Juni

Zo, dus om dan maar meteen de daad bij het (geschreven) woord te voegen: wat voerde ik zoal uit afgelopen maand, waardoor ik voor bloggen weinig tijd vond?

Bruiloft plannen

Nee, niet m’n eigen, wel die van twee goede vrienden. Ik schreef er al eerder een beetje over; ik ben ceremoniemeester en dus hebben we sinds het voorjaar ongeveer om de week een avond waarop we brainstormen, plannen maken dingen regelen. Intussen heb ik ook alle aanmeldingen op de gastenlijst verwerkt en begin ik zelfs het gevoel te krijgen dat oktober best dichtbij komt.

Uit eten gaan

B en ik gingen begin deze maand naar San Siro; dat Italiaanse restaurant stond al heel lang op m’n lijstje. Review in drie zinnen: heeeele goede wijn, prima-maar-niet-uitzonderlijk eten, gewéldige bediening en service. We hadden kortom een heerlijke avond, al vond ik vond de prijs-kwaliteitverhouding (vooral van het eten) niet helemaal in orde.

Nog meer uit eten gaan

…want mijn lieve vriendin J. nam mij mee naar Noir, een súperleuk Frans restaurantje en mijn nieuwe favoriet. Noir is een soort Parijse-jazzbar-meets-bistro, met dan weer niet per se Franse maar vooral Italiaanse wijnen. En een gastheer die sommelier was bij C’est ca (ander restaurant in Utrecht, grote zus van Noir), dus dat zit wel goed met die drankjes. Met het eten ook trouwens. Ongedwongen sfeer, eigenaar die écht voor de extra mile gaat, lekker voedsel, góede prijs-kwaliteitverhouding. En ja, die wijn dus: een restaurant met naast de wijnkaart een mysterieus zwart moleskinboekje onder de noemer lekkere wijnen, ergens gevonden, beperkt beschikbaar. Gotta love it.

En ja toen ging ik dus nóg een keer naar Noir, want ja het is je nieuwe lievelings of niet. Dit keer namen B. en ik onze goede vriend J. en zijn vriendin E. mee, nog voor de dertigste verjaardag van J. Side note: ik ben er dit jaar achter gekomen dat het eigenlijk veel leuker is om elkaar om beurten te trakteren op etentjes, dan altijd maar te splitten.

Werken

Duh. Na een aantal rustige weken bij Einder – iets te rustig, voor mij – is het nu weer volle bak AAN. Dat moet natuurlijk ook geen maanden duren, want nu zit ik vaak om kwart voor 8 in de trein al mailtjes te beantwoorden, maar het is wel heel lekker, zo’n sprintje voor de zomer. Ik doe er ook nog een freelanceklus bij, dus de werkweken vliegen om.

Na werk nog urenlang naborrelen met een paar collega’s. Op de langste dag van het jaar pakte ik de één-na-laatste trein naar huis, en zat met tollend hoofd tussen de Phil Collins-concertgangers. De volgende dag lag ik vooral uren in bed, maar dat was het waard, want wat voel je je levend van zulke spontane gekkigheid.

Vakanties googlen

B. en ik hebben plannen om naar Italië te gaan, half augustus. We mogen de Buzz mee, ofwel de Volkswagenbus van zijn ouders, en gaan lekker twee weekjes aan een meer staan. Overdag hiken, ’s avonds op de camping met een wijntje of even naar een dorpje lopen voor een goede pasta of pizza. En verder ook gewoon lekker met een boekje aan het water.

Pianospelen voor 100 man

Einde van het lesseizoen betekent leerlingenconcert en omdat ik dat nu al twee keer had overgeslagen, besloot ik dit keer eens wél mee te doen. Wat me overtuigde was dat de voorspeelmiddag dit keer in een verzorgingstehuis plaatsvond; een beetje muziek maken voor lieve oude mensen, dat vind ik wel prima. Verder had ik niemand uitgenodigd, ik vond het allemaal al spannend genoeg – maar toen uiteindelijk mijn E. uit zichzelf vroeg ‘of er ook andere mensen konden komen’ en ze zelfs de moeite deed om vanuit de andere kant van het land terug naar Utrecht te reizen, was dat stiekem toch wel heel erg fijn.De weken ervoor had ik nog keihard zitten studeren op mijn stuk (Mirror Lake van Angus MacRae), want een kleine maand geleden kende ik het nog maar tot de helft. Béétje stress dus maar uiteindelijk ging het best heel goed, ik ben tevreden en afgelopen week was mijn docente tijdens de les zelfs helemaal jubelig, ‘muzikaal heel goed’, zei ze dus jeej, zo zie je maar, soms is het goed om even door te bijten en ergens voor te gaan.

Oppassen op de katten van vrienden

Niet met een heel gezellige aanleiding – zijn moeder is ernstig ziek – maar wel fijn, een beetje knuffelen met zo’n pluizige kitten en me voorstellen dat ik over een tijdje misschien ook wel zo’n lief speels beestje heb, samen met B.

Gepocheerde eieren leren maken

Weekendprojectje van B en mij; ik vind gepocheerde eieren lekker maar had altijd het idee dat dat supermoeilijk was. Dus wij YouTube-filmpjes van Jamie Oliver kijken en hup, proberen maar. Gaat eigenlijk best goed en geeft de zondagochtend een behoorlijk luxe gevoel. Gepocheerde eitjes op een snee vers brood met gerookte zalm en avocado, yum.

Ouderwets aan de zuip met de Historicus en de Journalist

Goede gesprekken en iets te veel wijn/speciaalbiertjes. Ja, wat houd ik van deze mannen en onze drie-eenheid.

Naar het theater gaan

Deze maand zag ik een fantastisch samenspel van Scapino Ballet en de Wëreldbänd, en vorige week gingen we naar Micha Wertheim. Ik wil al jaren meer naar het theater dus ben erg blij dat B een vriendengroep heeft die steevast een berg tickets koopt als verkoop voor het nieuwe seizoen start. Ook komend jaar staan al wat dingen in mijn agenda.

Wijnclub organiseren

Over Californië dit keer, want daar had ik natuurlijk wel wat inspiratie opgedaan. Conclusie: zinfandel kan best héél verschillend zijn en het is boeiend om daarnaast dan een Italiaanse primitivo te drinken (zelfde druif, totaal ander gebied).

Dagje naar Space Expo in Noordwijk

In LA was ik naar het Griffith Observatory geweest en dat vond ik zo vet dat ik in Nederland ook naar zoiets wilde. Space Expo was echt tof; als je enigszins nerdy bent of de ruimte gewoon cool vindt is het een dikke aanrader! Daarna een strandwandeling, helemaal top.

Amerikaanse familie ontmoeten die een paar dagen in Nederland was

samen genieten van een etentje en achteraf het gevoel hebben dat je hebt bijgepraat met oude vrienden, zo fijn en ontspannen was dat.

Zo zeg, wat een lijst he? En dan heb ik niet eens alles van deze maand opgeschreven. Ja, het is vol en veel hier – leuk, maar toch zaak om de rust te blijven bewaren. Zoals elke zomer heb ik, je ziet het, een beetje de neiging om in HYPERMODUS te raken. Maar na HYPER komt CRASH, leert de ervaring en daarom probeer ik m’n stelregel van ‘maximaal 3 sociale afspraken per week’ énigszins te handhaven, ga ik doordeweeks waar mogelijk op tijd naar bed en zat ik afgelopen zondag gewoon lekker de hele dag te niksen in de tuin.

Of ga ik, zoals komend weekend, in het gras liggen bij Down The Rabbit Hole!

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.