Kerstboom

‘Wanneer haal je een kerstboom in huis?‘, vraagt Aaf Brandt Corstius zich vandaag in de Volkskrant af. Ja, goede vraag.

Ik heb zulke fijne herinneringen aan kerstbomen. Vroeger haalden we altijd een boom die bijna tot het plafond kwam, een échte, hmm, die geur.

Mijn broertje en ik mochten elk jaar allebei één nieuwe kerstbal, ster of wat anders moois voor in de boom uitzoeken. Daar gingen we dan speciaal voor naar de HEMA of de Wereldwinkel. Jarenlang wist ik precies welke versiersels ‘van mij’ waren. Nog steeds liggen er een paar van die hysterische exemplaren in m’n kerstdoos op zolder.

Een paar weken voor kerst kwamen er met de post dozen vol cadeautjes van Amerikaanse familie. Die legde mijn stiefvader dan zorgvuldig rondom de boom, waarna wij natuurlijk dagenlang verlekkerd keken, schudden, voelden: wat zou er toch in die pakjes zitten? Kerstochtend was altijd een groot uitpakfestijn waarin we (veel te) gruwelijk verwend werden.

Ook nadat ik op mezelf ging wonen, regelde ik vaak wel een kerstboom. Eerst een mini-boompje op m’n studentenkamer, later steeds grotere exemplaren. Het eerste jaar dat B en ik samenwoonden, kregen we toevallig een enorme boom cadeau. Het jaar daarop ontdekte ik Beter Boompje, een bedrijf dat werkt aan duurzamere kerstbomen: je levert je boom (met kluit) na de kerst weer in en die wordt dan terug geplant in het bos.

Ik denk dat er toen bij mij ergens een zaadje werd geplant.

O ja, een kerstboom is natuurlijk totaal niet duurzaam.

Drie jaar hadden we zo’n ‘beter’ boompje. Maar eerlijk? Het ging steeds meer wringen. Waarom doen we dit eigenlijk nog, verzuchtte ik het laatste jaar tegen B. Eerst die boom ophalen, ‘m dan proberen levend te houden, naderhand weer dat hele ding terugslepen.

Juist door zelf al die moeite te doen, ging ik steeds meer zien wat voor scheef gebeuren dit eigenlijk is. Waarom ontwortelen we in december massaal dennen en sparren uit de grond? Tuurlijk, traditie en sfeer en zo. Maar kunnen we dat anno 2024 niet op een andere manier oplossen?

Ik denk aan het beeld van al die kapotte kerstbomen die op 7 januari aan de straat liggen. Het maakt me verdrietig.

‘We gooien elk jaar 2,5 miljoen kerstbomen weg’, lees ik op de website van Beter Boompje.

Mooi dat ze dat proberen te verminderen. Maar ik ben er intussen van overtuigd dat er nóg betere, fijnere, vriendelijkere manieren zijn om sfeer in huis te halen met kerst. Manieren die meer passen bij de toekomst waar ik in geloof.

B’s moeder maakt elk jaar een krans van dennentakken. Ze koopt dan een paar goede takken, vlecht die rondom een stalen frame. Linten eromheen, kaarsjes erbij. Mooi. Sfeervol. En ook nog die heerlijke geur!

Dus ja, ik zou de vraag van Aaf graag willen reframen. Háál je een kerstboom in huis?

Ik ga maar eens vragen hoe m’n schoonmoeder dat precies doet, met die krans.

(Beeld: Pexels)