Dit jaar heb ik besloten om echt te beginnen met leren houden van mezelf. Niet dat ik mezelf nu de hele tijd zo’n afschuwelijk persoon vind, hoor, maar onvoorwaardelijke liefde? Daarin heb ik nog best een weg te gaan. Ik vind mezelf op steeds meer fronten best oké – bijvoorbeeld als ik goed in dingen ben, zoals wanneer dingen lukken op werk of als ik lekker kook voor vrienden – maar vaak ben ik hard, oordelend, eisend.
En dat wil ik niet meer. Want weet je, het is hartstikke zonde, kost bakken energie, levert weinig op en bovendien: wat voor voorbeeld ben ik dan voor de kinderen van de toekomst (ongeacht of dat mijn eigen zijn)? Welke kant wil ik dat het op gaat met de wereld?
Ik wil zacht en mild zijn en liefde verspreiden. Leven vanuit moed en kwetsbaarheid. Daar actief mee bezig zijn – want het is nu eenmaal niet iets dat je in een middagje leert, maar iets waarin je elke dag opnieuw bewust een keuze moet maken.
Niet geheel toevallig lees ik op dit moment Brene Browns boekje ‘De moed van imperfectie’, en o man wat komen haar woorden als geroepen. Confronterend ook, hoor. Brown, die als wetenschapper al ruim 12 jaar onderzoek doet naar dingen als schaamte, kwetsbaarheid en authenticiteit, schrijft in het boekje over moed, compassie en verbondenheid, en hoe uitoefening van die drie dingen leiden tot wat ze noemt ‘bezield leven’. Bovendien schrijft ze op zo’n manier dat het lekker wegleest – en de inhoud sluit exact aan bij de dingen die op dit moment spelen in mijn leven. Ze geven antwoord op vragen richting de kant waar ik op wil. Ik ben pas op pagina 49 en het boek is nu al een gigantisch steuntje in de rug.
Op basis van 10 jaar aan diepte-interviews formuleert Brown definitie van liefde, en daarin stelt ze onder meer dat je niet meer van anderen kunt houden dan van jezelf. Dit is de volledige definitie:
“Liefde krijgt de kans om te groeien wanneer we onszelf ten diepte laten zien en kennen, met al onze kwetsbare en krachtige kanten, en wanneer we de spirituele verbondenheid die daaruit voortkomt bekronen met vertrouwen, respect, vriendelijkheid en genegenheid.
Liefde is niet iets wat we geven of krijgen, maar iets wat we koesteren en aankweken, een verbondenheid die alleen kan groeien tussen twee mensen wanneer e basis daarvoor in hen allebei aanwezig is. We kunnen niet meer van anderen houden dan van onszelf.
Schaamte, verwijten, gebrek aan respect, verraad en het onthouden van genegenheid beschadigen de wortels waaruit liefde groeit. Liefde kan dergelijke beschadigingen alleen overleven als ze zelden voorkomen en worden erkend en hersteld.”
Au. Ja. Shit.
Dit korte stukje doet overigens de essentie van haar punt ontzettend tekort – Brown schrijft ook dat ‘liefde’ en ‘erbij willen horen’ onlosmakelijk verbonden zijn, bijvoorbeeld. Maar hoe dan ook: “Behalve dat deze definities me inzicht hebben geven in. hoe liefde tussen twee mensen eruitziet, hebben ze me er ook toe gedwongen te erkennen dat leren van jezelf te houden en jezelf te accepteren absolute noodzaak is. Daar kun je niet mee wachten tot je ooit ergens eens wat tijd over hebt. Daar moet je prioriteit aan geven.”
Goed, punt is dus: meer leren houden van mezelf. Milder leren zijn. En omdat ik eigenlijk wel nieuwsgierig ben naar jullie gedachten daarover: hoe pak jij dat aan? Durf/kun jij zeggen dat je (echt, onvoorwaardelijk) van jezelf houdt, in welke mate en hoe heb je dat geleerd – of was het er misschien gewoon altijd al?
Het goede nieuws is dat ik denk dat het me steeds beter afgaat. Ik ben nu halverwege mijn vrije vakantieweek en ik heb het ontzettend naar mijn zin, gewoon (grotendeels) thuis en met mezelf. Beetje aanrommelen, foto’s uitzoeken, gevulde speculaas bakken, RollerCoaster Tycoon spelen op de iPad, uitgebreid naar de kapper, struinen door de bieb en een hele stapel boeken meenemen in de categorie ‘meer rust in je leven’ / ‘mindfulness’, in bad met fijne bad-dingen van Lush en zo nu en dan een fijne afspraak met een vriend of vriendin. Vooral: ruimte pakken in mijn eigen leven. Standvastiger worden. Niet zo veel hoeven.
Ik kan hier wel aan wennen.
Geef een reactie