Vanaf vandaag ga ik weer leren van en met Margo. Facilitator heet de training, ik zit nu in de trein naar Bunnik, waar straks de eerste sessie is.
En ik neem me voor: hier ga ik komende tijd wat meer over delen. Dat deed ik 2,5 jaar geleden bij het Pad van de Priesteres maar sporadisch, en achteraf snap ik waarom: priesteres worden was een reis naar binnen. Dat vroeg om terugtrekken, het proces in de luwte beleven, de onderstroom z’n werk laten doen.
Facilitator gaat juist over het werk in de buitenwereld. Je ‘medicijn’ de wereld in brengen. Delen, verspreiden, groter maken. Leren je stem te gebruiken. Met groepen werken. Spaceholden.
In mijn tas zitten notitieboekjes, pennen, stiften en papier, een flesje water natuurlijk en een zak mandarijntjes voor de potluck. Ik draag ‘gewoon’ een spijkerbroek (priesteres zijn kan in lange jurken maar dat hoeft niet), om mijn nek een kleine ketting met een veertje (vata, element lucht).
Ik ben er klaar voor.
Wil je mijn schrijfwerk supporten met een kop koffie of een taartje? Jeej, dat kan nu! Doneer via Petje Af.
Geef een reactie