Ik sta al met de autosleutel in m’n hand. Want ja, de drempel om naar kantoor te gaan is deze dagen wat hoger en dan is het ook nog zo koud.
Bijna op de automatische piloot open ik de voordeur, loop het tuinpad af.
Hé wacht. De zon schijnt. Ja, koud is het, maar vooral kraakhelder winterweer. Lekker, eigenlijk.
Een paar tellen sta ik stil. Kijk naar de auto die daar verderop op straat staat. Naar de sleutel in m’n hand. Zal ik? Dan draai ik me om, sluit de voordeur, gooi de sleutel terug in het bakje, pak m’n fietssleutel eruit.
Ja, koud was het – leve m’n warme winterjas, sjaal, muts en dikke wanten (ik kocht ze ooit voor wintersport). Maar wát een verfrissend tochtje.
En die kantoordag viel trouwens ook alles mee.
Geef een reactie