Suushi

a little bit of everything, all rolled into one

Innovatie

Het probleem met managementtaal is dat nieuwe woorden op een gegeven moment zo vanzelfsprekend voor je worden, dat je vergeet dat ze eigenlijk supervaag zijn.

Neem nu innovatie. Ik vond dat altijd zó’n nietszeggend begrip. Wat de fuck betekent innovatie? Wat zegt dat? Maar ja, dan werk je ruim vier jaar in de communicatiewereld en lees je zó vaak innovatie innovatie innovatie dat je op een gegeven moment wel zo’n beetje weet wat met de term bedoeld wordt.

Mocht jij nog steeds vraagtekens in je ogen hebben: innovatie betekent gewoon vernieuwing. De term wordt vaak gebruikt om technische vernieuwingen aan te duiden – denk aan zorgrobots of softwaresystemen – maar eigenlijk is dat maar een deel van het verhaal.

Innovatie gaat over vooruitkijken, nieuwe plannen maken en uitvoeren, vooruitstrevend zijn. Alle vernieuwing is innovatief.

Als tekstschrijver probeer ik het woord ‘innovatie’ natuurlijk zo veel mogelijk te vermijden en wanneer ik teksten herschrijf of redigeer, staat de term op mijn shortlist van woorden die ik er direct uit knikker.

Vertel liever om wélke innovatie het gaat. Doe je een proefproject met een nieuwe OV-appp of introduceer je een manier om vergaderingen sneller te laten verlopen? En hóe dan? Weigert je manager concreet te worden of wil de directeur zich nog nergens op vastpinnen, noem het dan in elk geval ‘vernieuwing’. Dan weet je lezer in welke richting hij moet denken.

Maar goed, aangezien ik in dit stukje al vaker innovatie heb geschreven dan ik normaal in een maand doe, benut ik die gelegenheid om het eens te hebben over mijn éigen innovaties. In dit gekke coronajaar heb ik namelijk een behoorlijke set kleine vernieuwingen in m’n leven doorgevoerd waar ik behoorlijk tevreden over ben.

Komen ze!

Werken met een takenlijst

Mijn agenda is heilig, al jaren. Zonder Google Calendar ben ik nergens. Dankzij de ADHD-therapiesessies die ik op dit moment volg, is daar een takenlijst bijgekomen. Nou maakte ik altijd al een dagelijks to do-lijstje aan het begin van de werkdag. En hier in huis slingeren ook regelmatig lijstjes van dingen die ik nog wil of kan doen.

Toch is dit anders. Ik gebruik de ‘Taken’-functie die aan Google Calendar vast zit en daar schrijf ik alles op wat ik moet doen, maar waar geen specifiek moment in de week aan hangt. Van ‘schrijfopdracht voor m’n cursus maken’ tot ‘oma een kaartje sturen’ en ‘boodschappen halen voor een vriendin’.

Het idee van zo’n lijst is dat je je (ADHD-)brein een extern geheugen geeft, zodat er meer ruimte vrij is op je harde schijf. Dat geeft bakken rust.

Het grappige is dat ik steeds beter word in het bijhouden van deze takenlijst. In het begin vergat ik ‘m vaak, en inmiddels bedenk ik steeds meer dingen die ik óók op de lijst kwijt kan. Zoals ‘nieuwe biebboeken halen voor m’n voorleeskindje’. Daar plaats ik dan een reminder bij voor komende dinsdag, zodat ik niet vlak voordat ik woensdag ga voorlezen bedenk: SHIT, ik heb nog geen boeken gehaald…

To do: taartjes eten.

Meer spullen refurbished & tweedehands kopen

Tja, als je wat nieuws wilt en je hebt geld zat, is het natuurlijk supersimpel om binnen twee klikken op wat te bestellen bij de bezorgreus. Alleen een beetje jammer dat al die spullen desastreus zijn voor de wereld. Elektrische apparaten spannen de kroon.

