Alles wat ik koop

In augustus dacht ik: ik ga eens bijhouden wat ik de rest van het jaar koop aan spullen. Gewoon als experimentje, om inzichtelijk te maken wat ik eigenlijk allemaal aanschaf – en wat ik daar maanden later van vind. Ben ik dan nog steeds blij met al deze spullen? Of had ik achteraf best zonder gekund?

Een paar criteria: met ‘spullen’ bedoel ik alle materialen die ik in huis haal, met uitzondering van eten, drinken en huishoudelijke materialen als wasmiddel en wc-papier. Ik heb ook de kosten toegevoegd, om inzicht te krijgen in hoeveel geld ik per maand uitgeef aan spullen.

Deze zomer vulde ik de tool ‘Mijn verborgen impact‘ in. Daaruit bleek dat ik – zelfs met mijn veganistische, niet-vliegen-leefstijl – een ecologische impact heb van maar liefst 2,8 aardbol. Het grootste pijnpunt: spullen. En dat terwijl ik dacht dat ik niet eens zo’n shopaholic was…

Het leuke is dat ik door dit experiment veel bewuster ben gaan kopen. Steeds vaker bedenk ik op tijd dat ik een boek ook gewoon bij de bieb kan lenen. Dat ik ook een wake-uplight op Marktplaats kan vinden. En dat ik misschien niet nóg een paar sneakers nodig heb.

Dus daar gaan we dan. Hop, #noshame. Dit is alles wat ik koop.

Ter info: huishoudelijke uitgaven kocht ik samen met B en kun je qua kosten dus eigenlijk delen door twee. Uitgaven die tweedehands of duurzaam geproduceerd zijn, heb ik voorzien van een asterix (*).

Augustus (vanaf de 15e van de maand)

  1. Eastpak-rugzak (50 euro)
  2. FysioTape voor mijn voet (15 euro)
  3. Twee deodorantsticks (9 euro) Rexona, dus niet echt duurzaam spul…
  4. Bordspel Detective (cadeau voor B, 50 euro)
  5. Boek ‘Gids voor vrouwen met ADHD‘ (25 euro) Ik probeerde ‘m te lenen van de bieb maar was nummer 39284 in de wachtij, en had toch nú behoefte aan deze informatie…

Totaal uitgegeven aan spullen: 149 euro.

Halverwege de maand bedacht ik dit experiment, en ik wilde graag meteen starten. Dit is dus de ‘oogst’ van twee weken. Hmm, die FysioTape heb ik maar een paar keer gebruikt… Aan de andere kant, met mijn blessuregevoelige voet is het niet heel erg om een rolletje in de kast te hebben. De ADHD-gids had ik achteraf misschien niet gekocht (vind het geen geweldig boek); het Detectivespel daarentegen leverde dagen plezier op.

September

  1. Kleding – wit shirtje, groen shirtje, bloemenshirtje, blouse, gebreid vest (samen 205 euro) Ik had van tevoren mijn kledingkast weer Project 333-proof gemaakt en kwam tot de conclusie dat ik nauwelijks nog shirtjes had. En dat ik ook wel iets warms kon gebruiken ‘voor over een jurkje in de herfst winter’. Met dit concrete boodschappenlijstje ging ik de stad in.
  2. Nieuwe sneakers en suede-borsteltje (108 euro) Die stonden ook op het boodschappenlijstje. Ik liep al weken op semi-afgetrapte witte sneakers, en verder had ik alleen nog winterlaarzen en open schoenen. Beide niet prettig om in het najaar dagelijks op te lopen.
  3. Kam en make-upremover (samen 4 euro)
  4. Wenkbrauwpotloden (twee stuks, 17 euro)
  5. Glazen flesjes en een verzamelbak voor wijnclub (30 euro)

Totaal uitgegeven aan spullen: 364 euro.

