Dit was week 43: de laatste week samen met verlof

Ja, ik dacht, laat ik gewoon weer eens een dagboekblogje maken! Want waarom ook niet. Deze blogserie strandde ergens begin dit jaar, zo rond de tijd dat ik m’n zwangerschap bekendmaakte. Maar da’s het fijne van een platform waar je zelf de baas bent: je kunt na 33 weken gewoon de draad weer oppakken. Komt-ie!

Maandag
De titel van deze post zegt het al: het was de laatste week waarin B en ik samen ouderschapsverlof hadden. Ik ben zo blij en dankbaar dat we de kans hadden om de eerste 7 weken van M’s leven samen thuis te besteden. Het was genieten, zo met z’n drietjes in die cocon – en genieten is het trouwens nog steeds.

Bovendien: érg chill om de zorg voor haar te kunnen verdelen. Afgelopen weken doen we het bijvoorbeeld regelmatig zo dat B ‘s morgens tussen 7 en 8 naar beneden gaat met kleine M, zodat ik nog 2 uurtjes écht diep kan slapen. Ik ‘doe’ namelijk in principe de nachten, omdat ik borstvoeding geef en dus sowieso wakker moet zijn. Wanneer kleine M na een voeding heel lang wakker blijft, ongelukkig is of ik om een andere reden support wil van B, maak ik hem wakker. In de praktijk krijgt hij zo over het algemeen meer slaap dan ik, waardoor er overdag voor mij weer ruimte is om bij te slapen terwijl hij voor kleine M zorgt.

Ongeveer één keer per week is B overigens ‘chef nacht’ – dan slaap ik met oordoppen in en maakt hij me wakker voor de voedingen. Zodat ik een beetje bij kan tanken én hij ook de nachtroutine in de vingers heeft, als ik in de toekomst eens een nachtje weg wil.

Anyway, ik dwaal af. Maandag dus! Ik had me voorgenomen om deze week elke dag even met kleine M naar buiten te gaan voor een ommetje, dus dat deden we na het ontbijt.

Rond lunchtijd appte ik E spontaan of ze zin had in pannenkoeken, en dat had ze wel, dus zij fietste hierheen en ik bakte intussen een stapel voor ons drietjes.

Eind van de middag kwamen een paar van B’s collega’s op kraambezoek, wat erg gezellig was. ‘s Avonds was ik alleen thuis met kleine M, dus we knuffelden gezellig op de bank terwijl ik een boek las en appte met vriendinnen.

Dinsdag
In oktober ben ik weer begonnen met m’n wekelijkse les yin yoga op dinsdagochtend. Superfijn om even een uurtje zelf de deur uit te gaan! De eerste weken ging ik nog met de auto naar de studio – wat vrij belachelijk voelde aangezien het nog geen 5 minuten fietsen is, maar ja, men raadt aan om na je bevalling 6 weken te wachten voor je weer op de fiets stapt, dus in het kader van mijn herstel vond ik dit toch verstandiger.

Maar! Die bevalling was intussen ruim 6 weken terug, dus deze week ging ik voor het eerst weer gewoon op de fiets.

‘s Middags kregen we weer kraambezoek, van onze vrienden B en kleine R, die ook in Elst wonen. Was erg gezellig.

In de avond had B tennistraining, dus het was weer ladies night hier in huis. Ik deed kleine M in bad (en zong daarbij gezellig het liedje Samen in bad van MrLuca ;-)), stopte haar in bed en kroop er zelf naast met m’n boek.

Woensdag
Vandaag was onze nacontrole bij de verloskundige. Die was vooral erg gezellig en lichamelijk ben ik helemaal goedgekeurd. Nou ja, en m’n bekkenbodem moet dus nog flink herstellen maar dat is geen nieuws, en de verloskundige bevestigde vooral wat ik stiekem zelf al aanvoelde: geef je lichaam maar de tijd. Dat herstel komt écht wel.

Traditiegetrouw gingen we na de afspraak bij de verloskundige ergens taart eten – dat werd een lekkere lunch bij Eten en Drinken in Lent, met lavataartje toe. Jammie.

Eenmaal thuis kroop ik in bed voor een dutje, en eind van de middag kwamen J en kleine S eten. Ze namen een heerlijke pan voedsel mee – J had culinair uitgepakt met een gerecht van Ottolenghi. Na het eten zongen we samen liedjes bij de piano, kleine S gebaarde enthousiast mee met ‘In de maneschijn’. Zo gezellig. :-)

Donderdag
Al met al wat woensdag best druk geweest, zeker voor kleine M. We merken de laatste weken dat ze – nu ze meer wakker en alert is – sneller overprikkeld raakt als we meerdere activiteiten doen op een dag. Niet gek, haar zintuigen gaan steeds beter werken en ze is natuurlijk nog maar net op de wereld!

Wel iets om meer rekening mee te houden, en dus hielden we vandaag een rustig pyjamadagje met veel knuffelen en dutjes.

