Over twee maanden en één dag is het zover: de halve marathon van Eindhoven.
En ik heb in augustus nog maar drie kilometer hardgelopen.
Uh, ja.
Ter vergelijking: in voorbereiding op de CPC-loop begin maart liep ik in januari precies 101 kilometer. Mijn plan is/was om dat record in augustus te evenaren.
Je kunt dus wel stellen dat er werk aan de winkel is.
Zomerse terrasmiddagen en gezellige weekenden of niet, als ik op 9 oktober een beetje vol vertrouwen aan de start wil staan moet ik NU echt wat serieuzer gaan trainen.
Na de val
Na mijn ongeluk in juni kon ik natuurlijk een tijdje niet hardlopen. Een maand, om precies te zijn – en daar heb ik eigenlijk nog ontzettend veel geluk mee gehad. Inmiddels gaat het gelukkig stukken beter en ik ben dus ook alweer een maandje aan het trainen.
Toch vond ik het in juli moeilijk genoeg tijd te vinden om drie keer in de week te lopen – wat ik eigenlijk wel graag wil doen. Dat kwam vooral omdat ik veel werkte (45 uur per week plus 2-3 uur reistijd per dag), waardoor er eenmaal thuis weinig tijd en/of energie over was om een rondje te lopen.
Soms koos ik er in de avond dan ook bewust voor om thuis op de bank te blijven, omdat ik aanvoelde dat dát was wat ik (en mijn lijf) op dat moment nodig had.
66 kilometer
Gelukkig is het ook niet zo dat ik helemaal niet liep! Sterker nog, ik liep ‘gewoon’ weer twee keer in de week en tikte zelfs alweer een keer de 14 kilometer aan. In totaal liep ik in juli 66 kilometer.
En steeds weer als ik mezelf dan naar buiten heb gesleept, realiseer ik me weer: ik houd van lopen in de zomer. Lekker ’s avonds nog even in korte broek naar buiten voor een rondje, terwijl het nog licht en warm is. Gek of niet, ik vind lopen in de hitte best lekker. In elk geval loop ik véél liever in de brandende zon dan in de snijdende januariwind.
De laatste tijd train ik ook regelmatig samen met vrienden. Dat vind ik een geweldige stok achter de deur, zeker voor langere stukken. Met z’n tweetjes 10, 12 of 15 kilometer lopen is een stuk fijner én gezelliger dan in je eentje. Zo coachte ik vorige week mijn goede vriend de Journalist naar zijn eerste 10K! (En mocht iemand uit Utrecht dit lezen en denken: hé, samen lopen is leuk, laat het me gerust weten!)
IJkpunt
Die halve marathon begint langzaam dichterbij te komen, maar eerst is er nog een ander moment waar ik m’n krachten kan meten. Op zondag 4 september loop ik samen met mijn vriendin de Keukenprinses, haar vader en zusje de Tilburg Ten Miles.
Dus zondag stond mijn eerste 15 kilometer-training in maanden gepland. Eindelijk, dacht ik.
Maar…toen stootte ik zaterdagavond kéihard mijn knie aan de deurpost. Met een paars, pijnlijk ei erop was het toch lastig lopen.
Nu de pijn een stuk minder is, heb ik geen excuus meer. Inplannen die hap en GAAN. Zin of niet, weer of geen weer. En desnoods dan maar ná dat wijntje op het terras. Da’s dan weer een voordeel van die lange dagen.
Hoe ik die trainingen dit keer precies ga aanpakken? Dat lees je morgen!
En dan nu aan de slag- vanavond loop ik een rondje Singel.
Geef een reactie