alert

Hoe fijn ik het ook vind, deze tijden van veel thuis zijn, zo onderhand word ik er wel een beetje hangerig van.

Een typische werkdag gaat de afgelopen tijd zo: ik word wakker rond acht uur, rol onder de douche, kleed me aan, fatsoeneer mijn hoofd en ga aan de keukentafel achter mijn laptop zitten.

Daar kom ik dan soms de rest van de dag niet meer achter weg. Nou ja, behalve dan om eten of drinken te pakken.

Niets mis mee, op zich, maar ik merk dat ik er niet meer tevreden mee ben. Hoe langer dit namelijk voortduurt, hoe meer ik uitstelgedrag vertoon. Kleine taakjes – in de categorie was opbouwen en papier wegbrengen – blijven eindeloos liggen. Opruimen kost veel moeite. Ik ga steeds meer opzien tegen dingen als boodschappen doen, administratie bijwerken of afspreken met vrienden.

Bovendien heb ik het gevoel dat m’n brein een zeef is. Alles voelt blurry, sloom, en traag. Gedemotiveerd. Waardoor ik nog minder gedaan krijg, et cetera.

Het is kortom, tijd om wakker te worden.
Mijn lichaam en geest weer alert te maken.

Maar goed, voor ik hier een serie voorbeelden opnoem van dingen die in m’n eigen ogen niet goed (genoeg) gaan: als ik m’n drie dagelijkse dingen-blogs teruglees, zie ik dat ik heus nog een hoop wél doe. Werk natuurlijk, en ook vloggen, meer bloggen, pianospelen, mediteren. Dat ik juist ook midden in iets zit, bezig ben met de transitie naar een rustiger bestaan. Logisch dat dan af en toe oude gedachtepatronen (‘je werkt niet hard genoeg!’) de kop op steken.

Toch realiseer ik me vandaag: dat is het niet alleen. Het is dat hangerige waar ik gewoon een beetje klaar mee ben.

Ik besef ook dat juist dat oordeel – ‘het moet anders en beter en ik ga daar nú een ambitieus plan voor maken’ – een valkuil voor me is. Voor ik het weet zit ik weer in een of ander regide leef- en sportschema dat ik na drie weken he-le-maal beu ben, waarna ik snak naar ademruimte. Maar hoe doe je dat dan: zelfzorg, zachtheid én ook jezelf aan de gang houden?

De plek waar ik nú ben, is misschien een beetje het andere uiterste. Ik hou ook van mijn eigen energie en opgewektheid, van m’n hyperfocus en stormachtigheid. Van de snelheid waarmee ik dingen gedaan krijg, de tevredenheid die een afgevinkte to do-lijst geeft. Van hoe lekker ik slaap na fysieke inspanning.

En ik bedoel, hoe lekker bankhangen ook is, hoe heerlijk taartjes ook zijn, hoe comfortabel ik ook ben in m’n hermit-bubbel; soms is het zelfzorg om mezelf naar buiten te schoppen voor een wandeling of fietstochtje. Soms is het beter om toch die gezonde maaltijd te koken, in plaats van weer een pizza in de oven te schuiven. En soms maakt het me op lange termijn blijer om een vriendin te bellen, in plaats van de avond weer alleen te besteden.

Bij Annemerel las ik deze week een mooie quote: mood follows action.

In andere woorden: als je altijd wacht tot je je beter voelt voor je iets gaat doen, gebeurt het waarschijnlijk nooit. Soms moet je jezelf gewoon aan de gang zetten – niet met een ongenadige duw richting ravijn, maar met een bemoedigend steuntje in de rug.

Als je bezig bent, ga je je vanzelf beter voelen.
En dus deed ik drie dingen.

Ten eerste stofte ik m’n Fitbit af (die lag al bijna een jaar in een la); komende week wil ik elke dag naar buiten voor een wandeling en zo dagelijks 10.000 stappen halen. Niet om mezelf allerlei eisen op te leggen, wél om slim gebruik te maken van mijn eigen competitiedrang. ;-)

Ten tweede besloot ik deze week twee dagen naar kantoor te gaan – te beginnen met morgen. Ja, dan moet ik in de trein en dat vind ik niet superchill met een mondkapje, maar die prijs moet ik maar even betalen. Het is tijd om m’n brein te prikkelen. Weer alerter te worden.

En ten derde fietste ik vanmorgen naar het zwembad – dat gelukkig weer open is – en zwom 70 banen.

Zo. En nu ga ik boodschappen doen.


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

2 reacties op “alert”

  1. Heel veel dingen die je schrijft zijn voor mij heel herkenbaar. Ik zette wel de stap naar een aantal dagen op kantoor werken een paar weken geleden al en dat heeft toch wel echt deugd gedaan.
    Die uitspraak van mood follows action is wel echt een hele mooie!

    1. Goed om te horen dat het jou hielp om weer meer de deur uit te gaan! Ik hoop dat ik er over een weekje ook weer wat helderder bij zit. Al moet ik zeggen dat nu, na een dagje zwemmen en wandelen, de mist al wat minder is – gelukkig. Maar zie er evengoed naar uit om morgen weer in de trein te stappen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.