Dageraad

Zes uur ’s morgens is het en ik zit in de trein. Buiten is het al licht en daardoor vind ik het eigenlijk helemaal niet erg om op dit tijdstip al wakker te zijn. De wereld is ’s morgens vroeg altijd zo lekker rustig.

Ik ben op weg naar mijn werk in Hoofddorp. Met een omweg, want door werkzaamheden ligt het (directe) traject Utrecht-Schiphol eruit. Nu zit ik dus in de sprinter naar Overvecht, Hilversum, Weesp, om vervolgens alsnog via Diemen, Duivendrecht en Schiphol naar Hoofddorp te reizen. De route is bijna twee keer zo lang als normaal; genoeg tijd voor een blogje dus.

Al de hele week zoek ik naar een moment om te schrijven. Correctie: om hier te schrijven, want ik besteed een groot deel van mijn week schrijvend en dat vind ik heerlijk.

Twee weken werk ik nu bij Einder. De combinatie met #werkenbijnupuntnl (normaalgesproken op donderdag, deze zomermaand op donderdag, vrijdag én een weekenddienst aan huis) bevalt me prima. Goed, 45 uur per week werken (verspreid over zes dagen, plus reistijd van 2-3 uur per dag) is niet iets dat ik maanden vol wil/kan houden, maar nu het zo lang licht is vind ik het prima te doen.

Dan over Einder. Wat een geluksvogel ben ik zeg! Ik had het nooit kunnen vermoeden maar deze baan is alles dat ik wilde, en meer. Een fijne plek waar ik de hele dag kan schrijven over interessante dingen, maar dat niet alleen. Ik mag ook mijn eigen projecten van begin tot eind coordineren en ga de komende maanden/(jaren?) veel leren over communicatiestrategie. Bovendien organiseert Einder expert-meetings en schrijftrainingen, dus wie weet wat er allemaal mogelijk is in de toekomst…

Maar eigenlijk nog het belangrijkste: het is een geweldige club en ik heb ontzettend relaxte en gezellige collega’s. Elke dag lunchen we samen aan een lange, gedekte tafel. En dat alles in Nijmegen, stiekem toch nog een beetje mijn lievelingsstad.

Hoe mijn week er nu dus uitziet: maandagochtend stap ik tussen zeven en half acht in de trein. Dan ben ik half negen bij Einder. (Die reis valt me tot nu toe trouwens erg mee, want ik zit 55 minuten in dezelfde trein en dat is precies genoeg tijd om een boek te lezen/blogje te tikken/serie te kijken. Bovendien is het meestal rustig in de coupé – al vraag ik me wel af is hoe dat gaat als straks het collegejaar weer begint.)

Maandag, dinsdag en woensdag ben ik dan bij Einder. Donderdag – en deze maand dus ook vrijdag – bij NU.nl. De rest van mijn tijd besteed ik aan hardlopen, uit eten gaan (ik moet daar vaker over bloggen maar een review tikken kost altijd zoveel tijd!) en kopjes thee drinken met vrienden. Al met al is het een prima zomer.

‘Maar Suusie, ga je eigenlijk nog op vakantie?’

Zéker. In september, welteverstaan. Plan is nu om naar Zuid-Frankrijk te rijden met een tentje in de achterbak, maar dat vinden zowel Tom (die nog nooit gekampeerd heeft) als ik (die al tien jaar niet gekampeerd heeft en nog nooit zonder ouders) best spannend. Tips dus welkom. En ach, een beetje avontuur en uit je comfort zone is nooit mis. En dan zullen we wel zien.

20160715_062811

PS. Ik werd dus wakker met een push-bericht van NU.nl over de aanslag in Nice. En man o man daar schrok ik toch behoorlijk van – jullie waarschijnlijk niet minder. Moest de neiging  bedwingen om Tom direct wakker te maken, zeg maar. We gaan vandaag vast meer horen en de naschokken voelen.. Op dit moment weet ik verder even niet goed wat ik erover moet zeggen. Maar jongens toch, wat gebeurt er allemaal. En op 14 juli nog wel, de dag van de vrijheid…


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Eén reactie op “Dageraad”

  1. O, ik heb net hetzelfde. Ik ben vooral bang voor de politieke reacties: nog meer polarisatie, nog meer opheffing van privacy, nog meer wij vs zij, nog meer meningen over moslims (die er opeens allemaal bij betrokken worden), nog minder aandacht voor de conflicten in de rest van de wereld.
    Ik voel me zo machteloos. Dat het gebeurt, dat is supererg, maar ik ben nog altijd niet bang.
    Maar dat er politiek elke keer hier in België maatregelen op volgen die een paniekstemming én een sfeer van bijna haat creëren, dat maakt me zo moe. Veel meer dan die aanslagen op zichzelf. Die super-erg zijn, laat ik duidelijk zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.