Met de nachttrein naar Italië: we gaan weer!

Er zijn heel veel dingen waar ik op het moment excited over ben (ons trouwen in de zomer, het feit dat m’n bekkenbodem sinds een paar weken ineens BIZAR veel beter gaat, leuke werkdingen, mijn allerliefste kleine pukkie die zo hard groeit en waar ik zo gek op ben, telefoonvrijer leven, de lente) maar een superleuk ding om vandaag over te vertellen, is de reis die we in september gaan maken.

We gaan weer met de trein naar Italië!

Lees over mijn eerdere treinavonturen in het zonnige zuiden:
• Met de trein naar Sicilië
• Met de trein naar het Gardameer, Rome, Napels, Ischia en de Amalfikust
• Met de trein naar Italië: al mijn tips

Ja, en deze keer dus mét kind. Kleine M wordt 1 jaar tijdens deze vakantie, die meteen ook onze huwelijksreis is.

Wat is het plan?

Met een baby (/dreumes) reizen vraagt natuurlijk om wat aanpassing. Te veel rondreizen lijkt ons niet relaxt, dus we hebben gekozen om naar één gebied te gaan: de kust rondom de Cinque Terre.

Dat ligt tussen Genua en La Spezia, in de regio Ligurië:

Ik wil al jaren eens naar Cinque Terre: de vijf dorpjes schijnen schitterend te zijn en je kunt prachtig hiken langs de rotsachtige kust van het gebied. Maar het is er ook mega-toeristisch (en dus: druk en duur). Bovendien is het 2 dagen reizen, zowel per trein als per auto.

Na lang nadenken – en behoorlijk wat uurtjes research – ontstond het volgende reisplan:

Heenreis

• Begin september stappen we ’s morgens rond 9 uur in de trein van Arnhem naar München. We hebben dan een overstap in Keulen.
• In München stappen we om 20.10 uur over op de nachttrein naar La Spezia. We hebben onze eigen slaapcoupé (zonder andere reizigers). Tegen het eind van de ochtend zijn we op plaats van bestemming.

Verblijf

• De eerste 4 nachten verblijven we in een van de 5 dorpjes van de Cinque Terre. Dit heb ik nog niet geboekt, dus tips voor fijne plekjes zijn welkom! (Welk dorpje moeten we kiezen?)
• Daarna verkassen we naar een huisje in Moneglia, ruim een halfuur naar het noorden. Moneglia is een van de borghi più belli d’Italia (de mooiste dorpjes van Italië) en het is er een stuk rustiger, gemoedelijker en minder toeristisch Er gaan directe treinen en ferries naar de Cinque Terre, mochten we daar nog niet uitgekeken zijn. In Moneglia blijven we een kleine 2 weken.

Terugreis

• Vanuit Ligurië reizen we overdag eerst terug naar Zürich. Mogelijk doen we dit in twee etappes en slapen we tussendoor een nachtje in Genua – lijkt me leuk om die stad even te verkennen en maakt de reisdagen korter. Maar dit moeten we nog besluiten.
• ’s Avonds rond 21.30 uur stappen we in de nachttrein naar Arnhem. Daar komen we ’s morgens rond 8 uur aan. En dan zijn we al bijna thuis!

Wat waren onze overwegingen bij het plannen van deze reis?

• Cinque Terre is een uitstekende bestemming om per trein te bezoeken! De dorpjes zelf zijn namelijk autovrij. En er gaat een goede treinverbinding langs alle plaatsjes – én langs een groot deel van de Bloemenrivièra, zoals deze kust ook wel heet.
• Reizen met de nachttrein lijkt ons relaxter dan 2 volledige dagen onderweg zijn. Leve de directe nachttrein München-La Spezia, dus. De verbinding naar München vanuit Nederland is ook goed. In het ergste geval hebben we een slechte nacht… daar komen we wel weer overheen. En in het beste geval slaapt kleine M prima in de trein – en wij ook. ;-)
• We boekten een privé-couchette. Kost iets meer, maar met zo’n kleintje reizen en dan een coupé delen met anderen… Poe, dat lijkt me voor niemand fijn. Bovendien hebben we met een eigen couchette iets meer ruimte voor bagage.
• Waarom de terugreis anders is dan de heenreis? Ten eerste omdat we liever eerst een dag reizen, en dan een nacht. Zodat we na de nachttrein (waar je je toch een beetje ranzig van gaat voelen) meteen op onze eindbestemming zijn.
• Ten tweede waren de nachttreintickets Zürich-Arnhem op dit moment meer dan de helft goedkoper dan München-La Spezia (200 euro voor een eigen couchette, in plaats van 500 euro). Deze kosten fluctueren trouwens enorm, als we eerder hadden geboekt was het andere traject ook rond de 300 euro geweest – voor 3 personen in een privé-coupé dus!
• Het liefst had ik gewacht met boeken tot na onze treinreis naar Denemarken (eind mei)… Want dan gaan we dit treinreizen met baby pas echt uitproberen – hoewel ik natuurlijk vorig jaar al naar Zweden reisde met E en haar zoontje van 1. Maar zo lang wachten is geen optie als we met de nachttrein willen. Want die is populair en zit vaak maanden van tevoren al vol.
• In Duitsland kun je met kleine kinderen ook vrijwel gratis een eigen familiecoupé reserveren. Als in: je betaalt gewoon je ticket + een stoelreservering, en dan klik je bij zitplaatskeuze stoelen in deze coupé aan. Zo’n familiecoupé is heel erg chill: je hebt meer ruimte en je kunt de schuifdeur dichtdoen als er iemand huilt of moet slapen. Ook hierom wilde ik op tijd boeken: anders zouden deze coupés misschien bezet zijn.
• We denken nu dat we de kinderwagen meenemen. Zodat kleine M daar onderweg dutjes in kan doen, zowel tijdens de reis als de rest van de vakantie. Maar dit is afhankelijk van of ze tegen die tijd überhaupt nog in de wagen slaapt. En of de Cinque Terre een beetje begaanbaar zijn met wagen (daar twijfel ik aan). Van de OBB (spoorwegmaatschappij) mag de kinderwagen in elk geval in de nachttrein, ik heb ze gebeld om dat te checken.
• Een lichte, handzame buggy meenemen is misschien ook een optie. In elk geval gaat er ook een rugdrager ook mee – sowieso handig voor als we gaan wandelen!
• Qua slaapplek voor kleine M: onze accommodatie heeft een kinderbedje, maar ik wil op Marktplaats nog een Deryan-tentje scoren. Daar gaan we komende maanden alvast mee oefenen, hopelijk lukt het dan om haar hier in de nachttrein in te laten slapen. Zo niet, dan slaapt ze tegen mij aan…
• Voor onze bagage kocht ik 2 van deze handige Eastpak-roltassen. Naar Zweden hadden we vorig jaar dezelfde mee (geleend) en die bevielen erg goed. Degelijk, er past veel in en toch zijn ze niet lomp of te zwaar. En met een rugdrager kunnen we natuurlijk niet beiden ook nog een zware backpack meenemen.

