslapen, lekker eten, spelletjes doen, en hopelijk ook de rust vinden om een boek te pakken. Deze blog schrijf ik vanuit Nunspeet, waar B’s ouders wonen. Vanavond vieren we hier kerst, we blijven slapen en dan gaan we morgen in de loop van de dag op ons gemakje weer naar huis.

Morgen krijgen jullie nog één laatste kerstblog van me, en daarna log ik ook hier even uit. Er is genoeg getypt dit jaar, genoeg inspanning geleverd. In 2021 geef ik mezelf nog één laatste opdracht: ontspannen.


Geplaatst

in

door

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.