Tot aan Kerstmis schrijf ik elke dag een stukje om te reflecteren op 2024, aan de hand van deze 9 vragen. Vandaag dag 3: “What is most important in your life? Try to condense it to 3-5 themes. Reflect on whether the activities you’ve been doing represent those things.”
1. Mijn gezin
Ooit ging ik wandelen met vriend J, die toen net z’n eerste kind had gekregen. “Mijn gezin, vrouw en kind, staat nu gewoon op 1”, zei hij. Ik heb dat altijd onthouden en snap inmiddels helemaal wat hij bedoelde. M’n gezin heeft op dit moment de hoogste prio. De rest komt daarna.
Deed ik dit? Ja. Tuurlijk, er waren pittige momenten. Avonden/nachten/ochtenden waarop ik dacht: poeeeee mag dit weer voorbij zijn? Mag ik nu gewoon even onder een dekentje zonder te hoeven zorgen? Of: shit, ik wilde het liefst nog wat werk afmaken. Maar in het algemeen, en zeker zo terugblikkend (wanneer de scherpe randjes eraf zijn, haha!) ben ik blij met hoe dit lukt. Het gaat meestal best vanzelf. Misschien ook omdat je als ouder van een baby/dreumes nu eenmaal weinig anders kunt...
2. Zelfzorg
Oké, eigenlijk moet deze op 1. Want vanavond op de yogamat realiseerde ik me weer: ik maak de meeste positieve impact – op de wereld, en óók op m’n gezin – wanneer ik zelf stevig sta. Als het goed met mij gaat.
Wat is zelfzorg? Bijvoorbeeld: voldoende slapen en rust nemen, voedzaam én lekker eten, beweging/lichaamswerk na een werkdag ‘in m’n hoofd’, lachen, spelen en plezier maken, schrijven, in contact zijn met anderen.
Deed ik dit? Wisselend. Zelfzorg blijft een dingetje: vooral als het (te) druk is of als ik getriggerd word in een gevoel van ’tekortschieten’, schiet ik nog in een oud patroon van rennen-rennen-rennen. Toch ben ik allesbehalve ontevreden. Het lukt steeds vaker om zelfzorg prioriteit te geven. Ik ben (daar) gelukkig (mee).
3. De wereld beter achterlaten dan ik ‘m aantrof
De laatste tijd stel ik mezelf regelmatig deze vraag: aan wat voor soort wereld wil ik bouwen? En welke dagelijkse keuzes maak ik dus? Hoe bouw ik mee aan die mooie wereld van morgen? Anders gezegd, wat is het doel en hoe kom ik – komen we – daar?
Op die manier nadenken over toekomstbestendig leven, voelt veel fijner – want constructiever! – dan blijven hangen in een gevoel van ‘ik kan het niet naar mezelf verantwoorden om bepaalde dingen te doen’ (zoals biefstuk en kaas eten, weekendjes naar mijn moeder in Zweden, andere continenten bezoeken).
Het geeft het leven zin.
De wereld beter achterlaten gaat trouwens niet alleen over klimaatdingen. Het is ook: vrouwenwerk doen en uitdragen. M’n eigen yin-energie ontwikkelen en de wereld in brengen. Kiezen voor kortere werkdagen (ofwel, uit de rat race stappen, voor zover dat kan). Inheemse planten in de tuin zetten, juist ook in de voortuin waar iedereen mijn ‘wilde’ tuin kan zien. Praten/schrijven over dat ik m’n dreumes borstvoeding geef. Geld en spullen doneren aan organisaties, initiatieven en mensen die ik wil steunen, of die het gewoon goed kunnen gebruiken (zoals mede-priesteres Anne, die heel hard een hulphond nodig heeft voor haar PTSS). Smartphonevrije zones in huis hebben. Tijd maken voor verdiepende contacten met familie en vrienden. Andere gezinnen praktische hulp bieden waar dat kan: boodschapje brengen, extra maaltijd koken, de auto uitlenen, uurtje oppassen.
Kortom, actief dingen normaliseren waarvan ik vind dat ze normaler mogen worden. De toekomst naar het nu halen.
Door te doen,
en te zijn.
Deed ik dit? Eerlijk, ik deed in 2024 genoeg dingen die totaal niet vallen onder ’toekomstbestendig gedrag’. In 1 jaar twéé keer een nieuw bed (oké, matras) kopen, deed minstens zoveel pijn in m’n groene hart als in m’n portemonnee. Ik rijd ook nog steeds auto. Tegenwoordig weer zo min mogelijk, maar de eerste helft van het jaar was ik – door bekkenpijn na de bevalling – erg afhankelijk van dat stomme ding. Ik kocht een paar nieuwe kledingstukken in de winkel. Rende dit najaar wél keihard mee in de rat race om al m’n deadlines te halen. Zei er niets van toen ik geroddel hoorde over andere ouders (daar schreef Des trouwens een mooi stukje over). Ik schafte hier en daar nieuwe spullen aan (een buggy bijvoorbeeld). Kookte nog maaltijden met kaas erin. En, ssst niet doorvertellen, tijdens dat weekendje weg onlangs at ik iets met vis/vlees. Aan de andere kant: m’n levensvisie op dit vlak is flink doorontwikkeld en ik deed (/doe) ook heel veel wél. Onder de streep dus toch nog best oké.
Wil je mijn schrijfwerk supporten met een kop koffie of een taartje? Jeej, dat kan! Doneer via Petje Af. Of lekker makkelijk: via deze Tikkie.
Geef een reactie