Dit las ik in mei: over cavia’s, journalisten en Bobbi Eden

Sinds kort heb ik weer een abonnement op de bieb. Tot m’n achttiende (ofwel: zo lang het gratis was) kwam ik daar regelmatig, maar toen ik ging studeren vond ik 40-50 euro per jaar toch wat veel geld.

Nu denk ik: what was I thinking? 

Ik word ontzettend blij van de bieb. Net een boekhandel, met als verschil dat je ALLES gratis mee mag nemen. Hoe geweldig is dat? Bovendien is er sinds 2008 (toen ik er zo’n beetje voor het laatst kwam) een hoop veranderd. Daarover binnenkort meer in een apart bieb-blogje.

Dat je via de bieb zo makkelijk nieuwe boeken kunt ‘uitproberen’, heeft als voordeel dat ik nu van alles lees waar ik anders misschien niet voor gekozen zou hebben. Als in: ik geef alleen 20 euro of meer uit aan een boek dat ik echt graag wil hebben, niet aan een boek dat me alleen even een momentje nieuwsgierig maakt.

Deze maand las ik dus drie zeer uiteenlopende boeken. En dit vond ik ervan:

Paulien Cornelisse – De verwarde cavia ****

9200000057564881Een ‘sprinter’ was het bij de bieb, wat betekent dat ik een week de tijd had om het boek te lezen, voor het terug moest. Dat bleek geen enkel probleem: De verwarde cavia is een licht boekje dat je zo in een paar uurtjes treinen weg leest.

De verwarde cavia gaat dus over, uh ja, een cavia. Een echte. Hoewel, eigenlijk gaat het gewoon over ongemakkelijke sociale interacties op kantoor. Ik las laatst al een interview met Paulien Cornelisse in Volkskrant Magazine waarin natuurlijk ook werd verwezen naar haar nieuwe boek (interview door Sara Berkeljon is ook het lezen waard).

Goed die cavia dus. Daar moest ik best even aan wennen, ha. Sterker nog: tot halverwege het boek (en eigenlijk nog steeds) snap ik niet of het nu om een échte cavia gaat, of dat het een absurdistische metafoor is. (Ongetwijfeld dat laatste want ja hè, een pratende cavia op kantoor?!)

Then again: het boekje blijft me wel bij, misschien omdat het die factor absurditeit heeft. En zeker voor wie zelf dagelijks in de kantoortuin vertoeft, is het ontzettend herkenbaar, zag ik al toen Tom het boekje oppakte en de eerste paar hoofdstukken grinnikend las.

En aan het eind van het boek concludeerde ik: ik ben toch wel van die cavia gaan houden.

yolan-witterholt-de-journalist-als-zzperYolan Witterholt – De journalist als zzp’er ****

Van belastingregels tot ideeën pitchen en van tot ‘wat moet er op mijn website’. Met inspirerende ervaringsverhalen van collega-journalisten. Ofwel: een ontzettend handig en acuteel boek (eerste druk, juli 2015) voor elke freelance journalist.

Ik las dit boek net toen ik min of meer besloten had voorlopig alleen te blijven freelancen. Een paar dagen later veranderde dat volledig, maar dat terzijde. ;)

Toegankelijk geschreven, vol nuttige informatie en logisch ingedeeld. Dit boek verduidelijkt, geeft tips en stelt gerust. Must-have dus als je freelance schrijver bent!

Bobbi Eden – Het openhartige verhaal van Nederlands meest succesvolle pornoster ***

O haha, Suus las een boek over porno. Ja. En schrijft daar dan weer over, want hé laten we niet zo preuts doen.

Wist je dat veel pornoactrices een spons (!) inbrengen tijdens hun werk? Ik in elk geval niet. Toch is dit boek méér dan een boek over de industrie.

het-openhartige-verhaal-van-nederlands-meest-succesvolle-pornoster-bobbi-eden-boek-cover-9789038899831Het begint een persoonlijk verhaal: de vader van Priscilla (Bobbi’s echte naam) was alcoholist. Ze schrijft over de problemen in haar gezin, hoe ze al vroeg samen ging wonen met haar eerste vriend, haar eerste (half)naaktshoots als 16-jarig meisje en hoe ze zo langzaam het wereldje in rolde. Het is, en dat verrast misschien, een heel positief verhaal.

Vooruit, goed geschreven is het boek niet. Op een gegeven moment kon ik me (net als een lezer die reviewde op Bol.com) toch niet helemaal aan de indruk onttrekken dat ik een reclamepraatje voor haar website aan het lezen was.

Dat neemt niet weg ik het in een paar uur uitlas. Het grootste deel van het verhaal geeft toch een intrigerend inkijkje geeft in een wereld waar alle buitenstaanders hard – en vaak oppervlakkig – over oordelen. Daarom: best verrijkend.

 

 

 

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.