niet in een hokje te proppen

Jongens toch! Wat een berg mooie, fijne reacties en inzichten gaven jullie me in dat lezersonderzoek. Daar heb ik echt wat aan, het helpt me om scherper te krijgen wie ik ben als schrijver en wat ik graag (en blijkbaar goed) doe.

Een kleine greep:

Naast dat de stukjes fijn zijn om te lezen, laten ze je weer anders anders naar ‘dingen’ kijken.

Met name bepaalde persoonlijke blogs zijn soms enorm herkenbaar, maar je krijgt het een stuk beter op papier dan ik het kan verwoorden.

Soms zijn je stukken zó raak, zo toepasselijk op mijn leven dat ik ze doorstuur naar vrienden. Met: kijk, ik ben niet de enige met..

Even samengevat

Ik heb alle SurveyMonkey-resultaten onder de loep genomen en deel graag m’n belangrijkste conclusies met jullie. Ik realiseer me dat dit nogal een lange post is geworden, dus hier een TL;DR*:

> Jullie houden vooral van persoonlijke blogs die de diepte in gaan, en van stukjes over mijn dagelijks leven.
> Degenen onder jullie die m’n vlogs kijken zijn daar enthousiast over (al mogen ze wat korter), maar niet iedereen kijkt nu eenmaal graag video’s.
> Meer foto’s en/of video’s vinden jullie prima, zolang ik ook maar blijf schrijven.
> Jullie voorzagen me van een hele berg nieuwe blogpost-ideeën. Ik kan voorlopig weer even vooruit!

*TL;DR = too long, didn’t read

Ok, wil je wel het hele verhaal lezen? Top! Laten we beginnen met een paar cijfers:

  • In totaal vulden 33 mensen de enquête in.
  • Suushi heeft een heleboel trouwe lezers! Eén op de drie lezers komt hier al 3 tot 5 jaar, nog eens 30% leest al 6 tot 10 jaar mee. Bijna 10% van jullie is zelfs lezer van het eerste uur.
  • Vrouwen aan de top! Maar liefst 87% van m’n lezers is vrouw. Niet gek natuurlijk – ik vermoed dat vrouwen sowieso vaker persoonlijke blogs lezen en daarnaast kunnen zij zich misschien sneller verplaatsen in een andere vrouw. Overigens vind ik het wel heel leuk dat ik niet alléén vrouwelijke lezers heb. Dus mannen, jullie zijn ook zeer welkom!
  • Bijna driekwart van de lezers (71%) is tussen de 26 en 35 jaar. Ik vraag me af wat hier het kip-ei-verhaal is; komt dit doordat ik zelf 28 ben (en dus schrijf over dingen die voor twintigers en dertigers herkenbaar zijn), omdat overwegend leeftijdsgenoten uit het echte leven mij zijn gaan volgen, of doordat dit nu eenmaal de generatie is die bloggers leest.
  • Tieners en bejaarden lezen Suushi niet. De overige 29% lezers zijn 18-25 jaar (10%), 36-50 jaar (12%) of 51-65 jaar (7%).

Ik kan me goed met jou als schrijfster en jouw onderwerpen identificeren.

Interessante bevindingen

  • Bijna de helft van de lezers is op Suushi terechtgekomen via een ander blog. Bijvoorbeeld doordat de auteur naar me linkte, of doordat ik zelf een reactie achterliet bij iemand anders. Ik ben blij om dit te ontdekken; mijn aanname “dat ik weer op sociale media moet voor een groter publiek” klopt dus niet. Ja, een paar lezers vonden hun weg hier naartoe via Facebook of Instagram, maar veel minder dan ik dacht.
  • Jullie zijn voor het overgrote deel echt lézers. En dus geen kijkers. Maar liefst 75% van jullie maakt het niet uit als ik hier foto’s of video’s deel, zolang ik maar ook blijf schrijven. Wel zou een kwart van de lezers het leuk vinden als ik meer fotodagboeken deel, en wil 20% sowieso wel meer beeldmateriaal op Suushi zien.
  • Jullie vinden mijn video’s ‘echt’ en ‘anders dan mainstream’. Daar ben ik blij mee, want dat is precies wat ik wil.
  • Suushi is niet in één hokje te proppen en dat hoeft ook niet. Voor elk wat wils, zeg maar. Zoals één lezer het mooi verwoordde: uiteindelijk gaat het erom wat ik wil schrijven (ik geloof inderdaad niet dat ik het complete Marvel-universe ga reviewen ;-)). Toch is er wel een duidelijke rode draad te zien: jullie houden het meest van wat ik maar even ‘inspiratiestukjes’ noem.

Ik vind het heel fijn dat je weg blijft van clickbait-titels!

Voedende inspiratie

Ik vond het ontzettend leuk om te lezen waarom jullie mijn blog volgen. Veel genoemd werd mijn schrijfstijl (‘leest lekker’) en ook termen als authentiek, herkenbaar en kwetsbaar kwamen voorbij.

Een fijn tegenwicht in een tijd met veel nepheid.

Dat maakt het geen verrassing om te zien dat jullie het liefst stukjes lezen over mijn gedachten en persoonlijke ontwikkeling (90%), gevolgd door dagboekstukjes over mijn dagelijks leven (80%).

Voor mij is het voedende inspiratie.

De helft van mijn lezers leest ook graag grappige of gevatte columns. Mijn ‘dagelijkse drie leuke dingen’ leest 41% van jullie met plezier. Toch nog bijna de helft, maar maakt wel dat ik denk: misschien is élke dag zo’n post wat uit verhouding – en kan ik deze lijstjes in de toekomst beter bundelen, bijvoorbeeld per week. Een nieuwe lezer die vandaag voor het eerst op Suushi komt, kan de indruk krijgen dat het hier alléén gaat om dagelijkse belevenissen, en dat is niet wat ik uit wil stralen.

