Allemaal half-afgemaakte blogjes in m’n concepten staan, geen tijd om te ze uit te werken. Te veel te doen, te veel te leven. Een goed teken, denk ik, maar wel een reden om af en toe stil te staan en op te schrijven wat er dan allemaal gebeurt. Puntsgewijs dan maar weer eens, in een lijstje.
- Morgenochtend vlieg ik naar Málaga. In mijn eentje. Tom is op wintersport met z’n werk en ik dacht: laat ik dan ook maar wat leuks gaan doen. Bovendien miste ik na Cuba wel m’n dagelijkse portie zon, Spaans en chillheid, en ik vond van alleen-reizen ook zo ontzettend leuk dat je allerlei verschillende nieuwe mensen ontmoet. Geen concreet plan verder: (klein) backpackje op m’n rug, reisgids mee en zien waar de dagen me heen leiden.
- Afgelopen zondag liep ik mijn derde halve marathon. Samen met de liefste Aniek legde ik 21.1 km af – incl. hand in hand over de finish. O ja en Eline, die stoere Eline van mij, die liep gewoon even 35 kilometer – in voorbereiding op de marathon van Rotterdam. Ik ben enorm trots. Op haar, op ons, op alles. En ik geloof dat ik eindelijk m’n hardloopvibe een beetje terug heb. Op naar een PR op de 10 KM-Marikenloop. Wie is er ook bij op 22 mei?
- Ik schreef weer een stuk voor de Volkskrant. Zaterdag stond ‘ie erin; over levenscoaches. Wie zijn al die mensen, wat doen ze en wat hebben we eraan? Lezen kan hier.
- Het is zo leuk om weer in alle vrijheid grote verhalen te kunnen maken. Binnenkort een stuk van mij in Radboud Magazine, het alumniblad van m’n oude universiteit. En als ik terug ben uit Málaga, ga ik voor de VK weer wat maken. Allemaal leuke dingen.
- Maar het leukste is eigenlijk nog wel dat zo’n verhaal maken – dat stiekem ook best wat tijd/energie kost en soms stressvol is – niet hoeft. Ik doe het omdat ik het leuk vind. Want eigenlijk héb ik natuurlijk al de leukste baan van de wereld.
- (Jeetje even hoor, wie had een jaar geleden gedacht dat ik me nu in zo’n luxepositie zou bevinden?! Hashtag-dankbaar en zo. Maar echt.)
- O ja en er waren ook nog verkiezingen. De journalist in mij zegt: ‘stil, vertel nooit je politieke voorkeur, wees neutraal!’ maar ik vind dat ik – zeker nu ik driekwart van mijn tijd tekstschrijver ben – best mag zeggen dat ik heb gejuicht toen bleek dat Lisa Westerveld tóch in de Tweede Kamer komt. (Dat was nog wel even spannend zeg.)
- Inmiddels is het half elf en ben ik behoorlijk moe. Tas inpakken nu (ja ja, lekker last minute Suusie) en naar bed. Morgenvroeg vliegen.
Tot gauw!
Geef een reactie