Via-via belandde ik bij een mooi relaas van Floortje Dessing, over ‘lessen in thuisblijven’.
“Hier in het westen voel ik ook altijd de ruis van alle mogelijkheden die er zijn. Alles opties, alles dat kan, alles dat moet, sociale verplichtingen. (…) We zijn zo onwijs verwend. We kunnen zeshonderdduizend films kijken elke dag, er is altijd wat te doen in de stad. We leven in een land van overvloed. En ik geloof dat die verveling niet hoeft te komen. Het wordt gewoon kleiner. Je gaat een simpel bordspel waarderen. In die zin moet je zoeken naar het kleine, en accepteren dat al het grote even weg is.”
0
