Maandag
Tegenwoordig begin ik de week vaak met boodschappen doen. Bij Hofweb welteverstaan, een tip die ik jullie al tijden wil geven (dus hierbij!). Hofweb is een coöperatie waarbij je online biologische boodschappen bestelt. Ze kopen direct in bij bio-boeren en producenten, die een eerlijke prijs krijgen voor hun waren (Hofweb-boeren krijgen tot wel 4 keer meer betaald dan gangbaar is!).
Het assortiment is groot; vergelijkbaar met een supermarkt, zou ik zeggen. Ze leveren in bijna heel Nederland, hier in Elst op donderdag. Dat wil zeggen dat ik uiterlijk dinsdagavond m’n bestelling moet doen, en dan wordt het donderdagmiddag geleverd. Supermakkelijk!
Ongeveer een half jaar geleden bestelde ik voor het eerst bij Hofweb. Eerst een paar producten, en langzaamaan steeds meer. Want dat is het wel met zo’n nieuw systeem: je moet het toch even leren kennen. Bij AH of Jumbo wist ik m’n favoriete producten te vinden, bij Hofweb moesten B en ik nog ontdekken wat de lekkere vega-broodbelegjes zijn, welke pindakaas m’n favoriet is en welk brood het beste smaakt. Kwestie van uitproberen, maar kost wat tijd.
Intussen zijn we vrijwel helemaal ‘om’; alleen voor een paar specifieke producten die Hofweb niet heeft, ga ik nog naar de supermarkt (bijvoorbeeld vegetarische filet americain, pure chocolade om mee te bakken, ongezoete sojamelk met toegevoegde vitamine B12 en alcoholvrije witbiertjes). Het voelt prettig om mijn boodschappengeld uit te geven aan een sympathiek bedrijf dat zich inzet voor een betere wereld, in plaats van de aandeelhouders van Ahold verder te spekken… bovendien vind ik het fijn dat we nu vrijwel helemaal biologisch eten als gezin. Zowel voor de aarde als voor onze eigen gezondheid. En ja, het is een stukje duurder dan supermarktvoedsel – die investering doe ik graag: put your money where your mouth is.
Laatst deed ik weer eens een online bestelling bij AH, en dat was een interessante ervaring… Ik ben nu zo gewend aan Hofweb dat ik de Appie-website maar een vervelend en schreeuwerig geheel vond. ;-)
Anyway: terwijl kleine M haar ochtenddutje deed, maakte ik dus een maaltijdplanning en zette de bijbehorende producten klaar in de bestelling. Verder was het een rustige maandag. We waren thuis met z’n drietjes, keken Toy Story 2 op zolder (we hebben een paar maanden Disney+ op proef en zijn het hele Pixar-aanbod aan het kijken) en rommelden wat aan.
Dinsdag
De dinsdag begon met een les yin yoga. Daarna gingen B, kleine M en ik naar Nijmegen om te chillen met C, W en kleine A. De mannen gingen eerst een uurtje squashen, terwijl C en ik ons op de bank nestelden met de kleintjes. En daar bleven we de hele middag. :-)
Sinds kleine M er is, ben ik veel beter geworden in dit soort dagen. Waar ik vroeger soms moeite had om me over te geven aan de rust, vind ik dat nu heerlijk: gewoon een beetje samen hangen en knuffelen. Hoewel ik ook best zin heb om weer lange wandelingen te kunnen maken of me in het zweet te werken in de sportschool… maar ja, dat zit er nu eenmaal nog even niet in. Oh well, die tijden komen ongetwijfeld ook weer!
Woensdag
Koken in de ochtend begint het nieuwe ding te worden hier. Ook vandaag stond ik alweer om 9 uur uien en knoflook te snijden, terwijl kleine M een ochtenddutje deed. Ik maakte vegetarische tikka masala, een maaltijd die ik in de kraamweek van vriendinnen kreeg en die érg goed in de smaak viel.
’s Middags kwam vriendin A op bezoek. We hingen op de bank met thee (yep, alweer ;-)) tot B eind van de middag thuiskwam uit zijn werk, en ze bleef ’s avonds nog eten.
Donderdag
Grootse plannen vandaag! Of nou ja, ‘groots’ gezien m’n huidige leven, want vóór mijn zwangerschap was dit iets heel gewoons… ik ging namelijk naar Utrecht! In mijn eentje, voor het eerst sinds kleine M er is. Er stond een borrel en etentje op de planning met een groepje freelancers met wie ik samenwerk. Een semi-werkgerelateerd ding dus, en dit leek me een mooie gelegenheid om weer even te proeven aan het werkende leven.
Eerlijk is eerlijk, ik vond het een beetje spannend om op pad te gaan. Zo lang zo ver weg van m’n kind… Het liefst was ik lekker met de trein gegaan, maar na lang twijfelen besloot ik toch dat dat niet verstandig was, gezien m’n bekkenbodem (want te veel lopen, vooral op Utrecht CS). Dat betekende met de auto de stad in, door de regenachtige avondspits, en ik moest natuurlijk ook nog kolven onderweg. Het voelde van tevoren als best een onderneming allemaal, maar toen ik eenmaal op pad was, ging het gelukkig prima!
Sterker nog, het was heerlijk om weer even in ‘mijn’ Utrecht te zijn, het stadse gebeuren in me op te snuiven en bij te praten met m’n samenwerkingsbuddies. Ik had gedacht dat ik heel snel overprikkeld zou raken, maar dat viel alles mee. En op de terugweg reed een collega uit Nijmegen gezellig mee terug. Al met al een geslaagde avond!