Bedenk dat elke keer dat jij op BESTEL klikt, je indirect tegen een producent zegt: ‘fabriceer er hier nog maar eentje van’. En er bestaan al zo veel spullen in de wereld! Denk aan al die schuurtjes, zolderkamers, bergingskasten waar ongebruikte blenders, grasmaaiers, printers, kastjes, bureaustoelen en fitnessapparaten staan…

Gelukkig is daar Marktplaats. Als student kocht ik daar regelmatig m’n spullen, maar sinds het financiële argument wegviel (lees: ik kreeg een baan) was ik er een stuk minder te vinden. Maar nu is daar het duurzaamheidsargument voor in de plaats gekomen!

Eerder dacht ik bijvoorbeeld: ‘waarom zou ik voor 45 euro een wake-uplight op Marktplaats kopen, als ik ook voor 60 euro een gloednieuwe kan hebben?’

Nu denk ik: waarom zou ik weer een nieuw apparaat de wereld in slingeren, als in dit land al driehonderd wakeup-lights staan te verstoffen? En zo vond ik onlangs die lamp op Marktplaats – gloednieuw en nog in de doos. ‘Ik gaf hem aan mijn moeder voor haar verjaardag’, verklaarde de vrouw van wie ik hem kocht, ‘maar zij wilde hem niet’.

Zo zie je maar.

En vandaag had ik alweer een Apple-muis en -toetsenbord in m’n digitale winkelmandje op Amazon, toen ik bedacht dat je die spullen ook prima refurbished kunt kopen. Als nieuw dus, vaak mét twee jaar garantie – maar dan goedkoper en beter voor het milieu.

Pannenkoeken bakken zonder ei

Ik dacht altijd dat je voor pannenkoeken toch zeker wel ei nodig had. Hoe krijg je anders een mooi elastisch en smakelijk deeg? Nou, niets blijkt minder waar. Supersimpel receptje voor 1 persoon: meng 120 gram meel (ik gebruik half volkoren, half wit) en 250-300 ml ongezoete plantaardige melk (ik gebruik amandel- of havermelk) door elkaar, doe er een snuf zout bij. Bak er 3-4 pannenkoeken van. Je kunt dit recept natuurlijk makkelijk verdubbelen of ver-driedubbelen!

Nog een tip: prak een banaan met een vork en meng ‘m door het beslag.

Nieuwe (nieuws)media uitproberen

Jarenlang was ik trouw abonnee van de Volkskrant. In 2017 was ik er zelfs zó zeker van dat ik altijd deze krant zou blijven lezen, dat ik een driejarig abonnement afsloot. Maar sinds de coronacrisis uitbrak, begon ik me steeds vaker te ergeren aan mijn favoriete dagblad. En dan vooral aan alle “analyses”, de bakken “duiding” van “experts” – en de soms zelfs speculatieve of opruiende berichtgeving.

Tijd voor wat anders, dacht ik. En dus nam ik een proefabonnement op Trouw.

Eerlijk: ik moest best even wennen. Zeker de eerste weken had ik vaak het gevoel dat Trouw saaier was en minder urgentie uitstraalde. Tot ik me realiseerde dat ik gewoon zo gewend was AAN AL DIE SCHREEUWERIGHEID EN HARDE KRETEN, dat de verdieping, terughoudendheid en nuance van Trouw op me overkwamen als ‘minder scherp’.

Hmm, interessant.

En inderdaad begon ik m’n nieuwe krant steeds meer te waarderen. Is het eigenlijk wel nodig om à la minute van alles op de hoogte te zijn? Is dat niet juist de reden dat ik wegblijf van sociale media? Waarom zou ik dat dan wél zoeken in een krant?

Tegelijkertijd miste ik op zaterdag m’n Volkskrant Magazine – vooral de interviews, Hiske Versprilles restaurantrecensies en mijn favoriete columnisten. En ik vond het best jammer dat ik op internet geen Volkskeuken-rubrieken meer kon lezen. Of zo nu en dan kon genieten van een messcherpe Sheila Sitalsing.