Tja, in september had ik kleding nodig. En vrijwel al m’n schoenen waren zo onderhand ook écht niet meer suitable for work. Schoenen tweedehands kopen zie ik voorlopig niet zitten, kleding daarentegen is iets wat ik in 2021 wel wil gaan verkennen. Met frisse tegenzin, maar dat is vooral angst voor het onbekende. ;-)

Oktober

  1. Boek ‘Ooit aten we dieren‘ (20 euro) Sinds ik ‘m terugbracht naar de bieb, bleef ik maar de behoefte voelen om weer in dat boek te bladeren, nog eens wat terug te zoeken, het er even bij te pakken. Bovendien wil ik Roanne van Voorst graag supporten omdat ze dit pareltje heeft geschreven. Een weloverwogen investering dus.
  2. Map en schrijfboekje voor mijn schrijfcursus (8 euro)
  3. Het prentenboek van Joyce en een paar ansichtkaarten (25 euro)
  4. Ondergoed (25 euro)
  5. Boek ‘De wijn- en spijsbijbel‘ (30 euro)

Totaal uitgegeven aan spullen: 108 euro.

Oktober ging erg goed, als ik het zo terugzie. Met al deze dingen ben ik nog steeds erg blij! Geen nutteloze uitgaven.

November

  1. Twee paar sneakers (160 euro) Dat ene paar werd wel heel rap versleten aangezien ik ze elke dag droeg… Mijn redenering is: met drie paar schoenen doe ik ook minstens drie keer zo lang. Ervaring leert dat ik ook daadwerkelijk zo is. Wat overigens geen argument is om een eindeloze hoeveelheid schoenen te bezitten ;-)
  2. *Yogaspullen: bolster, blokken, riem (74 euro, van een duurzaam merk)
  3. *Labelprinter (Marktplaats, 17 euro)
  4. Labels en batterijen voor die labelprinter (20 euro)
  5. *Wake-upight (Marktplaats, 45 euro)
  6. Kranten, tijdschriften, schrijf- en puzzelboekjes (43 euro)
  7. Mascara’s, wenkbrauwpotlood, vitaminepillen (25 euro)
  8. *Apple-toetsenbord (refurbished, 60 euro) Wat werkt dit top zeg, serieus nul verschil met een nieuw-gefabriceerd exemplaar. Aanrader.
  9. *Apple-muis (refurbished, 65 euro)
  10. Laptopstandaard (50 euro) Uitgebreid gekeken op Marktplaats maar kreeg de deal niet rond, dus uiteindelijk toch maar Amazon… voelt wel een beetje viezig, dat vind ik toch een goed teken #stapvoorstap
  11. Boek ‘Proeven als een pro‘ (30 euro) Vakliteratuur voor m’n cursus
  12. Zit-stabureau en kruk (248 euro) Dit kreeg ik cadeau van Einder, #topwerkgever. Maar dat maakt voor de impact op de aarde natuurlijk geen verschil. Merk wel dat het een beetje viezig voelde om nieuwe spullen bij IKEA aan te schaffen. Zoals het ook ooit viezig begon te voelen om vlees te eten. Is dat hoe bewustwording je lijf binnensluipt?
  13. Geurkaarsen (10 euro)

Totaal nieuwe spullen (niet-duurzaam): 586 euro, deels vergoed door werkgever
Totaal duurzame aankopen: 74 euro
Totaal tweedehands/refurbished: 187 euro

Oeps, november was een koopmaand. Vooral omdat ik m’n thuiswerkplek besloot te upgraden, trouwens. Ik ben wél heel blij dat ik alle elektronica refurbished of tweedehands kocht. Dat is een doorbraak!

Refurbished Apple-toetsenbord en Magic Mouse.

December (tot de 15e van de maand)

  1. Rollerbalpen van Lamy en vullingen (25 euro) Investering in een pen met goede greep, zodat mijn handschrift weer wat verbetert – én ik voortaan geen plastic balpennen meer verbuik.
  2. Ansichtkaarten en schrijfboekjes (35 euro) Iets waar ik bewust niet op bespaar; de ansichtkaarten kwamen trouwens van de kantoorboekhandel aan de Neude, waar ze handgemaakte kaarten hebben van allerlei kleine makers.
  3. *Printer/scanner (Marktplaats, 15 euro)
  4. Printcartridges (33,50 euro) Kún je die dingen überhaupt duurzaam kopen?
  5. Labelprinter-etiketten (30 euro voor 5 stuks, heb ik komende jaren genoeg aan)
  6. *Kerstboom (40 euro) Van BeterBoompje!
  7. IKEA-dingen: kantoor-opbergers en vloerkleed voor de studeerkamer (184 euro)
  8. Ansichtkaarten en een cadeautje voor neefje van B (14 euro)

Totaal uitgegeven (niet-duurzaam): 321,50 euro
Totaal duurzaam: 40 euro
Totaal tweedehands/refurbished: 15 euro

Interessant: waar een term als ‘Black Friday’ er drie jaar geleden nog voor zorgde dat ik tóch even de websites van MediaMarkt en Coolblue ging checken, voelde ik nu uitsluitend aversie bij alle reclames die langskwamen. Jongens, wat zijn we koopziek met z’n allen. Het wordt ons véél te makkelijk gemaakt (voor 23 uur besteld, morgen in huis!), en toch: waarom doen we dit eigenlijk?

