Dit ga ik missen aan Terwijde

Wat ik het meest te horen heb gekregen als ik aan mede-Utrechtenaren vertelde waar ik het afgelopen jaar woonde:

Ja, maar dat is eigenlijk geen Utrecht hè.

Voor wie hier nog niet zo lang meeleest: we wonen dus in Leidsche Rijn, de grootste Vinexwijk van het land. (Over op je 24e in de Vinex wonen schreef ik al eens eerder.)

De eerste paar maanden probeerde ik me nog wel eens te verweren tegen honende opmerkingen (‘als ik doorfiets sta ik binnen 22 minuten op Utrecht CS’, ‘met de trein ben je in 5 minuten in de stad’, ‘we betalen wél veel minder voor onze vierkante meters’).

Maar de laatste tijd betrapte ik mezelf erop dat ik zo moe van de discussie was geworde. Zozeer, dat ik meestal de bijdehante gesprekspartner voor probeerde te zijn. “Ik woon in Utrecht”, begon ik dan, gevolgd door: “Nou ja, buiten de ring, in Leidsche Rijn. Pokken-eind weg van alles, maar verder prima wonen.”

Ook mijn geliefde maakte er wel eens grapjes over. “Ja, het ís nog Utrecht, maar loop 100 meter en je staat in Vleuten.” (Dat is overigens geen leugen.)

Dit alles laat onverlet dat ik, in alle eerlijkheid, met plezier in Leidsche Rijn heb gewoond. Dus de opmerkingen van collega’s – ‘wist je dat het tegenwoordig Scheidsche Rijn wordt genoemd, vanwege het hoge aantal scheidingen?’ – nam ik maar voor lief. Ik had een heerlijk appartement, en met mijn relatie gaat het overigens ook prima.

Nu we dan tóch vertrekken, lijkt het me dus goed om op een rijtje te zetten wat er WEL leuk is aan wonen in Leidsche Rijn.

  • Het Máximapark, met zijn paadjes, bruggetjes, grasveldjes en de Japanse tuin (!). Maar bovenal:
  • Het Lint, de recreational track van 8 kilometer die om het park heen slingert. Breed asfalt, speciaal voor lopers/skaters/fietsers, waar geen auto’s mogen komen.
  • Een groter huis én een vollere portemonnee. Waar je in Utrecht al gauw ruim 1000 euro (exclusief g/w/l) neertelt voor een appartementje groter dan 40 vierkante meter, hadden wij bijna 70 vierkante meter tot onze beschikking voor een stuk minder geld.
  • Sterke fietsbenen. Tenzij je altijd met de bus of trein gaat, natuurlijk. Dat deed ik ook wel eens, hoor, maar zeker nu het weer warmer wordt probeer ik toch (bijna) altijd de fiets te pakken. Een stuk flexibeler en megagoed voor je conditie. Ik denk dat ik per maand zeker twee extra stukken taart en een chocoladereep méér kan eten dankzij die fietskilometers. En het kwam m’n hardloopprestaties ook ten goede.
  • Kasteel de Haar op fietsafstand. Of eigenlijk zelfs op loopafstand; de 6 kilometer (enkele reis) was meerdere keren een mooie training op zaterdagochtend.
  • Rust en ruimte. De heisa rond de Tour de France in Utrecht vorige zomer? Niets van gemerkt. Chaos en oranje ellende op Koningsdag? Ging compleet aan me voorbij. En voor de duidelijkheid: dat vind ik heerlijk. Hoewel ik best houd van een feestje op z’n tijd, ben ik geen enorme fan van mensenmassa’s.
    En als je dan tóch een avondje gaat stappen…
  • Je kater er onderweg al uit trappen. De afstand van dit huis naar TivoliVredenburg is zo’n 8 kilometer. Lang genoeg om na een avondje cocktails & dansen of na wat wijntjes in de kroeg weer nuchter te worden – en ook nog een deel van je nachtelijke patat/kebab te verbranden. ;)
  • Een goed excuus voor een slaapfeestje. Vooruit, het is niet altijd tof als je bezoek om 22:49 alweer in de laatste stoptrein moet stappen, omdat ze anders niet meer thuis komen. Des te meer reden om vrienden gewoon het logeermatras aan te bieden en het alsnog gezellig laat te maken.
  • Tot slot: laat ik het mooie appartement waar we woonden niet vergeten. Grote ramen, ruime kamers, een prachtige keuken… waarom ga je daar dan weg, zou je zeggen? Tja, uiteindelijk kwam er toch wat beters op ons pad. Een volgende stap. Neemt niet weg dat het heerlijk wonen was hier. Het huis, de dagelijkse rituelen… Die ga ik misschien nog wel het meeste missen.
IMG-20150819-WA0007
Ja, het was fijn hier. Maar de rest is geschiedenis… want gisteren zijn we verhuisd!

PS. Stiekem kwam dit blogje een paar dagen terug al online – ik had hem ingesteld op ‘inplannen’, dat doe ik normaal nooit – met een reden, want door de verhuizing kwam het er totaal niet meer van het stukje tekst fatsoenlijk af te maken. Hierbij dan toch. :)

 

 


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.