Vrijdag
Na een relatief kort nachtje (want ik lag pas tegen twaalven in bed, en kleine M had ’s nachts natuurlijk gewoon een paar keer honger) werden m’n baby en ik samen wakker in het grote bed. Zo waren we na de laatste nachtvoeding in slaap gevallen… gebeurt wel vaker. ;-) B was al naar zijn werk en ik besloot kleine M meteen even in bad te doen, voor we naar beneden gingen. Want ja, zo min mogelijk de trap op en af, hè… en zeker zo min mogelijk met baby (van intussen ruim 5 kilo).
Kleine M was wat aanhankelijker vandaag, dus het was wederom veel knuffelen-op-de-bank en af en toe tussendoor een klein taakje doen. Ik deed de hele middag over het koken van een simpel pastagerecht. Lees: ui snijden, baby knuffelen, even later paprika’s schoonmaken, rondlopen met baby op de arm, dan saus bereiden, baby voeden – et cetera. Op dit soort dagen merk ik dat het de kunst is om m’n verwachtingen laag te houden, dat voorkomt een hoop teleurstelling en frustratie.
Dus aan het eind van de dag had ik een maaltijd gekookt, wat opgeruimd in huis, een luierwasje gedaan, mijn kind in leven gehouden en ook nog goed voor mezelf gezorgd. Dat is soms het hoogst haalbare.
’s Avonds zouden E, J en kleine S komen eten maar die laatste had koorts, dus E kwam in haar eentje. Was fijn! Na het eten speelden we nog een potje Qwixx én er was weer een kleine mijlpaal in ons leven-met-baby: kleine M is voor het eerst in haar eentje in haar bed in slaap gevallen. B legde haar in bed en kwam naar beneden toen ze nog rustig wakker was, onder het mom van ‘eens kijken wat er nu gebeurt’. Kind viel gewoon zelfstandig in slaap dus, top. :-)
Zaterdag
Een sociaal dagje vandaag! ’s Morgens kwamen R, R en kleine T – vrienden uit Elst – op kraambezoek. En ’s middags werden we spontaan uitgenodigd voor een verjaardag van een andere vriend hier in het dorp. Al met al best wat prikkels voor kleine M, maar die trok dat prima en viel tijdens de verjaardag (waar toch zeker 12-15 mensen in de ruimte waren) gewoon rustig in slaap op B’s arm.
’s Avonds kookte B een maaltijd van HelloFresh – we kregen een bon voor een gratis maaltijdbox (wil je er ook eentje, stuur me even een bericht). De gnocchi met spinazie, blauwe kaas en peer was prima, al vonden we ‘m beiden niet zo lekker als ons eigen recept (zonder peer, mét meer blauwe kaas).
Zondag
Ik werd wakker na de beste nacht sinds de geboorte van mijn kind: kleine M had maar liefst 8,5 uur aan een stuk geslapen. Wel van 19.15 uur tot 3.45 uur en ik lag zelf niet zo vroeg in bed, maar nog steeds erg prima. Vervolgens viel ze na de nachtvoeding meteen weer als een blok in slaap, en sliep rustig door tot 7.15 uur. Topbaby.
Vandaag stond alweer een reisje naar Utrecht op het programma! En deze keer samen met kleine M. We bezochten vriendin S in haar fijne huisje. M deed een heerlijke lange dut in de maxi cosi en vond het geloof ik ook wel gezellig verder.
Tegen etenstijd waren we weer thuis. M was intussen weer in dromenland en ik kon haar meteen vanuit het autostoeltje naar bed dragen.
Ik blijf het overigens lastig vinden dat ik ineens zo afhankelijk ben geworden van de auto. Ook deze reis had ik véél liever per trein gemaakt, en ik zou dat ook makkelijk aandurven met baby. Het is alleen dat mijn lijf ’t gewoon nog niet kan… toch blijft het knagen, elke keer als ik in dat vervuilende ding stap. Maar ja, ik kan toch ook niet maandenlang alléén maar binnenshuis blijven? Ik troost me maar met wat E hierover onlangs zei: liever nu een paar keer extra met de auto, dan te hard van stapel lopen en vervolgens alsnog maandenlang de auto moeten pakken omdat het herstel niet vlot. Da’s netto veel vervuilender.
In elk geval doet dit me opnieuw realiseren hoe lastig het in onze huidige wereld kan zijn om klimaatvriendelijk te leven. Zelfs toen ik ’topfit’ was (lees: voor de zwangerschap) kostte duurzame keuzes maken me regelmatig moeite, maar toen zat de uitdaging nog vooral in het mentale aspect (treinreis boeken terwijl dat duurder is dan vliegen, geen vlees of kaas eten terwijl ik dat lekker vind). Nu loop ik tegen allerlei fysieke beperkingen aan: mijn lichaam dat nog volop moet herstellen, m’n baby die ik nog niet kan meenemen op de fiets.
En ja, natuurlijk is het uiteindelijk een keuze om sociale afspraken ver(der) weg te maken. Maar met de komst van kleine M merk ik dat ik dit veel belangrijker ga vinden: contact met dierbaren onderhouden, en hen ook laten kennismaken met haar. Bovendien, zelfs als we afspreken met vrienden in Elst moeten we op dit moment met de auto, want naar de bushalte is al te ver lopen voor mij (en de bus rijdt ook niet overal).
Een hoop om over te mijmeren dus. Tips op dit gebied zijn trouwens welkom!
PS. En vandaag is het verkiezingsdag. Mijn stem gaat naar GroenLinks-PvdA. Ik heb de kandidatenlijst doorgenomen en stem op Daniëlle Hirsch, nummer 27. Heb jij al gestemd? Tip: stem op een vrouw of iemand van kleur die lager op de lijst staat – voor meer diversiteit in de Kamer.
Geef een reactie