Lockdown nr. 2

Surfen op de golven was altijd iets leuks, maar dit jaar is alles anders. We zitten aan de vooravond/halverwege/op de piek van de tweede coronagolf (wie zal het zeggen?), en volgens mij ben ik niet de enige tot wie door begint te dringen:

Dit gaat écht nog wel even duren.

De vaccinontwikkeling stokt – een beetje, maar zoals Hugo de Jonge net ook zei, ‘dat kan natuurlijk vertragend werken’. Uberhaupt is nog maar de vraag hoe effectief een vaccin is én hoe lang het gaat duren voordat genoeg mensen ingeënt zijn.

Oké, maar even terug naar vandaag. Of eigenlijk: naar vanaf morgenavond. De horeca weer een maand dicht (ik snap het, maar o, arme ondernemers), mondkapjes binnenkort verplicht (dat werd tijd), sporten flink beperkt (wat betekent dat voor mijn geliefde yogalessen?).

En vooral: weer een hele tijd bijna niemand zien.

Oké, het ‘goede’ nieuws is dat de wereld inmiddels een klein beetje is ingericht op de pandemie. Over twee weken organiseren we een wijnclub waarbij we met flesjes langs de deuren gaan – zodat we niet met z’n achten bij elkaar hoeven te komen, maar tóch kunnen proeven. Zoom en Teams komen bijna wekelijks met nieuwe functionaliteiten. Yogales wordt ook online gegeven. En als ik me verveel: waarschijnlijk binnenkort weer webinars, livestreams en andere digitale evenementen te over.

Maar toch.

Weet je, ergens aarzel ik om dit blogje online te posten. Met in m’n achterhoofd nog die podcastaflevering over Lesbos voelt het allemaal nogal… verwend. Zit ik lekker te balen, in mijn warme fijne huisje met een kast vol eten. Zelfs ten opzichte van veel landgenoten besef ik dat ik niets te klagen heb. Ik heb een vaste baan, woon niet alleen, val buiten de risicocategorie voor het virus (hoewel ik er inmiddels vanuit ga dat ik niet meer immuun ben – als ik dat al ooit was).

En toch, eerlijk is eerlijk, zie ik er tegenop om weer maanden thuis te zitten. Toch baal ik, omdat ik weer net zo lekker aan de gang was bij Einder. Toch vind ik het superjammer dat de etentjes die ik komende weken had staan, geannuleerd zijn. En vind ik het stom dat ik m’n moeder vrijdag niet kan meenemen naar O’Panuozzo en de Malt Vault (laat die twee tentjes het alsjeblieft overleven).

Oké, om constructief te eindigen: eens zien wat ik in deze tweede lockdown kan doen om mijzelf én anderen zo veel mogelijk te helpen.

Deze dingen neem ik me voor:

  • Ik wil elke dag in elk geval een kwartiertje naar buiten voor een frisse neus. (Ben alweer drie dagen niet de deur uit geweest, oeps.)
  • Ik ga mijn best doen om m’n favoriete horecatentjes zo veel mogelijk te sponsoren, door regelmatig voedsel bij ze te bestellen – liefst direct via hen, als dat kan, want dat voorkomt dat een flinke hap winst verdwijnt in de zakken van de bezorg-giganten van deze wereld.
  • Ik blijf elke dag drie leuke dingen opschrijven en delen hier op Suushi. Zelfs als er weinig gebeurt op een dag. Juist nu is het belangrijk om te zoeken naar wat er wél is. En om de verbinding met jullie te blijven maken.
  • Ik ga op zoek naar andere initiatieven die ik kan steunen, rondom mensen – hier of elders in de wereld – die het (extra) moeilijk hebben in deze tijd. Weet jij iets? Tips welkom.
  • Ik ga die online yogalessen proberen. Best een drempel dit moet ik zeggen, gek genoeg is het veel makkelijker om op de fiets te springen. Maar deze week ga ik een les doen. Wie weet is het wel heel erg leuk ;-)


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

4 reacties op “Lockdown nr. 2”

  1. Caroline

    Yoga lessen worden gezien als werken aan je mentale gezondheid en dus belangrijk. Daarom geldt er een uitzondering op de 4 personen regel en mag je yoga met max 30 personen in een ruimte beoefenen mits je 1,5 meter afstand kunt houden

    1. Ha, wat fijn om te weten, dank! Doe jij ook aan yoga?

  2. Karlijn

    Wat een fijn lijstje met voornemens. Ik ga na het werk ook een lijstje maken met sowieso elke dag even naar buiten. Ik merk dat ik het moeilijk vind dat het weer zo vroeg donker is, het regelmatig regent en ik het allemaal meer somber in zie dan in maart. Dat laatste vind ik heel lastig, maar goed. Vandaag regent het niet, dus ik ga in de pauze lekker naar buiten.

    1. Het is zeker lastig, en de donkere maanden komen er nog aan… des te meer reden om inderdaad elke dag wat licht te pakken. Geniet maar lekker van je pauzewandelingetje vandaag :)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.