Suushi

a little bit of everything, all rolled into one

Bal, aai, aap

‘Zo, wat praat ze al veel, hoe oud is ze?’ De vrouw in de rij voor ons bij de Blokker kijkt vertederd naar kleine M.

Ik zit op mijn hurken in een poging m’n dochter af te leiden, want die heeft niet zo’n zin meer om in de kinderwagen te zitten. ‘Net 1’, zeg ik. ‘Oh nou, echt opvallend hoor’, zegt de vrouw, ‘ook hoe ze je erbij aankijkt, wat een heldere blik’.

Voor de duidelijkheid: kleine M praat nog niet. Tenminste, geen verstaanbare zinnen.

Wel heb ik sterk het idee dat ze erg bezig is met taal. Alsof ze de hele dag als een spons woorden in zich opneemt. Boekjes lezen vindt ze helemaal het einde, ze wijst alle dingen en dieren aan en kijkt dan vragend op, zo van: wat is het woord?

Waar tot een paar weken terug de flapjes en schuifjes nog het leukste waren aan samen lezen, heeft ze plots ook interesse in ‘gewone’ peuterboeken. Fiep in woordjes is favoriet bij het slapengaan.

Nu ik erover nadenk: eigenlijk kunnen we inderdaad al best een gesprek met haar voeren. Dat wil zeggen: als ik een eenvoudige vraag stel geeft ze antwoord. Gebarend (meestal wijzend), met een klank of simpelweg door te doen wat ik vraag.

‘Pak jij je beker?’ En ze kruipt naar haar Munchkin-cup, die verderop op de grond ligt.
‘Breng je me de schone was?’ Meteen pakt ze een theedoek uit de mand.
‘Waar is je voet? Waar is je buik? Waar is je hoofd?’ En ze wijst de juiste lichaamsdelen aan.
‘Zullen we een boekje lezen?’ En daar is ze al, met Mijn schuifboekje: het bos.

Vorige week was ik de tafel aan het dekken. ‘M, we gaan zo eten, kom je ook?’, vroeg ik – ze was lekker in de woonkamer aan het spelen. Prompt stapte ze van haar loopfiets, kroop naar de eettafel, trok zich op aan haar stoel en wees omhoog, ten teken dat ik haar erin moest tillen.

Ook haar eigen eerste woordjes zijn er onmiskenbaar. Bal, aai – waarbij ze ons of zichzelf dan ook heel lief over het hoofd aait, zó schattig – aap (haar favoriete knuffel) en papa (nope, nog geen mama). Ze weet ook opi, omi, E, J en kleine S aan te wijzen wanneer we vragen waar diegene is.

Ja, de vrouw in de winkel had gelijk: ze leert praten. Pas nu ik dit blogje schrijf realiseer ik me hoezeer we er al middenin zitten.

2 reacties op “Bal, aai, aap”

  1. Heerlijk. Meeeeeega tip voor over iets minder dan een jaar: schrijf de leukste uitspraken op. Hier echt meerdere dingen per maand momenteel.

    Bijvoorbeeld (alweer paar maanden geleden):
    In bad met speelgoed:
    “Nijntje wordt kletsnat!”
    Even later: “giraffe wordt kletsdroog”

  2. […] de dochter van S haar eerst woorden begint te spreken, denk ik weer meer aan de tijd dat onze zoon zijn eerste woorden sprak. Het is […]

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.