Eerlijk is eerlijk, ik ben wél heel blij met deze nieuwe werkplek. Al had ik zo’n bureau – met een tikje meer moeite & geduld – vast ook op Marktplaats kunnen scoren…

Conclusies

Oké, als ik zie wat ik in vier maanden allemaal m’n huis binnensleep, vallen me een paar dingen op.

  1. Wat geef ik eigenlijk veel geld uit aan spullen. Zelfs in maanden waarvan ik dénk dat ik dat niet doe. Ik besef dat deze bedragen voor sommigen misschien als absurd veel klinken. En ik denk ook dat veel mensen in mijn omgeving ook zo veel, of misschien wel meer uitgeven.
  2. Van sommige dingen vind ik het niet erg dat ze koop. Zoals ansichtkaarten, kranten en magazines. Tegelijkertijd: er ligt nog een stapel ongelezen Volkskrant Magazines op me te wachten (dank je, E!). En de Onze Taal die maandelijks in de brievenbus valt, lees ik ook lang niet altijd uit. O ja, en elk weekend ontvang ik de papieren Trouw… Kortom, komende maanden heb ik geen nieuw leesvoer nodig.
  3. Ik ben heel blij dat ik de stap heb gezet om refurbished elektronica te kopen. Eerlijk gezegd moest ik best een drempel over, en het hielp niet dat het niet direct van een leien dakje ging. Ik ben van plan nog te bloggen over mijn ervaringen – alvast in het kort: www.backmarket.com is een goede refurbished shop, en goede refurbished Apple-producten vind je op www.theifactory.nl.
  4. Wat kun je toch veel vinden op Marktplaats! Dat er tientallen wake-uplights te koop staan (vaak nog nieuw of bijna-nieuw) had ik wel kunnen bedenken. Maar dat je ook heel makkelijk zoiets als een labelprinter kunt scoren, had ik niet verwacht.
  5. Soms loont het financieel nauwelijks om tweedehands te kopen. Ik moest een drempel over om het dan tóch te doen. Zo kocht ik een refurbished Apple-muis voor 65 euro terwijl die dingen nieuw voor 80-90 euro te vinden zijn. Natuurlijk, alle beetjes helpen, maar het gemak van bestellen bij de bezorggigant maakt die keuze vaak verleidelijk. Zelfde met die wake-uplight; het scheelde nauwelijks met de nieuwprijs. Toch ben ik achteraf heel blij dat ik koos voor een product dat al bestónd, in plaats van bij te dragen aan nog meer nieuwe productie.
  6. Er is vast nog een hoop te winnen. Ik zie deze lijst als een mooie nulmeting. Simpelweg dit overzicht maken geeft verrassend veel inzicht in m’n koopgedrag, en zorgde bijna vanzelf al voor (kleine) verandering.

Ja, fijn om zo op dit front het jaar af te sluiten. Er zit beweging in. Op naar 2021!


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

10 reacties op “Alles wat ik koop”

  1. Danielle

    Nice, Suus! En goed idee, zo’n spullendagboek. Ga ik ook eens proberen.
    Even heel snel (we hebben het er nog over!): http://www.thenextcloset.nl. Dat is een site met tweedehands’designer’kleding (lees: leuke merken, waaronder uitgelicht de duurzame merken!) is mijn BFF als ik nieuwe kleding wil kopen. Ben je zo over je weerstand heen ;)

    En ik maak mijn deo zelf, supersimpel en zooooo veel fijner! Als je interesse hebt, drop ik het recept (al zijn ze ook veelvuldig te vinden op green life sites natuurlijk).

    Die goede werkplek is goud waard! Hartje Einder dat ze dit voor jullie fixen!

    1. Ja volgens mij zei je dat een keer van die deo, ik wilde je nog vragen (dus hierbij): wat is je recept? Klinkt als een goed ding om in de kerstvakantie uit te proberen.