Trouwens, niet alleen jámmer: ik begon ook te beseffen dat het lezen van al die goedgeschreven stukken voor mij een soort vakliteratuur is. Door veel doordachte diepte-interviews voor ogen te krijgen, word ik zelf ook beter in het schrijven van zo’n interview. Door die kookrubriek te volgen, krijg ik inspiratie om over eten te schrijven (en leer ik daarvan de do’s en dont’s). En door te lezen over maatschappelijke ontwikkelingen, blijf ik me daar zelf toe verhouden. Ook dat komt mijn (schrijf)werk ten goede.

Nou heeft Trouw gelukkig óók een fijne weekendbijlage, Tijdgeest. Maar toen m’n proefabonnement was afgelopen en er vorige week helemáál geen weekendkrant in de bus viel, voelde dat ineens wel erg leeg. Gauw fietste ik naar de Primera en keerde terug met beide kranten, en vooruit, ook nog de nieuwe LINDA., Happinez en een logikwis-puzzelboekje…

Hartstikke leuk natuurlijk, maar financieel niet de handigste situatie. Dus wat nu? Ik ben er nog niet uit. In elk geval heb ik me weer laten verleiden tot een digitaal abonnement op de Volkrant, zodat ik in elk geval online kan lezen. Maar ja, dan kom ik dus ook weer sneller uit bij dat schreeuwiger nieuws. Het liefst zou ik voor nieuwsberichten op Trouw leunen, maar ja, dan heb ik weer geen Volkskeuken en VK magazine

De tijd zal het leren, zullen we maar zeggen.
En intussen fiets ik gewoon wat vaker naar Primera.

PS. Ik heb sinds kort ook weer een maandabonnement op de Correspondent, iets wat ik als erg waardevol ervaar omdat zij niet het dagelijks nieuws volgen maar op zoek gaan naar de lange lijnen en diepgaander verhalen schrijven.

Tot slot: elke dag wandelen

Nou ja, bíjna elke dag. Eerlijk is eerlijk, vandaag ben ik nog niet geweest. Maar ik merk op werkdagen een enórm verschil of ik wel of niet ’s morgens eerst even een rondje om het park heb gelopen. Wat is het lekker om buiten te zijn, en om te bewegen.

En wat maak je dan ineens veel mee van die prachtige herfstkleuren.

3 reacties op “Innovatie”

  1. Danielle

    Ik ben na mijn laatste stage (bijna twintig jaar geleden, oeps!) altijd blijven plakken aan Trouw, ongeveer precies om de redenen die jij omschrijft. Ik heb een weekendabonnement, dus zaterdag ploft er een heerlijke papieren krant op de mat. En doordeweeks bedien ik me digitaal van Trouw, Volkskrant, de Correspondent, The Guardian en The New York Times en/of New Yorker. Eens per maand valt ook Vrij Nederland fysiek binnen en dát blijft mijn Grote Voorbeeld en inspiratie, vol stukken waarvan ik zou willen dat ik ze zelf geschreven had en zonder uitzondering wijzer wordt.

    Overigens ook nog eens kei aftrekbaar voor ons hè, die vakliteratuur.

    1. O ja, aftrekbaar – dat had ik me nog niet eens gerealiseerd, oeps. Dank voor de tip, maakt de schade aanzienlijk minder!

      Vrij Nederland heb ik eerlijk gezegd niet vaak gelezen, maar je maakt me nu wel supernieuwsgierig. Morgen maar eens naar speuren in het tijdschriftenschap.

      Sowieso trouwens superleuk om jouw ‘leesrepertoire’ te horen. En je overtuigt me om toch dat Trouw-abo nog maar een tijdje te verlengen… Volgens mij word ik al twee weken gestalkt door de marketingafdeling, eens horen wat voor scherp aanbod ze me willen doen ;-)

  2. […] heel simpel veganistische Hollandse pannenkoeken kunt bakken door het ei gewoon weg te laten. Het recept: klop 120g (volkoren)meel door 250-300ml plantaardige melk (ik gebruik zelf meestal ongezoete […]

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.