Alles wat ik koop

In augustus dacht ik: ik ga eens bijhouden wat ik de rest van het jaar koop aan spullen. Gewoon als experimentje, om inzichtelijk te maken wat ik eigenlijk allemaal aanschaf – en wat ik daar maanden later van vind. Ben ik dan nog steeds blij met al deze spullen? Of had ik achteraf best zonder gekund?

Een paar criteria: met ‘spullen’ bedoel ik alle materialen die ik in huis haal, met uitzondering van eten, drinken en huishoudelijke materialen als wasmiddel en wc-papier. Ik heb ook de kosten toegevoegd, om inzicht te krijgen in hoeveel geld ik per maand uitgeef aan spullen.

Deze zomer vulde ik de tool ‘Mijn verborgen impact‘ in. Daaruit bleek dat ik – zelfs met mijn veganistische, niet-vliegen-leefstijl – een ecologische impact heb van maar liefst 2,8 aardbol. Het grootste pijnpunt: spullen. En dat terwijl ik dacht dat ik niet eens zo’n shopaholic was…

Het leuke is dat ik door dit experiment veel bewuster ben gaan kopen. Steeds vaker bedenk ik op tijd dat ik een boek ook gewoon bij de bieb kan lenen. Dat ik ook een wake-uplight op Marktplaats kan vinden. En dat ik misschien niet nóg een paar sneakers nodig heb.

Dus daar gaan we dan. Hop, #noshame. Dit is alles wat ik koop.

Ter info: huishoudelijke uitgaven kocht ik samen met B en kun je qua kosten dus eigenlijk delen door twee. Uitgaven die tweedehands of duurzaam geproduceerd zijn, heb ik voorzien van een asterix (*).

Augustus (vanaf de 15e van de maand)

1. Eastpak-rugzak (50 euro)
2. FysioTape voor mijn voet (15 euro)
3. Twee deodorantsticks (9 euro) Rexona, dus niet echt duurzaam spul…
4. Bordspel Detective (cadeau voor B, 50 euro)
5. Boek ‘Gids voor vrouwen met ADHD‘ (25 euro) Ik probeerde ‘m te lenen van de bieb maar was nummer 39284 in de wachtij, en had toch nú behoefte aan deze informatie…

Totaal uitgegeven aan spullen: 149 euro.

Halverwege de maand bedacht ik dit experiment, en ik wilde graag meteen starten. Dit is dus de ‘oogst’ van twee weken. Hmm, die FysioTape heb ik maar een paar keer gebruikt… Aan de andere kant, met mijn blessuregevoelige voet is het niet heel erg om een rolletje in de kast te hebben. De ADHD-gids had ik achteraf misschien niet gekocht (vind het geen geweldig boek); het Detectivespel daarentegen leverde dagen plezier op.

September

1. Kleding – wit shirtje, groen shirtje, bloemenshirtje, blouse, gebreid vest (samen 205 euro) Ik had van tevoren mijn kledingkast weer Project 333-proof gemaakt en kwam tot de conclusie dat ik nauwelijks nog shirtjes had. En dat ik ook wel iets warms kon gebruiken ‘voor over een jurkje in de herfst winter’. Met dit concrete boodschappenlijstje ging ik de stad in.
2. Nieuwe sneakers en suede-borsteltje (108 euro) Die stonden ook op het boodschappenlijstje. Ik liep al weken op semi-afgetrapte witte sneakers, en verder had ik alleen nog winterlaarzen en open schoenen. Beide niet prettig om in het najaar dagelijks op te lopen.
3. Kam en make-upremover (samen 4 euro)
4. Wenkbrauwpotloden (twee stuks, 17 euro)
5. Glazen flesjes en een verzamelbak voor wijnclub (30 euro)

Totaal uitgegeven aan spullen: 364 euro.

