Dit wordt een kort blogje, want B en ik staan op het punt om te vertrekken naar een heerlijke plek op de Veluwe, waar we twee nachten gaan chillen, wandelen, mountainbiken, sauna’en en goed eten.
We hebben iets te vieren: ik ben 29 geworden én B is officeel huisarts.
Over dat tweede moet hij zelf maar een keer wat vertellen, laat ik het hier lekker bij mezelf houden. ;-) Hoe dan ook: ja, 29. Mijn laatste jaar als twintiger is vandaag officieel ingegaan. Jeetje.
Natuurlijk ga ik dan een beetje denken over waar ik vandaan kom en waar ik sta. Daar kan ik weer een heel verhaal over schrijven, maar eigenlijk is het vrij simpel: ik ben blij met hoe het gaat, tevreden met de plek die ik op dit moment heb in de wereld. Trots op wie ik ben en wat ik doe.
Komend jaar wil ik vooral alleen maar meer van dit. (Oké, natuurlijk niet meer corona en klimaatverandering en racisme, maar je snapt me.)
Dus op nog een jaar,
een jaar met elke dag – elke stap, elke meditatie, elk fietsrondje, elke ontmoeting – weer een stukje dichter bij mezelf raken.
een jaar waarin ik veel blijf schrijven, misschien daarin weer wat nieuwe grenzen verken.
een jaar vol liefde, vriendschap en fijne momenten met de mensen die me dierbaar zijn.
een jaar met open gesprekken, met echte verbinding.
een jaar met tranen, me verder open durven stellen voor verdriet (dat van mezelf en van anderen).
een jaar met heerlijk eten en goede wijn.
een jaar met verder groeien, maar niet hóeven groeien.
En een jaar vol lol met dit fantastische nieuwe racemonster.
Geef een reactie