De draad oppakken (met twee handen!)

Nou jongens, wat hoofdstuk Gehavende Suusie betreft goed nieuws: sinds m’n laatste post gaat het stukken beter met me. Het ongeluk is nu twee weken en twee dagen geleden en als je me ziet, zou je op het eerste gezicht niet zeggen dat me iets is overkomen.

Vooruit, wie wat dichterbij komt kijken, ziet het litteken-in-wording op mijn kin. Donderdag gingen de hechtingen eruit en nu heb ik een heuse pirate scar. Die voelt nog wat pijnlijker dan ‘ie eruit ziet, maar het gaat de goede kant op.

Intussen typ ik dit gelukkig ook weer met twee handen. Dat gaat weliswaar niet helemaal pijnvrij (urenlang tikken is niet het beste idee nu, pols moet nog wat rust hebben), maar is in elk geval een grote verbetering.

Het betekent namelijk ook dat ik weer kan werken. Donderdag was ik voor het eerst weer een dag(deel) op de economieredactie van NU.nl. Nu moet ik zeggen dat ik wel halverwege de middag al compleet gesloopt was en ik gisteren in feite de hele dag nodig heb gehad om bij te komen, maar hé, het is een begin!

Ik ben er maar wat blij mee, want er staat me een spannende week te wachten. Op vrijdag 1 juli begin ik bij Einder; ik tel de dagen af, zo veel zin heb ik om daar te starten. Een beetje spannend is het natuurlijk ook wel.

Texel

Voordat zowel Tom als mij een drukke juli en augustus te wachten staat, gingen we er met z’n tweetjes nog even tussenuit. Een kleine week verbleven we op Texel, in een heerlijke Bed & Breakfast waar we elke dag een heuse ontbijtmand op de kamer kregen bezorgd.

De eerste dag had ik nog wat moeite met het kauwen van harde broodjes, maar inmiddels is ook mijn kaak gelukkig een stuk minder pijnlijk. Taart, pizza, koekjes, ik kan weer lekker eten hoor. ;)

Dát hebben we dan ook zeker gedaan op het Waddeneiland. En ook: het halve eiland rond op een tandem (!), strandwandelingen, spelletjes & logische puzzels. Het was vaak zonnig en meestal droog (die ene dag dat het goot van de regen kwamen we ook prima door, met series in bed & thee/speciaalbier in cafeetjes).

Trouwens, even hoor, maar jongens wat is Texel mooi. Ik was een beetje vergeten hóe mooi, eigenlijk. Wat ben ik blij dat ik de verleiding om maar weer het vliegtuig te pakken (onder het mom van: ver weg is vast leuker) heb weerstaan. Het was een topweek – niet in de minste plaats vanwege m’n geweldige gezelschap. ;)

Goed, stay tuned de komende dagen voor twee Texel-posts: ik zal de eettentjes waar we zijn geweest reviewen (het liefst allemaal apart, maar ik heb niet de illusie dat ik daar komende weken tijd/energie voor heb) en ook m’n beste tips voor ‘wat te doen op het eiland’ op een rijtje zetten.

Voor nu: een mooie zaterdagavond en – in mijn geval – lekker slapen!

 


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.