Ik plantte een tuiny haag, gistermiddag. De wortelstekjes werden dinsdagavond geleverd en de instructies waren duidelijk: zo snel mogelijk de grond in.
Ik had deze haag maanden geleden al besteld bij bio-tuinderij Sprinklr. Natuurlijk wist ik waar ik ‘m wilde planten en ik had me voorgenomen om op tijd de grond voor te bereiden, de bestaande planten en stenen weg te halen.
Maar ja, intussen was ik al een tijdje niet aan het tuinieren geweest en dan gebeurt er net zoiets als wanneer je te lang niet sport – de drempel om te beginnen wordt steeds hoger.
Dus intussen had ik een aardige wall of awful. En de tuin was nog helemaal niet voorbereid. Alleen: die stekjes riepen me.
Ik wist: morgen en overmorgen gaat dit ook niet lukken. En ja, het is koud. Maar het regent niet. En deze tuiny haag was een behoorlijke investering. Hartstikke zonde als ik de meidoorns, Gelderse rozen, gele kornoelje, egelantier en haagbeukjes zou laten doodgaan.
Om half 3 duwde ik mezelf over het randje van de muur en maakte de doos open (in het kader van kleine stapjes). Op het instructievel stond: het liefst binnen 2 dagen planten, en laat de wortels niet uitdrogen!!!!
Gauw zette ik de wortels in wat water – ze leken toch al een beetje droog –, las de e-learning van IVN (geweldig voor onervaren tuinvrouwen zoals ik!), trok m’n laarzen aan, pakte de kruiwagen en de spade uit het hok.
Met dank aan de súperduidelijke instructies, met beplantingsplan en al, stonden er een klein uurtje later zowaar tien wortelstekjes zigzag in de grond: meidoorn, haagbeuk, Gelderse roos, gele kornoelje, haagbeuk, meidoorn, meidoorn, Gelderse roos, egelantier, haagbeuk, meidoorn.
Ik bedekte het geheel met een dikke laag herfstblaadjes (een warm en beschermend dekentje voor deze kleine stekjes, ‘mulchen’ heet dat) en goot er flink water overheen. O ja, de regenton moest ook nog leeg voor de winter.
Ik stond net even bij te komen, toen de buurvrouw langsliep. ‘Wat fijn toch’, zei ze, ‘dat jullie ook van een groene tuin houden’.*
Ja, het wordt langzaam wat, al heb ik nog zo veel plannen. Stapje voor stapje.
Dus: op woensdagmiddag om 3 uur stoppen met tekstwerk en twee uurtjes in de tuin werken, da’s iets om vaker te doen.
(Beeld: Sprinklr)
(*De vorige bewoners hadden de tuin helemaal kaal gemaakt, met alleen tegels, grind en een treurig hekje. Ik heb al vaker van buren gehoord hoe blij ze zijn met onze groenere aanpak. ;-))
Geef een reactie