      En thanks a lot voor de closet-tip! Ook heel blij mee, dit zijn precies de dingen die me over de streep kunnen trekken idd.

  2. DES

    oh suus wat ben je lekker bezig. Echt. Ik leer zoveel van jou.

    Stukjes als deze vind ik altijd interessant (wat mensen uitgeven, en wat ze kopen). Ik vind het nog knap hoor, en als ik het vergelijk met mezelf (of beter gezegd: als ik mezelf even met jou vergelijk), dan vind ik dat ik meevallen (en dan bedoel ik dat ik een gezin heb en dus meer denk uit te geven).

    – marktplaats is echt een uitkomst. Vooral voor de kids. Wat ze nodig hebben kijk ik eerst online. Reda (de jongste) krijgt bijna niets nieuws, ik heb heel veel van zijn broers over. Ik ben geloof ik, als ik naar mijn omgeving kijk, een uitzondering wat betreft speelgoed of kadootjes, ik koop bijna niets voor de jongens. Ze krijgen genoeg van de oma’s, en bovendien vind ik het zo ontzettend zonde. En ik wil ze gewoon ook leren dat spullen/speelgoed hebben niet bijdraagt aan geluk. Laatst was Reda jarig en toen hebben we samen cupcakes gebakken, dat was het kado. We hebben nog zoveel speelgoed van de broers, dan ga ik toch niet een kadootje kopen alleen maar omdat hij jarig is? (Ja, ik praat dit vooral voor mezelf goed geloof ik, want ik voel me ook wel schuldig, maar tegelijk denk ik ook: waarom kopen we nou zoveel?).
    – we hebben een nieuw huis en alles wat ik wil kopen voor het huis, zoek ik ook eerst op marktplaats
    – boeken leen ik van de bieb. ik heb een blendle abo, maar die ga ik opzeggen denk ik, nieuws lees ik wel online.
    – ik loop al 2 jaar op dr martens (vega leer!) en stans smits. oh en birckenstockjes en toms in de zomer. dat zijn 4 paar schoenen, dat valt mee geloof ik

    het kan altijd beter, en ik wil ook niet te streng zijn voor mezelf. maar nu in de maand december, dat we gewoon gaan bedenken wat we voor de kids gaan halen (sinterklaas/kerst), ik krijg daar zo’n naar gevoel van in mijn buik. en dat ik dan van adam hoor “maar in mijn klas zitten kindjes die 3x een schoentje opzetten en ook elke keer een kadootje krijgen”, echt ik kan er gewoon niet bij. en tegelijkertijd wil ik ook niet oordelen (ofzo?)

    1. Eline

      Wat een prachtige reactie Des! En inspirerend ook. Mooi hoe je zegt ‘cupcakes bakken was het cadeau’, en dat dat blijkbaar ook geaccepteerd werd. Ik had al wel gelezen over ‘ervaringsboeken’ als cadeau voor kinderen, maar het kan dus ook nog meer back to the basics. Ik vind het knap, dat je dat doet in een maatschappij die zo op consumentisme is gericht. Als het mij ook ooit gegeven is om kinderen te hebben, denk ik hier zeker aan terug.

      Ik vraag me nog af: merkte jij in de nieuwe buurt een verschil wat betreft cadeautjes met Sinterklaas en, misschien nog wel interessanter, merkten je kinderen die verschillen ook?

    2. Ja, helemaal eens met Eline! Fijne reactie Des <3 en jij schrijft in je reactie juist heel veel dingen die voor mij weer inspirerend zijn. Met kinderen lijkt dat me ook erg ingewikkeld. Mooi om te lezen hoe jij dat aanpakt! Zéker niet schuldig voelen dus :)

  3. Wat goed dat je dat hebt bijgehouden! Ik hou al ongeveer 2 jaar al mijn inkomsten en uitgaven bij. gewoon omdat ik het leuk vind. Ik woon nog thuis dus echt nodig is het niet maar het geeft toch inzicht en dat is ook heel interessant. Wat fijn dat je die tips hebt gedeeld!

    1. Ja, uitgaven bijhouden geeft idd ook heel veel inzicht. Ik heb dat ook een paar jaar vrij precies gedaan, dit jaar wat minder (eigenlijk alleen op dit terrein dus). Maar is heel nuttig om te weten wat je uitgeeft – en waaraan!

