Categorie: een beetje van alles
-
2 principes en een rekensom
Balans vinden in m’n agenda – lees: niet chronisch veel te veel plannen – was altijd al een uitdaging, maar dit geldt echt x1000 nu ik een kind heb. Ik breek er nog regelmatig m’n hoofd over. Zo weinig tijd, zo veel dingen die ik wil. En ik wil óók voldoende rommeltijd, rust, ademruimte. Sterker nog:…
-
Lat
De lat lager leggen. Het bleek al tig keer de sleutel om goede gewoontes wél op te pakken. Krijg ik mezelf op werkdagen moeilijk gefocust, dan is pomodoro’en de uitkomst: wekkertje op 20 minuten en gáán (daarna telkens 5 minuten pauze). En ik wilde al tijden weer gaan sporten, maar kreeg dat halfuurtje crosstrainen telkens…
-
(Niet) makkelijk
Meteen na dat lijstje van gisteren vormen zich weer allemaal nieuwe gedachten. Vooral: hoe ik me realiseer hoe ‘makkelijk’ ik het heb, dat ik al deze dingen kan doen. Zonnepanelen kosten geld. Was ophangen/wasbare luiers gebruiken kost (iets) meer tijd dan alles in de droger gooien. Menstruatieondergoed is in eerste instantie duurder dan tampons of…
-
Zeggen wat je wél doet
Wat zeg jij, als iemand je vraagt wat je zelf doet aan duurzaamheid? Daarover schreef taalstrateeg Jens van der Weele onlangs een rake post op LinkedIn. Ik quote Jens even: “Ik was zelf lang geneigd te vertellen over alles wat ik niet meer deed: vliegen, vlees eten, elke dag douchen. Maar daar ben ik mee…
-
Tribe
Sinds kort is er in de Priesteressen-tribe waar ik onderdeel van ben, een nieuwe appgroep: Moederkloek. Een aanstaande moeder startte deze groep, omdat ze zocht naar meer verbinding met andere, gelijkgestemde moeders. In de groep kun je je vragen, zorgen, twijfels en ervaringen delen. Andere vrouwen reageren vanuit hun kennis en wijsheid. Ik vind het…
-
Eigen baas?
Als freelancer ben je in principe de baas over je eigen (werk)tijd. Niemand zegt me hoeveel uren ik per week moet inplannen. Niemand bepaalt hoe laat ik begin aan de werkdag, en wanneer ik er weer mee ophoud. In principe. Want in de praktijk merk ik toch dat ik aardig aan dat 9-tot-5-ritme geplakt zit….
-
Doen, nu
Op een grijze dag als vandaag – Trump wordt weer president van de VS, mocht ’t je nog ontgaan zijn – is het verleidelijk om te denken: ach, laat maar. Het wordt ook niets met deze wereld. Die neiging had ik ook even.Heb ik nog steeds. Daarom hier een kleine reminder: ja, het doet er…
-
De emmer
Zo, verzuchtte ik gisteren tegen B: we zijn er weer. Tien dagen gerommel liggen achter ons en het is weer allemaal enigszins in de vakken. Kind haar vrolijke zelf. Nachten soort-van normaal. Huis opgeruimd en schoon. Zelf weer fit én zelfs twintig minuten op de crosstrainer gestaan. Kortom, uit de overlevingsmodus. Het verbaast me opnieuw…
-
Anders wegen
Vandaag zou ik naar een symposium in Amsterdam. De Gouden Freelancer heet het, ik zag het voorbijkomen op LinkedIn en had er meteen helemaal zin in. Dit event is vooral gericht op journalisten, maar er is natuurlijk een groot grijs gebied tussen journalistiek en communicatie (landelijke media betalen meestal slecht, dus doen veel journalisten commerciële…
-
(On)aangepast
Nu ik moeder ben, bots ik vaker met de Nederlandse maatschappij. Misschien omdat ik zelf een andere rol heb gekregen, een rol waar kennelijk bepaalde verwachtingen aan hangen – zoals traktaties maken voor de opvang. Dat laatste is iets wat B en ik allebei geen seconde hadden bedacht (ik bedoel, m’n kind werd 1 en bovendien…
-
Licht
En dan, net wanneer je je begint af te vragen hoe lang ze zich nu al praktisch de hele dag aan je vastklampt. Net als je begint te vermoeden dat ze zich voortaan voor altijd dramatisch ter aarde stort op het moment dat je haar éven drie seconden op de grond zet. Je begint te…
-
+1
Nu zelf ook ziek – brb.