Als ik een grote reis ga maken, komt ergens tussen de golf van enthousiasme na het boeken van m’n vliegticket en het daadwerkelijke vertrek een moment waarop ik denk: WAAROM DOE IK DIT IN GODSNAAM EIGENLIJK?
Dat moment is voor Cuba nu aangebroken.
Liep ik anderhalve maand terug nog te stuiteren door het huis nadat ik de knoop had doorgehakt om in m’n eentje op pad te gaan, inmiddels wil ik stiekem vooral wegkruipen onder m’n dekens en het ticket annuleren (wat overigens helemaal niet kan).
Tja, hoort erbij, denk ik. Wat niet helpt, is dat ik nog steeds geen vastomlijnd plan heb. Ga ik er op de bonnefooi heen en zie ik wel wat op m’n pad komt, of maak ik een reisplan voor de 2 weken dat ik er ben?
Tot gisteren neigde ik naar het eerste, nu besluit ik tóch het laatste. Ik las namelijk deze blogpost, het eerste ervaringsverslag dat een wat minder rooskleurig bericht van Cuba schetst. In het kort: het is op dit moment stampvol toeristen in Cuba en samen met de rest van de toeristenkudde leef je nogal in een andere werkelijkheid dan de ‘gewone’ Cubaan. Dat is denk ik in meer arme landen wel zo, maar nou ja, lees het stuk en oordeel zelf.
Van een paar andere reizigers had ik zelf al gehoord dat ze het jammer vonden dat “alle toeristen in Cuba dezelfde route doorlopen”, maar ik dacht eigenlijk een beetje dat dat wel te vermijden was met een beetje creativiteit. Als ik dit lees, was ik daar toch wat naief in.
Goed, neemt niet weg dat het vast hartstikke leuk wordt. ;-) Ter compensatie voor de negatieve/realistische posts op dat blog (The Sandy Feet), las ik weer een paar stukjes van Cuba-fan Edith (Travel, Create, Repeat) en dat maakt me toch weer hoopvoller.
Maar ook zij zegt: boek je casas particulares van tevoren (en ze heeft nog een lijstje tips, hier). En weet je, da’s misschien zo slecht nog niet. Spontaan reizen in Cuba is nu eenmaal moeilijk, lees ik op meerdere plekken, zeker nu het eiland overstroomd wordt door toeristen. Bovendien kan het me wat rust geven.
Rest de vraag: wat wil ik precies doen? De ’toeristische driehoek’ van Havana, Vinales en Trinidad stond op m’n lijstje, maar misschien doe ik er goed aan die juist te vermijden? Of is het iets dat ik niet wil missen? Ik ben er nog niet uit.
Gelukkig ontving ik afgelopen weken in mijn mailbox lijstjes met enthousiaste Cuba-tips én praktische weetjes van verschillende kennissen die het land onlangs hebben bezocht. Die ga ik maar eens op een rijtje zetten. Plannen maken kan ik wel, dus dan komt het wel goed.
Geef een reactie