Suushi

a little bit of everything, all rolled into one

Goed jaar

Ik wil zo veel zeggen over 2020, maar weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen. In mijn Concepten staan allemaal lijstjes klaar: van wat ik deed in alle maanden, de boeken die ik las, de restaurants waar ik at.

Maar weet je, eigenlijk gaat het daar helemaal niet om. Zeker, een paar boeken veranderden mijn leven. Maar dit gekke coronajaar deed dat natuurlijk nog veel meer.

Op internet hoor je vooral mensen zeggen wat een vreselijk jaar het toch is geweest. Een jaar vol leed. En zonder dat ik voorbij wil gaan aan alle zorgen en verdriet – want ja die zijn er, de pandemie is voor velen geen pretje – merk ik dat ik in elk geval op mijn eigen internethoekje graag ook wat anders wil zeggen.

Want als ik zo eens terugblik, was het voor mij persoonlijk al met al best een heel goed jaar.

Natuurlijk, ook ik baalde wel eens van het thuiswerken. Bij vlagen voelde ik me eenzaam en kwamen de muren op me af. Net als veel anderen vond ik het stom dat dingen niet doorgingen. Vind ik het lastig dat ik mijn familie in Zweden niet kan bezoeken.

Maar als ik de balans opmaak, overheerst toch het positieve. Het was een jaar van transformatie.

2020 was het jaar waarin ik plantaardig ging eten. Niet meer in een vliegtuig stapte. Misschien sterker dan ooit voelde dat ik schrijver ben.

Het jaar ook waarin in m’n hoofd heel veel puzzelstukjes op z’n plek vielen. Waarin ik veel zachter en begripvoller naar mezelf werd, en standvastiger naar anderen.

En natuurlijk het jaar waarin ik bijna tien maanden thuiswerkte.

Ik doe het goed op veel alleen thuis zijn. Verrassend goed. Ik kom dichter bij mezelf, zie helderder waar ik voor sta en wat me te doen staat in dit leven (en wat ik beter kan laten). Misschien is het geen toeval dat ik nog nooit zo veel blogs schreef in een jaar als in 2020.

Heel eerlijk: toen de nieuwe lockdown werd aangekondigd, voelde ik naast vermoeidheid ook een tikje opluchting. Nou hoef ik tenminste niet meer te puzzelen met wat ik wel en niet doe in de kerstvakantie. De keus is voor me gemaakt en dat is wel zo rustig.

Wat ik ook niet heb gemist: sociale verplichtingen, kleffe handjes en zoenen van mensen die ik eigenlijk liever helemaal niet dichtbij heb, eindeloze uren in de trein.

Ik besef dat ik praat vanuit een enorme luxepositie. Ik heb een vaste baan en dus geen geldzorgen – bij Einder was m’n agenda afgelopen maanden voller dan ooit, dus over de toekomst van het bedrijf hoef ik me ook niet druk te maken. Ik heb een warm en comfortabel huis in een fijne buurt. Mijn buren maken geen herrie. Om de hoek is een park waar ik kan wandelen en als ik langer wil lopen ga ik naar het kanaal om uit te waaien. Ik woon samen en heb dus geen last van tergende eenzaamheid. Sterker nog, B werkt wél buitenshuis dus we zitten ook niet wekenlang op elkaars lip. Behalve toen we corona hadden, maar dat was stiekem best gezellig.

Ik ben gelukkig nog geen dierbaren verloren aan corona.

En weet je, ik zie ook dat dat voor veel mensen anders is. Mijn hart huilt voor alle ondernemers die al weken of maanden de tent dicht hebben. Ik denk regelmatig aan de gezinnen in Overvecht en Kanaleneiland, die met z’n allen in een krappe flat zitten. De kinderen die niet naar school kunnen. Om me heen zie ik mensen die door corona hun baan verloren. Die wél alleen wonen en soms niet meer weten waar ze het moeten zoeken van eenzaamheid, nu iedereen naar z’n inner circle trekt.

Die pijn is er en die mag ik niet negeren – en dat weten doet het schrijven van dit stukje bijna pervers aanvoelen.

Tegelijkertijd zie en voel ik ook om me heen dat dit jaar van bezinning veel brengt. Doordat we allemaal even zijn gedwongen stil te staan, worden we geconfronteerd met onszelf. Nee, dat is misschien niet altijd leuk. Maar die reflectietijd geeft ons ook de inzichten die we hierna nodig hebben. Leven met minder afleiding brengt ons meer tot de kern.

Dus als ik dan weer eens iemand hoor verzuchten dat we alsjeblieft weer zo snel mogelijk naar het oude normaal moeten, weet ik niet goed wat ik moet zeggen. Ik wil helemaal niet terug naar dat oude.

Het is een jaar van transformatie. We zijn op weg naar wat nieuws.

3 reacties op “Goed jaar”

  1. Wat fijn om dit te lezen! (Zet ik dat onder alle stukjes, zou best kunnen)
    Je hebt flink verveld afgelopen jaar!

    Maarre, dat logje over wat je las afgelopen jaar, kan dat alsnog online komen? (Ben heel benieuwd)

  2. Echt heel erg herkenbaar. Ook ik zit in een luxepositie en daar sta ik zeker bij stil. Ik ga heel goed op thuiswerken, geen reistijd en meer slaap.

  3. Bedankt voor je prachtige stukje s het afgelopen jaar. Het was heerlijk dat er hier zoveel verscheen. Ik heb ook nog een stukje over boeken klaarstaan.. als ik de drempel voor mezelf omlaag krijg, zet ik het nog online :)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.