Suushi

a little bit of everything, all rolled into one

Dit was week 23

Een ouderwetse dagboekblog – da’s lang geleden! Maar hey, waarom ook niet. Vanavond neem ik jullie graag mee in m’n afgelopen week. Komt-ie!

Maandag trok ik met de hoofdredacteur en vormgever van VLOT een eindsprintje om het nieuwe nummer in elkaar te zetten. Daar was ik de ochtend mee zoet; ’s middags schreef ik een berg webteksten in B1-taal voor Einder. B1-taal is toegankelijk Nederlands, ofwel: eenvoudige woorden, korte zinnen. Ik haal er altijd veel plezier uit om een complexe tekst zó te hertalen, dat-ie voor iedereen makkelijk leesbaar is. Dus dit was een fijn klusje.

Op dinsdag ging ik met de trein naar Woerden voor de tweede dag van een (tweedaagse ;-)) training Eindredactie. Net als vorige week was dat ontzettend leuk en interessant. Ik wilde al zo lang een gedegen basis leggen onder m’n redactievaardigheden en hiermee is dat behoorlijk gelukt. We hadden ook enorm geluk met de groep, het was een enthousiast en divers clubje mensen. De locatie was ook niet mis trouwens: we zaten in Kasteel Woerden, midden in het centrum van de stad, waar we tussen de middag konden genieten van een heerlijke lunch op het zonnige terras.

Woensdag was het weer tijd voor een (kort) Einderdagje. Ik schreef aan een interview en werkte de reportage uit die al een paar weken op me lag te wachten. Suboptimaal, dat laatste, want mijn ervaring is dat je verhalen het beste kunt uitwerken vlak nadat je op pad bent geweest. Ook al had ik nu een bandje waar in principe alles op stond – het schrijft gewoon zoveel makkelijker als alles vers in je geheugen zit.

Halverwege de middag ging ik de deur uit voor een middagje Spoorwegmuseum met voorleeskindje A! En wat was dat leuk, zeg. A is nu bijna zeven jaar en ze was al weken aan het stuiteren voor dit uitje. We hebben het mega-gezellig gehad met z’n tweetjes. Ook fijn om achteraf nog wat te drinken met haar moeder en grote zus. Wat waardevol toch, de band die ik met dit gezin heb gekregen.

Donderdag begon ik éindelijk weer eens de dag met een ommetje. Ik had namelijk al een paar dagen flink last van m’n voet en moest veel moeite doen om mezelf uit een negatieve gedachtenspiraal te houden (‘shit nee, nu ben ik weer terug bij af’, ‘niet wéér’, ‘ik wil niet stilzitten’, dat soort gedachtes ;-)). Maar nadat ik woensdag juist ruim 13.000 stappen had gezet en daarna alle pijn verdwenen was, moest ik opnieuw concluderen dat de theorie van fysio M lijkt te kloppen. Die ontsteking komt niet door iets fysieks, maar wordt (vooral) getriggerd door spanning en stress. Eerder door mentale dan fysieke overbelasting dus.

Kortom, niet in paniek schieten en gewoon – met mate – blijven bewegen, want da’s ook goed om je stresslevels laag te houden. En vooral maar weer eens dat meditatiekussentje opzoeken……

Anyway, verder was donderdag weer een Einderwerkdag (vanuit huis, zoals alle dagen deze week, maar dat spreekt in deze tijd voor zich). Tussendoor ging ik even naar de kapper, voor het eerst naar Hairmonk op de Oudegracht. Daarin ben ik trouwens keihard geïnfluencet ;-), want vlogger Teske tagde deze kapper eens in een video en toen dacht ik: hé, dat is interessant. Nou, dat was het zeker – ik ben superblij met m’n nieuwe haar.

’s Avonds besloten B en ik om eindelijk Henry te stekken. Henry is de grote paradijsvogelplant die we vorig jaar kochten; als je m’n vlogs volgt, heb je hem misschien wel eens voorbij zien komen. Nou gaat het gelukkig erg goed met Henry – zó goed, dat-ie nogal zijn pot uit groeide. Hoog tijd om twee baby-Henry’s een eigen pot te geven dus. We zijn nu een paar dagen verder en het líjkt er gelukkig op dat Henry I, II én III de operatie allemaal hebben overleefd.

Henry II en III.

Op vrijdag werkte ik nog een paar uurtjes voor Einder, maar eigenlijk voelde ik meteen ’s morgens al dat dit niet zo’n lekker dagje ging worden. Ondanks een lange nacht slaap was ik móé, niet normaal. Rond de middag besloot ik dat ik beter nu kon rusten en maandag wat extra’s doen. Nou ja, en de rest van de dag heb je al kunnen lezen.

Zaterdag werd ik gelukkig een stuk frisser wakker. Om iets voor 10 stonden E en J uit Groenlo voor de deur. E en ik begonnen de dag met een wandeling van twee uur langs het water, waarin we konden bijkletsen. ’s Middags speelden we met zn vieren Pandemic Legacy seizoen 2 (we zijn inmiddels in oktober aanbeland) en ’s avonds vierden we hun huwelijk bij de Witte Zwaan, een goed restaurant in De Bilt. Dat etentje was ons huwelijkscadeau voor hen, en nou zijn ze inmiddels al een jaar getrouwd – maar ja, lockdown. We waren blij dat we dit uitje nog voor onze verhuizing konden doen.

We gingen full out met een zevengangendiner en bijpassende wijnen – al moet ik bekennen dat ik het na vier halve glazen voor gezien gaf, dat is tegenwoordig meer dan genoeg alcohol voor me. E en ik aten trouwens de hele avond veganistisch, en dat viel niet tegen zeg, wauw. Alle gerechten die je hieronder ziet, zijn dus volledig plantaardig! Ik moet bekennen dat we bij de friandises (niet op de foto) wel wat meesnoepten met de niet-vegan fudge die de heren kregen, hey, alles in balans.

Zondag – vandaag dus – bakte ik een stapel pannenkoeken als ontbijt. We speelden een potje Spirit Island (zie foto linksonder ^), maakten een ommetje door de zon en deden daarna nog een laatste sessie van ons Legacy-spel. Het was een superfijn weekend met z’n vieren.

Wat ik altijd zo fijn vind met E en J is dat we tijd samen hebben én de vrijheid voelen om onze eigen gang te gaan. ’s Morgens gingen zij bijvoorbeeld een stuk hardlopen terwijl B en ik uitsliepen, tussendoor kruipt B even achter de piano voor een stukje jazz en ik kan ook gewoon wat aanrommelen in huis terwijl E op de bank zit te lezen.

Als avondeten bestelden we Thais met z’n vieren, daarna zwaaiden we onze lieve vrienden uit en maakte ik nog een heerlijke avondrit op Ruby het Racemonster.

En nu is het zondagavond; in m’n ooghoek zie ik op de tv dat het Nederlands Elftal z’n eerste wedstrijd heeft gewonnen. Toch leuk, ik ben benieuwd hoe snel de oranjekoorts gaat stijgen komende week. Maar eerst is het bedtijd; morgen om acht uur wil ik weer de deur uit zijn voor een ommetje. Kijken of het me lukt.

Fijne week!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.