Iemand vroeg om het recept voor de perfecte Suusdag. En ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik daarover moest schrijven, maar toen was het ineens vandaag. En vandaag ís Suusdag.
[naam]dag (de; m; meervoud: [naam]dagen)
1. Een dag waarop [naam] van tevoren geen afspraken maakt, en pas op de dag zelf bekijkt waar hij/zij zin in heeft
2. Moment om bij te komen van een inspannende periode
Kijk, het ding met Suusdagen is dat ze vaak een aanloop kennen. In dit geval: ik had me afgelopen twee weken tóch een tikje teveel werk op de hals gehaald, met als gevolg dat ik vorige week zaterdag ruim een halve dag aan het werk was. En de zaterdag daarvoor ook. En deze week ook op maandag-, dinsdag- en woensdagavond. Zelfs m’n les yin yoga moest ik skippen – en die zijn vrij heilig.
Maar ja, deadline is deadline.
Ik sloeg me er prima doorheen (voelde me zelfs ON FIRE een groot deel van de tijd!) en haalde natuurlijk gewoon alle deadlines. Opdrachtgevers blij en ik leef nog, maar de laatste twee dagen voel ik dat het hóóg tijd is om bij te komen. Ik ben moe, moe, moe, en tegelijkertijd heb ik de neiging om maar door te racen. Om eindeloos naar m’n scherm te blijven staren. Obsessief te scrollen over mijn telefoon, terwijl daar niet eens zoveel boeiends te bekijken is.
Dat gaan we dus mooi niet doen!
Wat wel? Het belangrijkste van een Suusdag is dat er niets hoeft. Of nou ja, bijna niets: ik ‘moet’ straks even naar yin yoga. Daar heb ik in deze staat van zijn weinig zin in (want confronterend om rustig op een mat te liggen en te voelen waar je adem zit) maar ik weet hoe goed het me gaat doen. Yin is de sleutel om weer in mijn lichaam te klikken.
Maar verder hoeft er dus weinig. Sterker nog: in mijn hoofd poppen continu allerlei dingen op om te doen – een nieuwe woonkamerfauteuil zoeken op Marktplaats, weekboodschappen doen, een kerstboomstandaard regelen, opruimen – maar vandaag mág ik het niet. Dat obsessieve bezig-blijven is juist waar ik even los van mag komen.
En dat betekent dat het bijvoorbeeld tijd is om
- in bad te gaan met m’n boek
- een paar uur te Xboxen onder een dekentje (ik heb nog steeds Fable III niet uitgespeeld)
- heel veel koppen groene thee te drinken
- de hele dag rond te lopen in m’n pyjama
- het bakje kokosmakronen met chocolade dat al de hele week in de kast ligt, te verorberen
- een fijn pianomuziekje op te zetten en voor me uit te staren
- vanavond eten te bestellen (in Elst heb je natuurlijk veel minder keus dan in Utrecht maar gelukkig zijn er wel wat opties!)
- mezelf daarbij een heerlijk glas rode wijn in te schenken
- misschien nog een bordspelletje te spelen met B
Kortom: hermitten dus. Al betekenen Suusdagen niet per definitie dat ik me terugtrek, hoor. Het kan net zo goed gebeuren dat ik op zo’n dag wakker word en hartstikke veel zin heb om te gaan lunchen met iemand, of samen een wandeling te maken, of met z’n allen een spelletje te doen. Dus dan doe ik dat.
Maar vandaag wentel ik me lekker in de winter. En morgen trouwens ook.
Fijn weekend allemaal!
En nu ben ik ook wel benieuwd: hoe ziet jouw ideale chilldag eruit?
Met dank aan Shirah.
Geef een reactie