Suushi

a little bit of everything, all rolled into one

Een rode lijn

Meer dan 100.000 mensen trokken gisteren samen een rode lijn. Want er worden elke dag mensen doodgemaakt in Gaza, heel heel heel veel mensen. Vaders en moeders en kinderen.

Wetenschappers noemen het nu een genocide. Volkenmoord. Laten we daar langer dan een seconde bij stilstaan.

.

.

.

.

.

.

.

.

Wat kunnen we doen, hier?
De straat opgaan. Onze stem laten horen. NEE zeggen. In Den Haag en ook op andere plekken – in je eigen straat, je eigen dorp of stad, op internet.
Dit moet stoppen.

Verder ben ik even stil vandaag.

Vind je deze stukjes leuk? Abonneer je, dan krijg je een mailtje bij een nieuwe blog.
(Afmelden kan natuurlijk altijd weer. :))

Vul je e-mailadres in:

Vind je deze stukjes leuk? Abonneer je, dan krijg je een mailtje bij een nieuwe blog.
(Afmelden kan natuurlijk altijd weer. :))

Vul je e-mailadres in:

2 reacties op “Een rode lijn”

  1. En erover praten. Het verbaast me nog elke dag dat ik er niemand over hoor. Dat ik terughoor, als ik er over begin, “ja maar het is ook ingewikkeld”. Ingewikkeld? Je relatiestatus is ingewikkeld. Genocide is niet ingewikkeld.

  2. […] las maandag deze indrukwekkend blog van Susanne. Sindsdien voel ik me uit het lood geslagen. Weet ik niet wat ik moet met mijn […]

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.