Gelukkig nieuwjaar, lieve lezer!
Voorgaande twee jaren maakte ik een lijst van 20 dingen die ik graag wilde doen. Zo’n lijstje helpt me vaak om koers te houden, om daadwerkelijk de dingen te DOEN die belangrijk voor me zijn – maar die erbij in schieten als de weken voorbijrazen.
20 x 2021: mijn intenties voor het nieuwe jaar
20 dingen in 2020: de terugblik
Maar eerlijk? Op dit moment voel ik er weinig voor om koersen uit te stippelen. Het is een rare tijd, laten we het daarop houden.
Toch heb ik deze lijst van 11 dingen gemaakt. Omdat ik weet dat ik het later dit jaar jammer ga vinden als ik het niet heb gedaan – en omdat het misschien júíst in rare tijden prettig is om je ergens aan vast te houden.
Dit hoop ik in 2022 te gaan doen:
1. Chic uit eten met mijn vriendin S.
Dat willen we nu al járen doen, we hebben er zelfs beiden al een potje voor gereserveerd. Door de pandemie komt het er steeds niet van, maar ik hoop dat we het dit voorjaar écht kunnen plannen.
2. Met de trein naar Zweden.
Liefst vaker dan één keer, om de afstand wat kleiner te maken. Het eerste tripje staat al gepland, eind deze maand. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat bevallen.
3. Balans vinden in m’n freelancebestaan.
Dat wil zeggen: maximaal 20 uur per week aan declarabele uren inplannen (ja, en nu écht ;-)).
En ook:
- Niet in het weekend werken. En ook zo min mogelijk in de avonden en op vrijdag. Dit ook duidelijk naar opdrachtgevers communiceren.
- Pas ná het ontbijt m’n werktaken opstarten. Eerst rustig een eigen ochtendroutine hebben.
- Kiezen voor de klussen waar ik echt warm voor loop.
- Te durven vertrouwen op wat ik kan. Minder handelen vanuit angst of onzekerheid.
- Ook mild naar mezelf zijn als deze dingen soms niet lukken.
4. De relatie met mezelf verbeteren.
Ik ben weer erg hard voor mezelf de laatste tijd en mijn hoofd draait overuren. (En het is ook weer moeilijk om dáár geen oordeel op te hebben. ;-)) Uit ervaring weet ik dat het me helpt om:
- De dag te beginnen in de meditatieruimte. Beetje schrijven, contact maken met m’n lichaam.
- 2 keer per week een yogales te doen.
- Regelmatig te wandelen en te sporten.
- In bad te gaan met een boek.
- Contact te maken met liefsten. Me openstellen, juist ook als ik de neiging heb om me terug te trekken.
- Af en toe een goede therapeut of coach op te zoeken om wat dingen open te breken.
Maar het belangrijkste is eigenlijk dat ik mezelf geen regels opleg waar ik aan moet voldoen. Want zo kan ook een poging tot spirituele ontwikkeling weer een nieuwe uiting van je ego worden. Begrijpelijke valkuil, maar je schiet er uiteindelijk niet veel mee op. (Kern is misschien dat je überhaupt niet hoeft ‘op te schieten’. Het is al goed.)
5. Met voorleeskindje A naar museum NEMO.
We zouden in de kerstvakantie gaan, maar ja, toen ging alles weer dicht. Hopelijk in het voorjaar!
6. Plezier blijven houden / terugvinden in pianospelen.
Als ik ontspannen ben vind ik pianospelen fijn, maar als ik niet oppas wordt het al snel het zoveelste prestatiedingetje. Het zoveelste waar ik wel of niet goed in ben, waar ik in kan falen. En dan verdwijnt het plezier. Ik wil dat pianospelen me vreugde brengt. En dat het me helpt om te leren voelen.
7. Regelmatig dates hebben met B.
Want dat doet ons altijd goed. Gewoon 1 keer per maand een dag of avond prikken waarop we wat leuks doen. Samen naar een museum, uit eten als het weer kan (of thuis een uitgebreid diner koken, en dan niet in je huispak gaan zitten maar je echt even mooi maken, luchtje op, nette schoenen aan). Of eens héél wat anders doen – mountainbiken, whiskeyproeven, een tantracursus, maakt niet uit: quality time.
8. Me durven te verbinden met de mensen om me heen.
Hermitten is prima, maar het kan ook vermijding worden. En soms zit ik misschien een beetje te veel in m’n eigen wereld. Dan vergeet ik dat ik ook om hulp mag vragen. Dat ik kan communiceren wat er echt in me leeft. En dat ik anderen kan vragen naar wat er speelt in hún leven.
Ik merk nog steeds dat ik jarenlang een (te) groot sociaal netwerk heb willen onderhouden. En juist doordat ik probeerde om (te) veel mensen blij te houden, kunnen die mensen het gevoel krijgen dat ons contact vluchtig is. Dat ik niet echt betrokken ben omdat ik ook meteen weer doorvlieg naar het volgende. Ik zou dat graag een beetje willen veranderen. De waarheid is dat ik het nog doodeng vind en niet goed weet hoe ik het moet aanpakken. Ik ben zo bang voor afwijzing. Maar dit opschrijven helpt misschien al.
9. Een paar NS-wandelingen maken.
Alleen of met anderen. Maar gewoon: laagdrempelig de natuur in. Lopen, praten, om je heen kijken. Iemand zin om mee te gaan?
10. Paar dagen naar een huisje in de natuur.
Er staan supermooie natuurhuisjes in Nederland maar als ik dan eens eruit wil, zijn die vaak al bezet. Dus: op tijd boeken en dan gewoon gaan. Lekker naar buiten, lezen, wandelen, spelletjes, de omgeving verkennen. (Je merkt, ik ben in wintermodus nu ik dit schrijf.)
11. Boeken blijven lezen.
Doet me goed, dus genoeg reden om vaker m’n telefoon weg te (blijven) leggen en gewoon in een verhaal te duiken. Op de planning staan in elk geval nog een boek van David Mitchell, de nieuwe graphic novel van Francine Oomen en jullie aanraders. Ik hoop er dit jaar weer een stuk of 15 te kunnen lezen, maar belangrijker dan het aantal is eigenlijk dat ik gewoon blijf lezen.
P.S. Aan de lieve mensen die een eindejaarsdonatie deden: dank jullie wel! Jullie warme woorden deden me ook echt goed.