Vrijdag
Vrijdagochtend ging ik naar een yogales in Nijmegen. Ik had al een tijdje zin om weer wat actievere yoga te doen, en nadat de verloskundige woensdag had geconcludeerd dat mijn buikspieren netjes terug op hun plek zitten, dacht ik: nu kan het. En dus boekte ik een losse les bij Yoga Point.

Het was héérlijk om even alleen de deur uit te zijn, en ook om weer eens in een ‘stadse’ yogaschool te oefenen – qua sfeer en publiek toch heel anders dan mijn studio in Elst. Beiden kan ik waarderen, maar de Nijmeegse studio deed me weer even voelen hoe het was toen ik in Utrecht woonde en daar regelmatig lessen volgde bij Yoga Point.

Na de les liep ik nog even naar binnen bij Studio Zoef, een superleuk winkeltje met tweedehands kinderkleding. Bij spellenzaak Moenen & Mariken kocht ik een nieuwe uitbreiding voor Detective (een van onze favoriete bordspellen van dit moment) en onderweg terug naar de auto liep ik nog even naar binnen bij Strik Patisserie voor taartjes om mee naar huis te nemen.

Het was kortom echt Suustijd. Al met al was ik zo’n 3,5 uur van huis, het langste tot nu toe denk ik dat ik in m’n eentje zonder kleine M ben geweest.

Die taartjes van Strik waren trouwens top, vooral de cheesecake van de maand was briljant (luchtige cappuccino-cheesecake met een slofbodem en merengue op de bovenkant).

‘s Middags zou vriendinnetje M op kraambezoek komen, maar zij was verkouden en dus maakten we er een online bijkletsmoment van. Ook erg fijn.

O, en om deze fijne vrijdag compleet te maken bestelden we ‘s avonds pizza bij La Pentola. Deze Italiaanse delicatessenzaak wordt gerund door een Siciliaans-Nederlandse familie en ze hebben superlekkere pizza’s en tiramisu. Toen we hen afgelopen jaar ontdekten, was ik voor de zoveelste keer verrast over wat er allemaal te vinden is in Elst. :)

Zaterdag
De ochtend was volgens mij gewoon een ochtend zoals ze meestal zijn tegenwoordig: B en ik verzorgen kleine M en onszelf, we maken ontbijt, ruimen wat op in huis, gooien weer eens een luierwasje in de machine. Want ja, die wasbare luiers bevallen dus erg goed, daar vertel ik nog wel een keer over. Ik zou in elk geval niet anders willen.

‘s Middags was B’s vriendin A er, ik bakte koekjes en bracht die langs bij E en J, en ik liep nog even met de kinderwagen langs B’s ouders om een portie zuurdesemstarter te halen. Want ineens had ik weer zin om brood te bakken!

Als avondeten maakte ik pompoencurry, een nieuw gerecht geïnspireerd op een maaltijd die E en J voor ons maakten in de kraamtijd. Blijvertje, dus ik schreef het recept meteen uit op EAT.

Zondag
Op zondagochtend appte E of B en ik zin hadden in een potje Pandemic Legacy. Zeker wel! We zijn intussen een heel eind met Season 0, de laatste van de trilogie. Nog twee, hooguit drie potjes en dan komt er een einde aan ons Pandemic-tijdperk. We hebben er in elk geval heel wat uurtjes plezier aan beleefd met z’n vieren! Echt een topspel om te doen met een vast clubje.

Eind van de middag liep ik nog m’n dagelijkse ommetje met kleine M, door de herfstzon.

O ja, en ik maakte dus brooddeeg vandaag. Ik ben blij dat ik een paar jaar terug heel precies heb uitgeschreven hoe dat moet, want ik wist het niet meer uit m’n hoofd. Maar het was leuk om te doen, en aangezien ik komende maanden nog veel thuis ga zijn, biedt dat mogelijkheden om m’n broodbak-skills op te halen. Het eerste brood was in elk geval al goed gelukt.

Zo, en dat was dan de week. Wat ik nu nog nauwelijks heb verteld is hoeveel fijne geluksmomentjes er tussendoor waren: kleine M die steeds vaker lacht, ontzettend schattige geluidjes maakt, haar dagelijks zien groeien en ontwikkelen, eindeloos knuffelen op de bank, de twinkeling in B’s ogen zien als hij naar haar kijkt.

En ja, het is ook een 7 weken oude baby die regelmatig last van darmkrampjes heeft (of huilt vanwege ander ondefinieerbaar ongemak) en die gemiddeld elke 2-3 uur wil drinken, ook ‘s nachts, hoewel we de afgelopen nachten wel 4 uur achter elkaar hebben geslapen! Hoort er allemaal bij, en die nachtvoedingen hebben gek genoeg ook wel wat. Vooral omdat kleine M zelden ontevreden is ‘s nachts; ze wil gewoon wat drinken en steeds vaker lukt het haar om daarna weer in haar co-sleeper in slaap te vallen. Waar je al niet trots op kunt zijn, als nieuwe ouder. ;-)

Ik ben benieuwd wat we komende week weer allemaal met haar gaan beleven.