Tja, in september had ik kleding nodig. En vrijwel al m’n schoenen waren zo onderhand ook écht niet meer suitable for work. Schoenen tweedehands kopen zie ik voorlopig niet zitten, kleding daarentegen is iets wat ik in 2021 wel wil gaan verkennen. Met frisse tegenzin, maar dat is vooral angst voor het onbekende. ;-)

Oktober

1. Boek ‘Ooit aten we dieren‘ (20 euro) Sinds ik ‘m terugbracht naar de bieb, bleef ik maar de behoefte voelen om weer in dat boek te bladeren, nog eens wat terug te zoeken, het er even bij te pakken. Bovendien wil ik Roanne van Voorst graag supporten omdat ze dit pareltje heeft geschreven. Een weloverwogen investering dus.
2. Map en schrijfboekje voor mijn schrijfcursus (8 euro)
3. Het prentenboek van Joyce en een paar ansichtkaarten (25 euro)
4. Ondergoed (25 euro)
5. Boek ‘De wijn- en spijsbijbel‘ (30 euro)

Totaal uitgegeven aan spullen: 108 euro.

Oktober ging erg goed, als ik het zo terugzie. Met al deze dingen ben ik nog steeds erg blij! Geen nutteloze uitgaven.

November

1. Twee paar sneakers (160 euro) Dat ene paar werd wel heel rap versleten aangezien ik ze elke dag droeg… Mijn redenering is: met drie paar schoenen doe ik ook minstens drie keer zo lang. Ervaring leert dat ik ook daadwerkelijk zo is. Wat overigens geen argument is om een eindeloze hoeveelheid schoenen te bezitten ;-)
2. *Yogaspullen: bolster, blokken, riem (74 euro, van een duurzaam merk)
3. *Labelprinter (Marktplaats, 17 euro)
4. Labels en batterijen voor die labelprinter (20 euro)
5. *Wake-upight (Marktplaats, 45 euro)
6. Kranten, tijdschriften, schrijf- en puzzelboekjes (43 euro)
7. Mascara’s, wenkbrauwpotlood, vitaminepillen (25 euro)
8. *Apple-toetsenbord (refurbished, 60 euro) Wat werkt dit top zeg, serieus nul verschil met een nieuw-gefabriceerd exemplaar. Aanrader.
9. *Apple-muis (refurbished, 65 euro)
10. Laptopstandaard (50 euro) Uitgebreid gekeken op Marktplaats maar kreeg de deal niet rond, dus uiteindelijk toch maar Amazon… voelt wel een beetje viezig, dat vind ik toch een goed teken #stapvoorstap
11. Boek ‘Proeven als een pro‘ (30 euro) Vakliteratuur voor m’n cursus
12. Zit-stabureau en kruk (248 euro) Dit kreeg ik cadeau van Einder, #topwerkgever. Maar dat maakt voor de impact op de aarde natuurlijk geen verschil. Merk wel dat het een beetje viezig voelde om nieuwe spullen bij IKEA aan te schaffen. Zoals het ook ooit viezig begon te voelen om vlees te eten. Is dat hoe bewustwording je lijf binnensluipt?
13. Geurkaarsen (10 euro)

Totaal nieuwe spullen (niet-duurzaam): 586 euro, deels vergoed door werkgever
Totaal duurzame aankopen: 74 euro
Totaal tweedehands/refurbished: 187 euro

Oeps, november was een koopmaand. Vooral omdat ik m’n thuiswerkplek besloot te upgraden, trouwens. Ik ben wél heel blij dat ik alle elektronica refurbished of tweedehands kocht. Dat is een doorbraak!

