Dit was week 29

Week 29 was mijn laatste week als 29-jarige, m’n allerlaatste dagen als twintiger. Afgelopen vrijdag werd ik 30. Maar goed, laten we beginnen bij maandag!

Ik werd wakker in het gloednieuwe appartement op het erf van m’n moeder en stiefvader in Zweden. En nu kan ik schrijven dat het héérlijk was om er te zijn, maar dat zou de halve waarheid zijn. Ja, het was superfijn om elkaar eindelijk weer te zien. En ik vond het ook moeilijk en confronterend.

Dat laatste had ik niet echt verwacht – in elk geval niet in deze mate. Maar goed, de hele week heb ik al genoeg emoties gevoeld, in deze weekblog heb ik ff geen zin om dat allemaal weer op te rakelen. ;-)

Dus in het kader van Leuke Dingen: we hadden mégaveel mazzel met het weer. De hele week trouwens. Lekker dus, om in het zonnetje te zitten en uit te kijken op de zomerse tuin. Of het weiland in te lopen en de schaapjes te knuffelen. Die waren in de eerste dagen wel wat verlegen – meestal komen ze meteen naar me toe, maar ze moesten dit keer duidelijk even wennen.

’s Middags genoten we met z’n allen van een high tea met lekkers dat B en ik hadden gehaald bij een bakkerij in Kopenhagen. En ’s avonds barbecueden we met de vegetarische burgers en worsten die we uit Nederland hadden meegenomen. Leuk om mama, Ben (stiefvader) en m’n broer alles te laten proeven.

(Psst, alles was trouwens plantaardig! Credits voor Landbageriet)

Ook op dinsdag besteedde ik grotendeels aan rondhangen op het erf, lezen in de zon, kletsen en meer van die dingen. De ochtend was trouwens zo om, want ik werd pas rond half elf wakker. En ondanks die lange nacht (ik lag er helemaal niet laat in!) was m’n body battery volgens mijn Garmin-horloge nauwelijks opgeladen. Blijkbaar gebeurde er in mij veel dat een hoop energie kostte.

Op woensdag maakten B, Ben en ik samen een wandeltocht. We liepen Finnvägen, een route van 9 kilometer door de Zweedse natuur. En voor je denkt ‘kippeneindje’; over die 9 kilometer deden we een kleine vier uur. Inclusief lunch en cantharellen-pluk-sessies, maar toch. Tja, heuvelachtige bospaadjes lopen een stuk trager dan vlakke Nederlandse wegen. ;-)

Zelf liep ik Finnvägen al drie keer eerder en het blijft een schitterende route. Ook interessant om te zien hoe het landschap door de jaren en de seizoenen heen verandert; sommige stukken bos waren nu gekapt, andere delen juist weer meer begroeid.

Ja, en toen was het plotseling donderdag en was er nog maar één dag tot mijn verjaardag! Samen mama, B en ik bakten samen de brownietaart met speculoosfrosting uit het Groene Meisjes-kookboek. Eigenlijk waren we het grootste deel van de dag aan het kokkerellen, want ’s avonds kwamen de buren eten – twee supertoffe vrouwen die in de stad Göteborg wonen en hier op het platteland een vakantiehuis hebben. B en ik maakten een kikkererwtenstoof uit Veganista, mama bakte crumble toe. Ze maakte zelfs twee schalen, een vegan en een niet-vegan versie!

Het etentje ’s avonds was heel gezellig. Omdat ik me de hele week al zo wiebelig voelde zag ik er stiekem een beetje tegenop, maar dat bleek nergens voor nodig. ;-) Zo zie je maar: soms zijn de spoken in je hoofd groter dan in werkelijkheid. Niet nodig om je erdoor te laten leiden dus.

En vrijdag was ik jarig! Het was een dag vol lieve berichtjes, bezongen worden, weer zon (jippie) en natuurlijk taart. Mét aardbeien! ’s Avonds reden we naar Karlstad om een hapje te eten en daarna maakten we nog een wandeling langs het water.

En toen was er plotseling nog maar één dagje Zweden over… Deze zaterdag deden we allerlei dingen die we de hele week al wilden doen. Zoals mijn jurk naaien (en intussen een beetje naailes van mama krijgen), wandelen naar het meer beneden bij het dorp en daar meteen een duik nemen. Veel te snel vloog de dag voorbij. O ja, ik besteedde ook nog een paar uur aan het uitzoeken van dozen op zolder. Een deel van de inhoud ging mee naar Nederland, want straks heb ik zelf een zolder waar archiefdozen op passen. ;-)

’s Avonds dronken we een glas wijn in de zon, we kookten nog één keer samen… En toen was het bedtijd. Zondag pakten B en ik onze tassen weer in, laadden alles in de auto, en om elf uur reden we het erf af. Tegen drie uur ’s middags waren we in Göteborg. Lekker op tijd, want onze nachtboot vertrok pas om kwart voor zes. Hadden we mooi de tijd om ergens sushi-to-go te scoren voor het avondeten!

Om vijf uur reden we de boot op. We maakten onze hut klaar en aten sushi op het dek, terwijl de Stena Line de haven uit voer. ’s Avonds speelden we Codenames Duet en 30 seconds in een van de loungeruimtes van de veerboot en tegen twaalven zochten we ons bedje op. Wat een comfortabele manier van reizen!

En nu is het alweer maandag en zijn we – na nog een dag reizen – weer thuis in Utrecht.
Maar daarover volgende week meer. :-)


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.