Als freelancer ben je in principe de baas over je eigen (werk)tijd. Niemand zegt me hoeveel uren ik per week moet inplannen. Niemand bepaalt hoe laat ik begin aan de werkdag, en wanneer ik er weer mee ophoud.
In principe.
Want in de praktijk merk ik toch dat ik aardig aan dat 9-tot-5-ritme geplakt zit. Zeker, ik pak wat meer vrijheid aan de randen van de dag wanneer dat nodig is – nu vooral omdat kleine M uitslaapt of juist extreem vroeg wakker is. En als ik naar de kapper wil doe ik dat vaak tussendoor op een werkdag, want dan hoef ik geen extra opvang te regelen.
Maar toch. Het is verdraaid lastig om écht onder m’n eigen voorwaarden te werken. Ik wil toch tijdens kantoortijden bereikbaar zijn voor klanten. Heb natuurlijk regelmatig meetings, interviews, overlegjes. Bovendien heb ik de tijd vaak ook gewoon nodig om m’n werk af te krijgen.
Tenminste, dat maak ik mezelf wijs.
Is dit wel zo?
Want ik laat ik me tijdens de werkdag ook regelmatig afleiden.
En ik zóu er ook voor kunnen kiezen om ietsje minder klussen aan te nemen – financieel is die ruimte er heus.
Het fijne aan freelancen vind ik dat werk en leven veel meer één geheel vormen. ‘De baas z’n tijd’, dat is mijn eigen tijd. Ik kan – zolang ik genoeg geld binnenhark om de hypotheek te betalen – zelf besluiten hoe ik wil dat m’n week eruitziet. Maar in de praktijk laat ik de dag alsnog te vaak opslokken door…ja, door wat eigenlijk?
Misschien is het simpelweg de gewoonte van ‘de hele dag aan het beeldscherm geplakt zijn’.
Als ik uitzoom, zou ik weer vaker de ochtend willen beginnen met wat yoga. Da’s nu ik een gezin heb lastiger, maar niet onmogelijk. Ik zou ook een video van 20 minuten kunnen doen nádat ik m’n dochter naar de opvang heb gebracht, voordat ik aan de werkdag begin. Of ik doe wat zonnegroeten tussendoor, als pauze. Of ik stap ’s middags even op de crosstrainer. Of ik ga een rondje wandelen.
Of, hé doe eens gek, ik besluit dat ik in de korte winterdagen niet van 9 tot 5 werk, maar van 10 tot 4.
Waarom eigenlijk niet?
Beeld: Pexels/Pixabay.
Geef een reactie