December (tot de 15e van de maand)

1. Rollerbalpen van Lamy en vullingen (25 euro) Investering in een pen met goede greep, zodat mijn handschrift weer wat verbetert – én ik voortaan geen plastic balpennen meer verbuik.
2. Ansichtkaarten en schrijfboekjes (35 euro) Iets waar ik bewust niet op bespaar; de ansichtkaarten kwamen trouwens van de kantoorboekhandel aan de Neude, waar ze handgemaakte kaarten hebben van allerlei kleine makers.
3. *Printer/scanner (Marktplaats, 15 euro)
4. Printcartridges (33,50 euro) Kún je die dingen überhaupt duurzaam kopen?
5. Labelprinter-etiketten (30 euro voor 5 stuks, heb ik komende jaren genoeg aan)
6. *Kerstboom (40 euro) Van BeterBoompje!
7. IKEA-dingen: kantoor-opbergers en vloerkleed voor de studeerkamer (184 euro)
8. Ansichtkaarten en een cadeautje voor neefje van B (14 euro)

Totaal uitgegeven (niet-duurzaam): 321,50 euro
Totaal duurzaam: 40 euro
Totaal tweedehands/refurbished: 15 euro

Interessant: waar een term als ‘Black Friday’ er drie jaar geleden nog voor zorgde dat ik tóch even de websites van MediaMarkt en Coolblue ging checken, voelde ik nu uitsluitend aversie bij alle reclames die langskwamen. Jongens, wat zijn we koopziek met z’n allen. Het wordt ons véél te makkelijk gemaakt (voor 23 uur besteld, morgen in huis!), en toch: waarom doen we dit eigenlijk?

Conclusies

Oké, als ik zie wat ik in vier maanden allemaal m’n huis binnensleep, vallen me een paar dingen op.

1. Wat geef ik eigenlijk veel geld uit aan spullen. Zelfs in maanden waarvan ik dénk dat ik dat niet doe. Ik besef dat deze bedragen voor sommigen misschien als absurd veel klinken. En ik denk ook dat veel mensen in mijn omgeving ook zo veel, of misschien wel meer uitgeven.
2. Van sommige dingen vind ik het niet erg dat ze koop. Zoals ansichtkaarten, kranten en magazines. Tegelijkertijd: er ligt nog een stapel ongelezen Volkskrant Magazines op me te wachten (dank je, E!). En de Onze Taal die maandelijks in de brievenbus valt, lees ik ook lang niet altijd uit. O ja, en elk weekend ontvang ik de papieren Trouw… Kortom, komende maanden heb ik geen nieuw leesvoer nodig.
3. Ik ben heel blij dat ik de stap heb gezet om refurbished elektronica te kopen. Eerlijk gezegd moest ik best een drempel over, en het hielp niet dat het niet direct van een leien dakje ging. Ik ben van plan nog te bloggen over mijn ervaringen – alvast in het kort: www.backmarket.com is een goede refurbished shop, en goede refurbished Apple-producten vind je op www.theifactory.nl.
4. Wat kun je toch veel vinden op Marktplaats! Dat er tientallen wake-uplights te koop staan (vaak nog nieuw of bijna-nieuw) had ik wel kunnen bedenken. Maar dat je ook heel makkelijk zoiets als een labelprinter kunt scoren, had ik niet verwacht.
5. Soms loont het financieel nauwelijks om tweedehands te kopen. Ik moest een drempel over om het dan tóch te doen. Zo kocht ik een refurbished Apple-muis voor 65 euro terwijl die dingen nieuw voor 80-90 euro te vinden zijn. Natuurlijk, alle beetjes helpen, maar het gemak van bestellen bij de bezorggigant maakt die keuze vaak verleidelijk. Zelfde met die wake-uplight; het scheelde nauwelijks met de nieuwprijs. Toch ben ik achteraf heel blij dat ik koos voor een product dat al bestónd, in plaats van bij te dragen aan nog meer nieuwe productie.
6. Er is vast nog een hoop te winnen. Ik zie deze lijst als een mooie nulmeting. Simpelweg dit overzicht maken geeft verrassend veel inzicht in m’n koopgedrag, en zorgde bijna vanzelf al voor (kleine) verandering.

Ja, fijn om zo op dit front het jaar af te sluiten. Er zit beweging in. Op naar 2021!