  4. Heel fijn om je bewustwordingsproces hierover mee te beleven! Misschien komt het door corona, maar ik merk dat cadeaus ook veel budget (en dus schuldgevoel) opslokken. Durf de laatste jaren heel af en toe wel eens iets tweedehands te geven (maar alleen als het niet te onderscheiden is van nieuw), en kijk daarnaast vaak naar het geven van ervaringen zoals etentjes, high teas, weekendje weg, etc.
    Qua kleding: ik hoop dat je over de drempel (tegenzin) heen komt volgend jaar. Het is zo heerlijk! Ik typ dit nu in een tweedehands jurkje, gekregen via kledingruil. OK, waarschijnlijk had ik het nieuw niet gekocht, maar het staat me leuk en dat ik mijn impact hier mee verminder vind ik zo fijn. Ik haal veel bij kledingruils (ik dacht altijd, niemand heeft toch precies mijn maat?! maar dat blijkt niet zo belangrijk als ik dacht), in tweedehands winkels en op beurzen als de IJhallen. Voor anderen werkt online shoppen weer heel goed (voor mij niet zo, ik wil graag passen of iig kunnen inschatten). Veel preloved plezier gewenst alvast :)

    1. Cadeaus en budget/schuldgevoel ja, herkenbaar.. Ik probeer al een paar jaar zo weinig mogelijk ‘materiële’ cadeaus te geven. Dus wat jij ook zegt: liever ervaringen – ergens eentje, een avondje wijn drinken, een dagje naar de sauna. Toen vrienden laatst een kindje kregen nam ik een maaltijd voor hen mee. En als het dan toch een ‘ding’ is, dan bijvoorbeeld een goede fles olijfolie, iets van verzorgingsproducten of zo. In elk geval dingen die je kunt gebruiken. Tenzij ik zeker weet dat iemand specifiek ergens om heeft gevraagd.

      Het voelt gek om spullen te geven waarvan je niet eens weet of mensen ze willen hebben – puur omdat je dan maar iets hebt gegeven…. maar ja, het zit zo ingebakken in onze cultuur he. Dat spullen geven een manier is om liefde en dankbaarheid te tonen.

      Kledingruil zou ik ook niet als succesverhaal inschatten, haha, maar na jouw tip ga ik er toch eens naar kijken komend jaar. Hoe kom je erachter waar zo’n ruil wordt georganiseerd? Of regel je dat zelf met vriendinnen?

      1. Eten is inderdaad ook een beetje mijn go to! Maar wel precies wat je zegt: zit zo in onze cultuur! Kan me ook echt bezwaard voelen dat een cadeau misschien niet genoeg is. Overigens is een maaltijd echt wel een perfect kraamcadeau. Hebben we in één vriendinnengroep jaren geleden al afgesproken. Maar toen de eerste geboren werd was ik toch de enige die het onthouden had :’)

        Wat betreft kledingruil: ik zit in een app groep (van vriendinnen en vriendinnen van vriendinnen enz.) die hiervoor ongeveer 1x/half jaar gebruikt wordt. Nu met corona iets vaker, dan bieden we gewoon kleding per stuk aan. De eerste keer dat ik meeruilde vond ik superspannend, maar de andere meiden waren allemaal zulke vintageheldinnen dat ik veel leuke dingen meekreeg. Soms hadden zij die ook weer eerder uit de ruil gehaald, een half jaar of een jaar gedragen en werd het dan weer doorgegeven. Daarnaast volg ik het insta account kledingruil.op.rij (nu ook rustig…), zij hielden eerder dit jaar ook een digitale ruil (superleuke jurk mee gescoord). In Amsterdam heb je swops dat kledingruil events organiseert (ik had een kaartje voor de maart-editie, was vlakbij Amsterdam Amstel maar ging helaas niet door; http://swopskledingruil.nl/). De Ceuvel in Amsterdam Noord organiseerde ook drie keer per jaar een grote ‘openbare’ ruil, pre-corona. Daar zat echt een fantastisch systeem achter om het eerlijk te houden, en je kocht er ook een kaartje van rond de €5 voor (maar dat was ook wel zo lief om de organisatoren te supporten).

        Nu… is het eventjes rustig allemaal. Hopelijk kan het volgend jaar weer, en anders toch eerst maar kringlopen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.