Praktische info: hoe boek je deze treinreis? En wat kost het?

Boeken kan op allerlei manieren. Bij de Treinreiswinkel bijvoorbeeld, die hanteren dezelfde prijzen als de spoorwegmaatschappijen zelf. En ze hebben een fijne klantenservice.

Zelf boekte ik wel direct bij de maatschappijen:

• De nachttrein is de OBB Nightjet.
• Van Nederland naar München boekte ik via Deutsche Bahn. Tip: vroeg boeken loont! Scheelt vaak bakken met geld. Wij treinen met z’n drietjes naar München – zo’n 8 uur reizen – voor zo’n 85 euro.
• De tickets van Moneglia naar Zürich moet ik nog boeken, ik ben van plan dit direct bij de SBB (Zwitserse spoorwegen) of Trenitalia (Italiaanse spoorwegen) te doen.

Qua kosten: dat verschilt enorm per seizoen en hangt dus sterk af van hoe lang je van tevoren boekt. Over het algemeen: eerder = goedkoper. Nachttreinen zijn 6 maanden voor vertrek te boeken.

Met de nachttrein heb je ook allerlei mogelijkheden, van budget naar superluxe. Een stoel in de zitcoupé is veruit het goedkoopst, een eigen opgemaakt bed met matras het duurst. Tegenwoordig zijn er zelfs coupés die een eigen douche en wc hebben! Daar betaal je natuurlijk ook voor. Maar het kán wel.

Wij kiezen voor de ‘middenweg’, de zogenaamde couchettes. Dit zijn ligcoupés waar je geen supercomfortabel matras hebt, maar wel een plat bankje met een eigen deken en kussen. Slaapt in elk geval stukken beter dan in het vliegtuig! En we hebben dus de hele coupé voor onszelf.

Maar… zo’n lange treinreis met een baby / dreumes, vind je dat niet heel spannend?

Zeker wel.
Natuurlijk. Het ís ook spannend.

We weten niet wat er gaat gebeuren en er kan van alles misgaan. De nachttrein kan een ramp worden: kleine M gaat misschien helemaal niet slapen of huilt de hele nacht. We kunnen de trein missen. Of zo veel vertraging oplopen dat de reis twee keer zo lang duurt.

Misschien is Cinque Terre helemaal geen leuk gebied met zo’n kleintje, ik heb nu de hoop dat we best kunnen hiken maar misschien vindt ze de rugdrager wel vreselijk.

Wie weet zit kleine M begin september in een lastige fase en is ze sowieso dagenlang jengelig. Ze kan ziek worden. Wij kunnen ziek worden.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Geloof me: een hoop rampscenario’s hebben we heus uitgedacht. Tegelijkertijd, tja, het leven is nu eenmaal onvoorspelbaar en het leven met (kleine) kinderen al helemaal.

Als ik m’n angst leidend laat zijn, zou ik komende 15 jaar nauwelijks nog het huis uit komen.

Net zulke doemgedachten had ik namelijk toen ik de eerste keer met kleine M ergens ging lunchen. En toen we voor het eerst met haar in de trein gingen (‘gewoon’ naar Amsterdam). En toen ik haar meenam naar een familieverjaardag.

In al die gevallen merkte ik: je moet het gewoon doen. Dan merk je vanzelf of het wel/niet gaat. In het ergste geval heb je niet zo’n leuke tijd. En dan ga je gewoon naar huis.

En tot nu toe gaat het eigenlijk 90% van de tijd hartstikke goed. Op pad gaan met haar vind ik zelfs erg leuk.

Tuurlijk, kleine M is nog maar een baby en hoe ouder ze wordt, hoe meer wensen ze krijgt. Dus ik houd er rekening mee dat dingen met haar ondernemen komende jaren lastiger wordt (des te meer reden om het dit jaar gewoon te DOEN!). Tegelijkertijd wordt het straks misschien juist ook mákkelijker. Omdat ze groter wordt, zelf kan lopen, meer begrijpt, zichzelf beter kan vermaken. En wellicht omdat we tegen die tijd al veel geoefend hebben met dit soort ondernemingen.

Lang verhaal kort: JA het is een avontuur en JA ik heb er megaveel zin in.

(Headerbeeld en foto hierboven: Pexels)