Grip

Zo belangrijk is het dus he, om die ruimte in mijn hoofd en agenda te bewaken. Om leegte te blijven toelaten. Want afgelopen week deed ik het niet (of te weinig), en hup, daar ging ik weer, ont-aard.

Vrijdag, mijn vrije dag, had ik in de ochtend eerst een fijne doch pittige Ashtanga-yogales. Daarna ging ik wijn kopen voor de wijnclub en gezellig lunchen met de liefste S. Meteen daarna had ik een thee-en-taart-afspraak met mijn nichtje. En direct daarna fietste ik, met een volle tas boodschappen, door naar B, waar ik kookte, we samen aten en een goed glas wijn dronken (Maria de Moya).

Ik had, kortom, 3 sociale afspraken achter elkaar – iets dat vroeger regelmatig voorkwam, maar ik tegenwoordig probeer te vermijden. En o ja, ik weet weer waarom – want woei, natuurlijk heel leuk en gezellig en fijn allemaal, maar m’n hoofd suisde ervan. Note to self: één sociale afspraak per dag, dat werkt gewoon veel beter. Kun je die goede gesprekken tenminste ook nog een beetje laten na-echo’en in je hoofd, in plaats van meteen door te rennen naar het volgende en dáár al je energie aan te geven.

En als dat het dan was, maar nee.

De volgende dag – zaterdag – hup, op tijd uit bed voor een dagje sauna in Brabant. Ja, natuurlijk erg chill en relaxed en ontspannen. Maar het was ook weer weg van huis – en daar was ik de rest van week sowieso ook al weinig geweest. Zaterdagavond rond 22 uur kroop ik wel in m’n eigen bedje, samen met B, maar de wekker ging wederom om 8 uur want om 12 uur stond ik aan de start van de Nijmeegse Stevensloop.

Nog meer leuke dingen! Collega’s, gezelligheid (en o ja een portie stress + paniekaanval doordat ik m’n sleutels niet kon vinden, trein miste), KOU en HARDE WIND tijdens de loop, desalniettemin lekker gerend en zelfs nog in 25:13 min over de 5km-fnish gekomen. Tevreden, warme soep, douchen bij collega’s, even met een boekje op de bank, daar ’s avonds gezellig eten en een paar glazen lekkere wijn, spelletjes aan tafel (Phases, was tof!), nog even praten over Belangrijke Dingen en even na elven in bed.

Maandag. Naar een klant, trein reed niet, Greenwheels deed moeilijk, dus chaos en haast, uiteindelijk toch een goede ochtendsessie daar (en zo leuk dan om te merken dat je het heus niet alleen de hele tijd over werk hoeft te hebben, dat het tussendoor ook even kan gaan over wat belangrijk is in je leven, over dromen en keuzes, over bijdragen aan de wereld).

Dinsdag: nog vroeger dan normaal de trein in, werkdag vol dingen, naar huis, la dolce vita-lasagne maken met huisgenootjes – en toen dacht ik: nee, die bikram yoga-les is vanavond toch niet zo’n goed idee. Even over negenen kroop ik met m’n boek in bed.

Nou, denk je misschien als je dit allemaal leest, wat is dan nu eigenlijk het probleem Suusie? Prima leven toch? (Ik zie mezelf deze woorden typen en denk een beetje: zucht, stel je niet aan, het valt toch ook best mee.)

Ja! Prima leven! Blij! Leuke dingen! Voldoening! Waardering! Liefde!

En ook onrust. Ook moeite hebben mezelf te accepteren. Ook weer de neiging hebben om grip te krijgen op mijn lichaam (sporten-eten-slapen), om mijn agenda vol te plannen (hallo vrienden-die-ik-al-te-lang-niet-heb-gezien), ook het gevoel continu tekort te schieten, niet te voldoen.

Dat is het. Het sluipt erin. Geen wereldramp, maar weet je, ik zit nog zo vol in dit leerproces. Als ik echt wil veranderen – en met veranderen bedoel ik niet ‘perfecter worden’ maar vooral ‘minder last hebben van mijn valkuilen’ – moet ik er tijd voor blijven maken. Moet ik die leegte durven opzoeken. Moet ik niet even het trucje van yoga en zen en vrije tijd (echt vrije tijd) een paar weken doen, als ware het een crashdieet; moet ik (wil ik!) structureel iets veranderen in mijn leven.

“Als ik blijf doen wat ik altijd heb gedaan, blijft mij overkomen wat me altijd overkomt.”

Ik heb geen grip op de dingen, vertel ik mezelf vandaag.
Er is onrust. Er is chaos. Er is afkeer, angst, onzekerheid. En dat is oké.

Toelaten, schreef, Des laatst al heel mooi. Steeds maar toelaten. En zo land ik langzaam weer, zo aard ik.


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.