Zoals een lezer ook zei:

De mix maakt het juist interessant.


YouTube-avonturen

Over ‘mix’ gesproken: jullie zijn overwegend enthousiast over mijn vlogs en video’s.

Fijn dat het puurder is dan mainstream vlogs, en ook inhoudelijker. Je mag van mij wel wat minder knippen in je verhaal, dat komt schokkerig over.

Vind het leuk om te zien hoe je je weg aan het vinden bent in jezelf uitdrukken via een ander medium.

Sommigen van jullie vinden de vlogs wel vrij lang. Anderen geven aan dat ze sowieso liever blogs lezen dan video’s kijken – omdat dat laatste meer tijd kost en je een blogje ‘makkelijker tussendoor’ kunt lezen.

Wat betreft vloggen/video’s maken concludeer ik:

  • Ik wil m’n vlogs korter maken; uitgangspunt “7 dagen in 7 minuten” en voorlopig in elk geval niet langer dan 10 minuten. Dit is ook tijdstechnisch voor mezelf praktischer, zeker als ik straks weer vaker op pad ben voor m’n werk. Een vlog van een kwartier betekent vaak een groot deel van de zondagmiddag en -avond montagewerk.
  • Ik wil (week)vlogs met dagelijkse belevenissen afwisselen met video’s over één specifiek onderwerp, waar dan ook meer ruimte voor is en ik een beetje de diepte in kan.
  • Voor sommigen van jullie zijn vlogs een leuke aanvulling op geschreven posts, voor anderen is het gewoon niet hun ding. Dat is oké (en daar kan ik waarschijnlijk weinig aan veranderen); zolang ik zelf plezier heb in video’s maken, ga ik hier lekker mee door.
  • Mijn YouTube-kanaal is geen vervanging van m’n blog, omdat het medium maar de helft van m’n volgers aanspreekt – dit was ik trouwens sowieso niet van plan. ;-) Wel kan ik het nieuwe platform gebruiken om andere ‘soort’ informatie te delen (bijvoorbeeld hoe je zuurdesembrood maakt, hoe je je kledingkast slim opruimt en wat je meemaakt als beginnend wielrenner) – en om zo ook nieuwe mensen te laten kennismaken met mijn blog.

Verrassende uitkomsten

Verrassend vond ik om te ontdekken dat sommige lezers weliswaar niet ingeschreven zijn voor mailnotificaties, maar Suushi wel degelijk ‘volgen’ via feedly of een andere RSS-feed. Leuk!

Mijn onzekere hoofd had natuurlijk al lang geconcludeerd dat de lezer die niet geabonneerd is mij gewoon niet leuk genoeg vindt – terwijl, laten we eerlijk zijn: ik wil zelf ook niet van iedereen dagelijkse notificaties in mijn mailbox… Of zoals iemand schreef:

Ik lees liever 3 stukjes in één keer, dan dat ik 3x afgeleid ben door zo’n mailtje.

Trouwens, omdat een paar van jullie wél aangaven dat je niet wist hoe je je moet abonneren: dat kan tegenwoordig met het formulier in de balk hiernaast. <——

Ik vond het ook verrassend dat maar liefst 13 lezers (41%) zeggen graag scherpe opiniestukken van mij te lezen. Stiekem vind ik dat wel spannend ;-) want ik heb lang niet altijd een uitgesproken mening. Aan de andere kant: soms heb ik die wél, maar durf ik ‘m niet te uiten omdat ik bang ben voor kritiek of anderen niet wil beledigen. Kan dus best goed zijn om te proberen af en toe wat stelliger te zijn.

Verder hebben jullie me een hele berg ideeën gegeven voor dingen waar ik in de toekomst nog over kan schrijven. Die deel ik nu hier niet, maar heb ik voor mezelf op een rijtje gezet. Dank jullie wel daarvoor, er zaten veel goede ‘haakjes’ bij waar ik wat mee kan!

Doorsturen?

Tot slot: ik stelde ook de vraag of jullie mijn stukjes wel eens doorsturen naar anderen. En ik was blij verrast om te horen dat ruim de helft van jullie dat inderdaad wel eens doet – per mail, maar ook bijvoorbeeld op Instagram. Mensen delen voornamelijk een linkje naar een specifieke post, als ze denken dat de inhoud daarvan interessant of relevant voor de ander is. Klinkt logisch toch?

De helft die Suushi niet aanraadt, doet dat om redenen die meestal weinig met de inhoud van dit blog te maken hebben. Sommigen zijn sowieso niet van het ‘aanprijzen’ aan mensen, anderen houden hun voorkeuren liever voor zichzelf.

Weet in elk geval dat ik het superleuk vind als je stukjes met anderen deelt. ;-) Dus voel je niet verplicht, maar zéker vrij!

Conclusie

Tot zover dit onderzoekje. Ik vond het een waardevol intermezzo, en bovendien leuk om zo met jullie de interactie aan te gaan.

En na dit hele lange verhaal is misschien wel de belangrijkste, overstijgende conclusie eentje die een eerder vermoeden bevestigt: wat heb ik een toffe lezers, zeg. Jullie inspireren mij minstens zo als ik jullie – met deze berg aan nieuwe informatie en ideeën kan ik, zoals gezegd, wel weer even vooruit.


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Eén reactie op “niet in een hokje te proppen”

  1. Alouette

    Ik heb met liefde je survey ingevuld. Na al zoveel jaar met plezier je blog te lezen, is dat het minste.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.