Sinds ik een jaar geleden voor het eerst hoorde over ‘het restaurant in de watertoren’, wilde ik naar WT Urban Café & Kitchen. Al helemaal toen één van mijn AD-collega’s er was geweest: zo stampvol, zei hij, dat je twee maanden van tevoren een tafeltje moet boeken.
Duidelijk: dat moest ik meemaken.
Begin mei gingen we in Tolsteeg wonen, om de hoek bij de watertoren. Nu keek ik elke dag uit op die toren, met in de top het mysterieuze restaurant dat in mijn hoofd al bijna mythische proporties aannam.
Maar hé, als freelancer in betweeen opdrachtgevers ga je niet zomaar >50 euro p.p. uitgeven aan een avondje uit. ‘Zodra ik weer voltijd wérk heb’, beloofde ik Tom, ‘neem ik je mee.’
Dus deze week was het zover! (JA, ik heb werk en JA het is geweldig, ik vertel er gauw meer over, maar niet vandaag.)
‘Het is een beetje de Eiffeltoren, maar dan voor Utrecht’, zei Tom toen we op de verjaardag van Joyce waren en hij ook vanuit haar huis de toren kon zien. De watertoren is een ijkpunt in de stad, of in elk geval in dit stadsdeel.
Restaurant WT Urban Cafe & Kitchen zit op de 9e en 10e verdieping. (Ik kon zo gauw niet vinden hoe hoog de toren precies is, weet iemand dat?) Met de lift ga je naar boven. Hoewel het één restaurant is, reserveer je specifiek voor een van de twee verdiepingen, omdat die erg verschillend zijn.
De 9e verdieping is industrieel ingericht, met weliswaar kleine ramen maar fijne zitjes en zicht op de open keuken. Een wenteltrap brengt je omhoog naar de 10e verdieping, die muren van glas heeft en een prachtig uitzicht geeft op Utrecht.
Gaaf dus, die 10e verdieping en dat is ook te zien aan de wachttijden: ik had het geluk dat ik op de avond zelf nog even keek op de site en er 1 plekje vrij was. Anders was de eerstvolgende datum met vrije plaatsen 1 augustus (!!) geweest. Op de 9e verdieping kun je nu ongeveer half juni terecht – of dus, als je geluk hebt, spontaan op een avond wanneer andere gasten hebben afgezegd.
Genoeg over praktische zaken. Hoe is het eten?
We begonnen de avond beiden met een goed glas chardonnay. Al gauw kwam daar een warm, knapperig broodje bij met beurre noisette en wat gerookte ham. Nom.
Bij WT Urban Café & Kitchen kies je een 3-, 4- of 5-gangenmenu (voor 34 / 39 / 44 euro). Bijpassende wijnen zijn 6 euro per glas.
Wij gingen voor vier gangen. Mijn voorgerecht was een soort vijgentaartje op bladerdeeg, met frambozen, iets van room en nog wat smaakmakers. Ik had eigenlijk de gemarineerde zalm besteld, maar blijkbaar was er iets misgegaan bij het bestellen en ik vond dit eigenlijk ook wel prima.
Hoewel: het was lekker, maar ik had ook een beetje het gevoel dat ik een toetje aan het eten was. Nu ben ik best een zoetekauw, maar (zelfs) wat mij betreft had dit voorgerecht wel een tikje hartiger gekund.
Tom had intussen sashimi van hamachi, een Japanse vissoort die lijkt op makreel. Smaakte goed.
Als ’tussengerecht’ had ik burrata, een soort verse mozzarella die is ingespoten met room, zodat ie fluweelzacht wordt. Tom had eend met een Aziatisch tintje. Niets op aan te merken.
Het hoofdgerecht spande voor mij de kroon. Ik had rundvlees uit Nieuw-Zeeland – tja, erg milieuvriendelijk was het niet, maar wel erg lekker. Fluweelzacht, goed gegaard vlees met fantastische sauzen en garnituren erbij (zoete wortel, tuinbonen, waterkers, mousse van bieten).
Het lamsvlees van Tom was ook heerlijk. Hij had er een soort currypasta bij met veel komijn, en ook asperges en nog wat andere groenten.
Overigens: noem me een barbaar, maar een bakje verse frites of iets anders aardappel-achtigs had hierbij niet misstaan.
En dan het toetje! Ik heb er helaas geen foto’s van, maar geloof mij: het was heerlijk. Zodra de serveester de woorden ‘moelleux au chocolat‘ uitsprak, wist ik genoeg – dat ging ik eten, sowieso. Mijn tafelpartner had een creatief dessert met peer op vier manieren. Omdat we de volgende dag weer vroeg op moesten besloot ik de dessertwijn te skippen, maar aan de tafel naast ons zag ik al dat dat ook een goed idee was geweest.
Na afloop van het diner liepen we nog even naar buiten, een rondje om de toren heen.
OK, recap please: wat vonden we ervan?
GOED:
- Mooi menu, verse ingrediënten, prima presentatie op je bord. Kortom, een ‘luxe’ uitstraling heeft WT Urban Café & Kitchen zeker. Knisperende groenten, het vlees is goed gaar en de wijnen passen er uitstekend bij.
- Het unique selling point van dit restaurant is natuurlijk het uitzicht over de stad maakt. Dinner with a view, dat maakte voor mij toch wel echt de ervaring. Spectaculair.
- De serveersters weten waar ze het over hebben. Van tevoren werd het menu goed uitgelegd, bij elke gang werd een toelichting gegeven en ook met de wijnkennis zit het goed.
- We kregen zonder problemen een karaf kraanwater geserveerd en het broodplankje vooraf was inclusief (/gratis). Zeker dat eerste mag je misschien ook verwachten als je meer dan 100 euro betaalt voor 2 personen, maar ik vind het toch altijd een fijn pluspunt als men niet moeilijk doet over water, wanneer je al wijn hebt besteld. Dat is helaas nog niet overal zo…
MINDER:
- Het eten was prima, maar ik heb in deze prijsklasse ook (nog) beter gegeten. Waar dat aan lag? Ik kan er de vinger niet goed op leggen. Misschien waren sommige gerechten toch net iets te veel verschillende smaken. Drupje van dit, drupje van dat, allemaal lekker maar daardoor springt niets er echt uit.
- Op de 10e verdieping stonden de tafels wel érg dicht op elkaar. Halverwege de avond wisten we van de drie stellen om ons heen precies wie ze waren en wat ze te bespreken hadden (en zij dus ongetwijfeld ook van ons). Ruimte om ‘privé’ met elkaar te praten was er voor mijn gevoel te weinig.
- Klein maar niet onbelangrijk puntje: de stoelen – die toch comfortabel ogen – zaten een beetje matig. Halverwege de avond kregen Tom en ik allebei pijn in onze onderrug en we zagen ook verschillende andere gasten over hun rug wrijven en steeds verzitten.
WT zit er pas anderhalf jaar. Het is een goed restaurant, dat zeker ook nog ruimte heeft voor verbetering. Ik denk dat ik de volgende keer kies voor de 9e verdieping – daar heb je weliswaar geen uitzicht, maar wel wat meer ruimte om in rust te dineren.
Het loont in elk geval de moeite om over een tijdje nog eens te gaan kijken.
Geef een reactie