‘Ik lees je stukjes altijd graag’, zei een van onze samenwerkingspartners onlangs op het Einderfeest, waar we het 21-jarig bestaan van ons bedrijf vierden. Dat ze Suushi kende had ik natuurlijk kunnen weten, we hebben elkaar ook op Facebook, en toch verraste ze me want zij is zelf ook schrijver en een goede ook.
En toen bedacht ik dat ik echt al tijden geen stukje heb geschreven, hier. Dus hoe staat het eigenlijk, in het leven van de Suser? Nou, best goed. Er waren behoorlijk wat feestjes de laatste weken – dat Einderfeest dat ik samen met een paar collega’s op poten zette, een bruiloft van twee vrienden, een cocktailavond in de nieuwe woontoren naast CS met fenomenaal uitzicht op de stad.
En laat ik vooral Californië niet vergeten, want da’s ook nog maar twee weken geleden ook al lijkt het al minstens een maand. In m’n eentje vloog ik de grote plas over en na een vlucht van 11 uur én een douane-rij van 3,5 uur (!!!, thanks Trump) was ik in San Francisco. Daar zocht ik vriendinnetje E en haar man B op. En dat was chill.
We kletsten bij in Dolores Park, struinden door The Mission. Reden een dagje naar de wijngaarden van Napa Valley, waar we ondanks autopech-die-uiteindelijk-geen-pech bleek best een prima tijd hadden (wat wil je ook, met wijnproeverijen om 11 uur ’s morgens). Van de oogst ga ik nog wel een avondje lol hebben – althans dat hoop ik, want ik geloof niet dat ik ooit bijna 90 euro uitgaf aan twee flessen wijn. Ja, pfoe, aan de prijzen moeten ze echt wat doen daar, maar dat terzijde.
Terwijl E en B doordeweeks gewoon aan het werk waren, verkende ik in m’n uppie de stad. En ik had het misschien nog nooit zo goed met mezelf. Hoogtepunt – letterlijk en figuurlijk – was de fietstocht over de Golden Gate Bridge, naar het dorpje Sausolito en nog een stukje verder. Verder bezocht ik het MOMA, at een goddelijk bord hummus met biet en geitenkaas, zocht me een ongeluk naar lekkere taartjes en werd uiteindelijk helemaal niet blij van de aanblik van de stikdrukke, toeristische, overpriced Cheesecake Factory.
Donderdag vertrokken E en ik samen naar Yosemite National Park, en terwijl er vier dagen regen en onweer was voorspeld, hadden we vrijwel alleen maar heerlijk weer. Ach, die nieuwe regenjas die ik in alle haast nog had aangeschaft, komt hier in Nederland vast ook nog van pas. Yosemite was overigens schitterend, ik heb prachtige foto’s maar eigenlijk vertellen die maar half hoe mooi het was in de valleien. En ik heb ook weer een behoorlijke portie ‘rijden door hoge bergweggetjes zonder vangrail’ gehad – E mocht niet rijden in de VS dus zij was dj/navigator/watervoorziener/kletsbuddy, terwijl ik de kilometers wegtikte.
Na vier dagen Yosemite (ga je daar ooit heen en zoek je goeie accommodatie; ik kan Yosemite Bug enorm aanraden! – betaalbare tent cabins en heerlijk eten) tuften we alweer terug naar SF. Ik was graag nog een week in de natuur gebleven, maar het voornaamste doel van deze Amerikareis was ‘mensen opzoeken’ en dus stapte ik de volgende ochtend in het vliegtuig naar LA. Daar spendeerde ik nog vier dagen met m’n Amerikaanse familie, wat enorm leuk en bijzonder was. Het was immers de eerste keer dat ik ‘alleen’ met de ouders van m’n stiefvader op pad was, en zoals ik weet van de logeerpartijen bij m’n Nederlandse oma; daarvan krijg je andere gesprekken, dieper contact.
Ruim twee weken na vertrek was ik óók heel blij om weer in Nederland te zijn, want jongens wat hebben we toch eigenlijk een prima en móói landje hier. Ja, heel vet natuurlijk allemaal, die Amerikaanse megasteden, maar ook een béétje onhandig dat je overal een auto voor nodig hebt, en jammer dat in de aankleding van die steden commercie doorgaans voor schoonheid gaat. Laten we hier alsjeblieft niet te veel die kant op gaan.
Intussen is het leven hier dus weer op volle kracht. Het zijn de langste dagen van het jaar en dat maakt het vooral moeilijk om op tijd in bed te liggen, terwijl dat wél nodig is, gezien de werkweken die ik komende maand draai. Gelukkig betekent lange dagen doorgaans ook veel energie, én zin in alles wat eraan komt. Fijne week jongens!
Geef een reactie