Ruim 9 maanden geef ik nu borstvoeding. En ik denk nog niet aan stoppen. Integendeel, hoe langer ik voed, hoe meer ik denk: we zien vanzelf wel hoe en wanneer kleine M klaar is met melk drinken.
Eerlijk is eerlijk, rond 6-7 maanden had ik een dipje. Ik was toen vooral even hélemaal klaar met kolven op werkdagen, en vond het allemaal maar gedoe. Ook dat gesabbel aan mijn lijf vond ik ineens vermoeiend – zeker toen ik ook nog ziek werd.
De foto bovenaan dit blog is gemaakt door Floor Fortunati en verscheen afgelopen weekend in dagblad Trouw. Floor maakte eerder de fotoserie Melk in de Meterkast, om te laten zien onder welke omstandigheden vrouwen zoal kolven.
Het artikel bij de foto’s, geschreven door Rianne Oosterom, is trouwens ook zéér de moeite waard. Een herkenbaar verhaal als je borstvoeding geeft en daarbij regelmatig moet kolven.
Toch ben ik nu blij dat ik op die momenten heb doorgezet. Want borstvoeding geven levert me nog elke dag veel op. Ja, het kost tijd en energie. Maar onder de streep is de balans positief, en helpt het mij om een veerkrachtige moeder te zijn.
Dit is waarom ik fan ben van borstvoeding:
- Ik hebt het altijd en overal bij me.
Past goed bij een chaotisch persoon als ik, ik hoef nooit na te denken over flesjes en melkpoeder meenemen, en hoeveel dan, of hoe ik die melk warm krijg. Ik leg kleine M gewoon aan (leve voedingsshirts – ik ben fan van de shirts van Anna Field) en zij drinkt, waar en wanneer ze maar wil.
Twee kanttekeningen hierbij: nu ze wat ouder is, is kleine M vaak te afgeleid om zomaar overal te drinken. Maar da’s geen enorm probleem omdat ze ook stukken minder afhankelijk is van melk, nu ze daarnaast vaste voeding binnenkrijgt.
Plus: als ik hele dagen weg ben zonder kleine M, moet ik natuurlijk ergens kunnen kolven. Dit bedenk ik me nog steeds vaak pas op het laatste moment. Gelukkig valt er altijd wel wat te regelen (zij het soms in een meterkast-achtige ruimte). - Na nachtvoedingen val ik bijna meteen weer in slaap.
’s Nachts tijdens het voeden maak je melatonine aan, zodat je lekker soezerig wordt en snel weer kunt doorslapen. Heeft de natuur toch mooi geregeld! - Nachtvoedingen zijn sowieso chiller.
Lijkt mij dan, hè. Want ik voed tegenwoordig altijd liggend op mijn zij, met m’n ogen dicht. Dat voorkomt ook dat ik te wakker word. En terwijl kleine M drinkt, rust ik toch een beetje uit.
Ik zie veel verschil met B, wanneer die ’s nachts een fles geeft. Hoewel hij alle spullen van tevoren klaarzet, moet hij toch een lamp aandoen en haar voeden terwijl hij rechtop zit. Voor hem betekent nachtvoedingen geven dan ook veel meer gebroken nachten en kost het meer energie.
Bij mij zijn de nachten (meestal) wel onderbroken, maar niet meer gebroken. Daarom doe ik in de praktijk meestal de nachten – met ondersteuning van hem waar nodig. ’s Morgens kan ik dan vaak nog even blijven liggen, terwijl B opstaat met kleine M. Dit werkt voor ons allebei het beste. - Voeden is niet alleen melk, maar ook troost en comfort.
Dit geeft mij een extra tool in handen om kleine M tot rust te brengen als ze overstuur is. Is B. weleens jaloers op. ;-) - Samen slapen = veilig.
Ook dat komt door de hormonen, de geur van de melk, etc: hierdoor slapen zowel m’n kind als ik anders en zijn we meer op elkaar afgestemd, waardoor het veilig is als kleine M naast mij in het grote bed ligt.
En samen slapen was (en is) vaak onze redding in woelige nachten.
Leuk weetje: als je vaak samen slaapt, raken de slaapcycli van moeder en kind na verloop van tijd gesynchroniseerd. Waardoor je dus vanzelf tegelijkertijd wakker wordt voor een voeding. - Ik ben sinds de bevalling nog niet ongesteld geweest.
Wanneer je borstvoeding geeft op verzoek, ga je gemiddeld pas na 14 maanden weer menstrueren.
Best een groot voordeel, want tijdens mijn menstruatie voel ik me altijd een paar dagen niet lekker. En dat lijkt me extra vervelend om maandelijks mee te maken, als je tegelijkertijd voor een baby moet zorgen. Want 1 ding weet ik wel: ziek zijn + zorgen voor je kind is niet leuk. - Kleine M krijgt via mij antistoffen binnen.
Een fijn gevoel wanneer er griepjes rondgaan. Bewijzen kun je het natuurlijk nooit, maar ik ben al 2 of 3 keer verkouden/ziek geweest terwijl zij nergens last van had. - Ik verrband meer energie, dus kan meer eten en raakte vanzelf weer op m’n eigen gewicht.
Dit is bij iedereen verschillend, maar feit is dat je door borstvoeding meer energie verbruikt. Logisch: alle calorieën die je kindje binnenkrijgt, gaan via jou!
Ik heb verhalen gehoord van vrouwen die moesten bunkeren om niet graatmager te worden, en ook ervaringen van moeders die niet of nauwelijks afvielen terwijl ze borstvoeding gaven. Het is natuurlijk ook moeilijk te bewijzen dat gewichtsverlies (o het gebrek eraan) door borstvoeding komt.
Persoonlijk merk ik dat ik veel meer en sneller honger heb. Het doet me weleens denken aan de tijden waarin ik halve marathons liep. - De hormonen maken me relaxt.
Volgens borstvoedingsorganisatie La Leche League hebben borstvoedingshormonen (zoals oxytocine, het ‘knuffelhormoon’) dit effect. En inderdaad: ik voel me nog altijd opvallend stabiel en kan ook naar kleine M veel meer geduld opbrengen dan ik had verwacht. - Voeden is een dagelijkse vorm van ontspanning geworden. Toen ze nog kleiner was zat ik vaak op de bank te voeden, tegenwoordig voed ik kleine M meestal in haar donkere kamer, voordat ze gaat slapen. Ik neem mijn telefoon dan bewust niet (meer) mee.
Soms lees ik wat op m’n e-reader – dit kan dus, want je hebt een hand vrij! – en soms adem ik ook gewoon diep door, terwijl ik naar mijn vredig drinkende kindje kijk.
Ik voel mijn hele lichaam dan ontspannen en kom helemaal tot rust. Heerlijk, zeker na een drukke werkdag.
Verwacht je een kindje en wil je ook borstvoeding gaan geven? Tip: doe tijdens de zwangerschap een borstvoedingcursus. Daar leer je precies hoe alles werkt en dat kan in de kraamweek alle verschil maken.
Ik vond zelf de online cursus van Teddy Roorda heel fijn. En er zijn ongetwijfeld ook veel andere goede cursussen. B en ik keken de video’s samen, dat vond ik ook prettig. Zo werd het voeden een gezamenlijke verantwoordelijkheid, ondanks dat ik zeker in het begin bijna alle voedingen deed.
Geef een reactie